THEPOWERGAME
Νέα έρευνα που θα παρουσιαστεί στο φετινό Ευρωπαϊκό Συνέδριο για την Παχυσαρκία (ECO) στη Βενετία της Ιταλίας (12-15 Μαΐου) και δημοσιεύτηκε στο Diabetologia υποδηλώνει ότι το χαμηλό βάρος γέννησης μαζί με το υπερβολικό βάρος στη νεαρή ενήλικη ζωή (αλλά όχι στην παιδική ηλικία) συμβάλλει στην ανάπτυξη του διαβήτη τύπου 2 στη μέση ηλικία (59 ετών ή μικρότερη) στους άνδρες.
Συγκεκριμένα, η μελέτη, στην οποία συμμετείχαν πάνω από 34.000 Σουηδοί άνδρες διαπίστωσε ότι όσοι γεννήθηκαν με χαμηλό βάρος γέννησης και ήταν επίσης υπέρβαροι σε ηλικία 20 ετών είχαν 10 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 από εκείνους με φυσιολογικό βάρος γέννησης που είχαν και φυσιολογικό βάρος ως νεαροί ενήλικες.
Είναι σημαντικό ότι οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Sahlgrenska διαπίστωσαν επίσης ότι τα μωρά με χαμηλό βάρος γέννησης που ήταν υπέρβαρα στην ηλικία των 20 ετών είχαν 27% κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2, σε σύγκριση με κίνδυνο 6% για άτομα με κανονικό βάρος γέννησης και φυσιολογικό βάρος στην ηλικία των 20 ετών. Αυτό υποδηλώνει ότι η πρόληψη της υπερβολικής αύξησης βάρους κατά τη νεαρή ενήλικη ζωή σε αγόρια που γεννιούνται με χαμηλό βάρος γέννησης θα μπορούσε να μειώσει τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 κατά 21%.
Ο διαβήτης τύπου 2 διαγιγνώσκεται σε προοδευτικά μικρότερες ηλικίες, υποδηλώνοντας ότι μπορεί να αρχίσει να συσσωρεύεται σημαντικός κίνδυνος κατά την αναπτυξιακή περίοδο. Η συσχέτιση μεταξύ χαμηλού βάρους γέννησης και υπέρβαρου στην παιδική ή/και νεαρή ενήλικη ζωή και του διαβήτη τύπου 2 στους ενήλικες είναι ήδη γνωστή, αλλά δεν είναι σαφές πόση επιρροή ασκεί ο συνδυασμός αυτών των δύο παραγόντων.
Για να μάθουν περισσότερα, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 34.231 άνδρες που γεννήθηκαν μεταξύ 1945 και 1961 που συμμετείχαν στη Μελέτη BMI Epidemiology Study (BEST) Gothenburg — σε μια πληθυσμιακή ομάδα που εξετάζει τις συσχετίσεις μεταξύ ανάπτυξης και Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) στην πρώιμη ζωή και του κινδύνου ασθένειας αργότερα.
Οι ερευνητές ανέλυσαν το βάρος γέννησης και το ΔΜΣ των συμμετεχόντων από τα αρχεία σχολικής υγειονομικής περίθαλψης (σε ηλικία 8 ετών) αλλά και από ιατρικές εξετάσεις κατά την εγγραφή τους στο στρατό (στην ηλικία των 20 ετών), που ήταν υποχρεωτική μέχρι το 2010.
Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν από την ηλικία των 30 ετών έως τη διάγνωση του διαβήτη τύπου 2, τον θάνατο ή έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019. Πληροφορίες για διαγνώσεις διαβήτη τύπου 2 ανακτήθηκαν από σουηδικά εθνικά μητρώα για να εκτιμηθεί ο κίνδυνος πρώιμης (< 59,4 ετών) και καθυστερημένης (> 59,4 ετών) εμφάνισης διαβήτη τύπου 2. Εξέτασαν επίσης εάν αυτά τα αποτελέσματα ήταν ανεξάρτητα ή τροποποιήθηκαν από κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες όπως το επίπεδο εκπαίδευσης.
Κατά τη διάρκεια μιας μέσης παρακολούθησης 34 ετών (μετά την ηλικία των 30 ετών), διαγνώστηκαν συνολικά 2.733 περιπτώσεις διαβήτη τύπου 2. Οι αναλύσεις διαπίστωσαν ότι το βάρος γέννησης κάτω από το μέσο όρο και το υπέρβαρο σε ηλικία 20 ετών, αλλά όχι σε ηλικία 8 ετών, σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2.
«Τα ευρήματά μας καθιερώνουν το χαμηλό βάρος γέννησης και το υπερβολικό βάρος στη νεαρή ενήλικη ζωή ως τους καθοριστικούς παράγοντες ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2, ενώ το υπερβολικό βάρος στην παιδική ηλικία είναι μικρότερης σημασίας στους ενήλικες άνδρες», λέει ο επικεφαλής συγγραφέας Dr. Jimmy Celind, ερευνητής στο Ινστιτούτο Ιατρικής της Ακαδημίας Sahlgrenska. στο Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ. «Ο συνδυασμός χαμηλού βάρους γέννησης που ακολουθείται από υπέρβαρη κατάσταση στην ηλικία των 20 ετών σχετίζεται με μεγάλο κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2, ο οποίος είναι σημαντικά υψηλότερος από τον κίνδυνο που σχετίζεται με χαμηλό βάρος γέννησης ή υπέρβαρου ως νεαρός ενήλικας».
Η συν-συγγραφέας Dr. Jenny Kindblom από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Sahlgrenska προσθέτει: «Είναι πιθανό οι μεταβολικές συνέπειες του περιορισμού της ανάπτυξης του εμβρύου, που προάγει την ανθεκτικότητα έναντι της πείνας μέσω της αποθήκευσης λίπους και της αντίστασης στην ινσουλίνη, όταν συνδυάζονται με μια επιζήμια αύξηση ΔΜΣ κατά την εφηβεία, όταν η αντίσταση στην ινσουλίνη βρίσκεται σε κορύφωση στη διάρκεια της ζωής λόγω της αύξησης των ορμονών, με αποτέλεσμα έναν επιπλέον κίνδυνο για μετέπειτα εμφάνιση διαβήτη τύπου 2. Οι πρωτοβουλίες δημόσιας υγείας θα πρέπει να στοχεύουν τα αγόρια που γεννιούνται με χαμηλό βάρος γέννησης για την πρόληψη δημιουργίας υπέρβαρων νεαρών ενηλίκων, ώστε να μειωθεί ο υπερβολικός κίνδυνος για διαβήτη τύπου 2».
Τα ευρήματα είναι μόνο συσχετισμοί και η μελέτη δεν σχεδιάστηκε για τη μέτρηση της άμεσης αιτίας και του αποτελέσματος και επισημαίνει αρκετούς περιορισμούς, συμπεριλαμβανομένου του ότι οι συμμετέχοντες ήταν κυρίως λευκοί άνδρες, γεγονός που μπορεί να περιορίσει τη γενίκευση των ευρημάτων σε άλλες εθνότητες και γυναίκες. Επιπλέον, οι αναλύσεις δεν μπόρεσαν να υπολογίσουν την επίδραση άλλων γνωστών παραγόντων κινδύνου για διαβήτη τύπου 2, όπως το κάπνισμα, οι διατροφικές συνήθειες και η σωματική δραστηριότητα, που θα μπορούσαν να έχουν επηρεάσει τα αποτελέσματα.
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
