Σε ένα ύφος, το οποίο αρμόζει σε γιατρούς, είτε του ΕΣΥ είτε του ιδιωτικού τομέα της Υγείας, ένα ύφος το οποίο όχι μόνον δεν είναι καθόλου «σκληρό» συνδικαλιστικό, αλλά θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κανείς ακόμη και ως λίαν προσηνές, είναι γραμμένη η απόφαση της Ολομέλειας του Δ.Σ. του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ) και των προέδρων των Ιατρικών Συλλόγων της χώρας μας, την οποία συνεκάλεσε το Σάββατο 15 Μαρτίου. Πρόκειται για ένα επικριτικό κείμενο, ως προς την κυβερνητική πολιτική στον τομέα της Υγείας, αλλά, την ίδια στιγμή, πρόκειται για ένα κείμενο γραμμένο με τέτοιον τρόπο, ώστε αυτό να προκαλέσει τον διάλογο και όχι την άγρια αντιπαράθεση.
Η απόφαση θέτει το στίγμα της εξ αρχής: «Τα τελευταία χρόνια έχει διαπιστωθεί ότι μείζον πρόβλημα για το ΕΣΥ συνιστά η ελάχιστη ελκυστικότητα του ως εργασιακή προοπτική για τους γιατρούς. Πραγματικότητα που επιδρά αρνητικά και εμποδίζει την ανάδειξη και αξιοποίηση τόσο της βελτίωσης των υποδομών και του εξοπλισμού, όσο και ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων, όπως τα Κέντρα Τραύματος και Εγκεφαλικών. Κατάσταση που δυστυχώς κατατάσσει την Ελλάδα στην τελευταία θέση των χωρών του ΟΟΣΑ σε ότι αφορά την ικανοποίηση και την εμπιστοσύνη των πολιτών. Για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης επιχειρήθηκε το 2024 αλλαγή των εργασιακών σχέσεων των ιατρών του ΕΣΥ που βαφτίστηκαν αμετροεπώς μεταρρυθμίσεις, ενώ ουσιαστικά αποτελούν ρυθμίσεις του ελευθέρου χρόνου του ΕΣΥ και των στελεχών του με την ελπίδα βελτίωσης της ελκυστικότητας του συστήματος».
Αφού παραθέτει κριτικά, στη συνέχεια, τα μέτρα τα οποία ελήφθησαν το τελευταίο χρονικό διάστημα, προκειμένου να καταστεί το ΕΣΥ, αλλά και ο θεσμός του προσωπικού γιατρού, περισσότερο ελκυστικό για τους νέους γιατρούς, αλλά και για όσους υπηρετούν ήδη στο σύστημα, η απόφαση καταλήγει: «Ασφαλώς η κατάσταση είναι πολύπλοκη, με ιδιαίτερη δυσκολία και απαιτεί άμεσες ενέργειες. Ο ΠΙΣ έχει υποβάλλει εμπεριστατωμένο υπόμνημα 20 σημείων στην ηγεσία του υπουργείου Υγείας πριν ένα έτος χωρίς να λάβει έκτοτε απάντηση και θα συνεχίσει την πρακτική των τεκμηριωμένων ενημερώσεων, διότι πιστεύει ότι ακόμη και στους στραβούς γιαλούς ο περίπλους είναι εφικτός, πλην όμως με την ανάλογη πλοήγηση».
Τέλος, στα συμπεράσματα της, η απόφαση της Ολομέλειας του Δ.Σ. του ΠΙΣ και των προέδρων των Ιατρικών Συλλόγων της χώρας μας κορυφώνει την προσήνειά της, την κριτική της και την πρόσκλησή της σε διάλογο:
«Η σύνοδος των προέδρων εκτιμά ότι ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στη λειτουργία του ΕΣΥ δεν πρέπει να αναμένονται, όσο οι μέχρι σήμερα πολιτικές μερικής διαχείρισης αποκαλούνται ως τέτοιες. Κατά συνέπεια το κομβικό πρόβλημα της μειωμένης ελκυστικότητας του συστήματος δύσκολα θα αναστραφεί. Για το λόγο αυτό χρειάζεται διαρκής αποτίμηση της κατάστασης και στενή παρακολούθηση, ώστε αναγκαία μέτρα να ληφθούν έγκαιρα, καθώς το σύστημα λειτουργεί στα όρια του επί μακρόν. Κάθε επιβάρυνση του ιατρικού προσωπικού με επιπλέον γραφειοκρατικά καθήκοντα πρέπει να αποφευχθεί και πολιτικές να αναθεωρηθούν. Σε κάθε περίπτωση το πρόβλημα όσο θα επιπλέκεται τόσο θα απαιτείται η συμμετοχή της Ιατρικής Κοινότητας στη λύση του, πράγμα που η πολιτεία θα πρέπει να την επιδιώξει πριν το καταστήσει άλυτο».
