Eπιστήμονες ανακάλυψαν ότι καθώς ο ιστός γερνάει, ένας τύπος λίπους συσσωρεύεται και ότι αυτή η συσσώρευση μπορεί να αντιστραφεί μέσω της άσκησης.
Ερευνητές από το UMC του Άμστερνταμ, μαζί με συναδέλφους τους από το Maastricht UMC+, ανέλυσαν τόσο ιστό ποντικιών όσο και ανθρώπων πριν και μετά την άσκηση, επιτρέποντάς τους να καταλήξουν σε αυτό το συμπέρασμα.
Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στο Nature Aging.
«Η ιδέα ότι θα μπορούσαμε να αντιστρέψουμε τη γήρανση είναι κάτι που θεωρούνταν από καιρό επιστημονική φαντασία, αλλά αυτά τα ευρήματα μάς επιτρέπουν να καταλάβουμε πολλά περισσότερα για τη διαδικασία γήρανσης», αναφέρει ο Dr. Riekelt Houtkooper, καθηγητής στο εργαστήριο Γενετικών Μεταβολικών Νοσημάτων του Amsterdam UMC.
«Όλοι λένε ότι “είναι απλώς μέρος του να γερνάς”, αλλά αυτό δεν χρειάζεται να είναι αλήθεια. Κατανοώντας περισσότερα για τη διαδικασία της γήρανσης, μπορούμε να αναζητήσουμε νέους τρόπους παρέμβασης», λέει ο Dr. Georges Janssens, συγγραφέας της μελέτης και επίκουρος καθηγητής στο Amsterdam UMC.
Τα τελευταία χρόνια, η εργαστηριακή έρευνα έχει δείξει ότι μπορεί να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε τις ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία, παρεμβαίνοντας στις θεμελιώδεις διαδικασίες που οδηγούν στη γήρανση. Αν και η επιστήμη έχει ολοένα και περισσότερο χαρτογραφήσει πώς αλλάζει ο μεταβολισμός κατά τη διάρκεια της γήρανσης, μεγάλα τμήματα παρέμειναν αχαρτογράφητα.
«Θέλαμε να προσθέσουμε ένα νέο κεφάλαιο στον άτλαντα. Τα λιπίδια είναι ένα σημαντικό μέρος της διατροφής μας και ζωτικής σημασίας για τη λειτουργία των κυττάρων του σώματός μας. Συγκεκριμένα λιπίδια συνθέτουν τη μεμβράνη των κυττάρων, η οποία διασφαλίζει ότι το εσωτερικό και το εξωτερικό παραμένουν χωριστά» υποστηρίζει ο Dr. Houtkooper.
Για να προσθέσει αυτό το νέο κεφάλαιο, η ερευνητική ομάδα διερεύνησε πώς αλλάζει η σύνθεση του λίπους στα ποντίκια. Εξέτασαν δέκα διαφορετικούς ιστούς, συμπεριλαμβανομένων των μυών, των νεφρών, του ήπατος και της καρδιάς.
Παρατηρήθηκε ότι ένας τύπος λιπιδίου, τα δισ(μονοακυλογλυκερό)φωσφορικά, (ή BMPs), ήταν αυξημένα σε όλους τους ιστούς από τα ηλικιωμένα ζώα. Το αποτέλεσμα αυτό υποδηλώνει συσσώρευση αυτών των λιπιδίων κατά τη γήρανση. Στη συνέχεια διερεύνησαν αν αυτό συμβαίνει και στους ανθρώπους.
Αν και δεν ήταν δυνατό να ληφθούν τόσο πολλοί διαφορετικοί ιστοί, η συσσώρευση BMP ήταν επίσης ορατή σε βιοψίες μυών ηλικιωμένων ατόμων.
Τέλος, στη συνέχεια ολοκλήρωσαν περισσότερες βιοψίες μυών από άτομα πριν και μετά από μια υγιή παρέμβαση που περιελάμβανε μία ώρα άσκησης την ημέρα και είδαν το επίπεδο των BMPs να μειώνεται στους ενεργούς συμμετέχοντες.
«Αυτά τα αποτελέσματα είναι ένα σημαντικό νέο βήμα για την κατανόηση της διαδικασίας γήρανσης, αλλά σίγουρα δεν είναι η τελική απάντηση. Σκοπεύουμε να διεξάγουμε μελέτες παρακολούθησης για να κατανοήσουμε καλύτερα πώς οι BMPs συμβάλλουν στη γήρανση, ποιες είναι οι συνέπειες της συσσώρευσης BMP στη γήρανση, τη διαδικασία γήρανσης και αν αυτό μπορεί να επηρεαστεί μόνο από την άσκηση ή υπάρχουν και οι άλλοι τρόποι να επηρεαστούν τα επίπεδα BMPs», καταλήγει ο Dr. Houtkooper.
