THEPOWERGAME
Ραντεβού για το… 2031 δίνουν τα δικαστήρια για να εκδικαστούν περιπτώσεις ανακοπής πλειστηριασμών, σημερινών ημερομηνιών. Μοιάζει αστείο, αλλά δεν είναι. Η καθυστέρηση στις ανακοπές γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη χρονικά, δημιουργώντας τεράστια προβλήματα τελικά στην πορεία επίτευξης των στόχων στο μέτωπο της διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων και των επιμέρους στόχων ανάκτησης στα business plans των εταιρειών διαχείρισης ληξιπρόθεσμου χρέους.
Ανακοπή σημαίνει ότι ο οφειλέτης με κάποια βάσιμα επιχειρήματα διεκδικεί την καθυστέρηση του πλειστηριασμού. Συνήθως ο μόνος λόγος είναι απλά η έννοια της καθυστέρησης αυτής καθαυτής, με τον οφειλέτη να αισθάνεται ότι κερδίζει χρόνο, καθώς οι ανακοπές, ελλείψει στοιχείων, τις περισσότερες φορές καταπέφτουν και τις υποθέσεις κερδίζουν οι επισπεύδοντες τους πλειστηριασμούς. Μάλιστα, όπως αποκαλύπτουν πηγές του χώρου, το ποσοστό γέρνει υπέρ των τελευταίων, μ’ ένα ποσοστό πλειοψηφίας της τάξεως του 70%.
Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, η ζημιά έχει γίνει. Στοιβάζονται ανεκτέλεστες εντολές εκδίκασης ανακοπών και οι εκκρεμότητες πλειστηριασμών και εν τέλει διαχείρισης «κόκκινων» δανείων μετατίθενται για αργότερα, προστιθέμενες σ’ ένα «βουνό» υποθέσεων. Όσο οι πλειστηριασμοί δεν γίνονται στο πλαίσιο των στόχων, κινδυνεύουν οι ανακτήσεις δανείων και τα επιχειρησιακά σχέδια αντιστοίχως. Να θυμίσουμε ότι τουλάχιστον για το 2024 το πρόγραμμα των ανακτήσεων προέβλεπε ένα 30%-35% να προέρχεται από πλειστηριασμούς. Το ποσοστό αυτό υπολείπεται τελικά του 20% και είναι έτοιμο να ανοίξει τον «ασκό του Αιόλου» για την πορεία εκτέλεσης των επιχειρησιακών πλάνων. Οι ανακοπές του 2023 είχαν δικάσιμο από το 2028 και μετά και αυτές που γίνονται τώρα, στην εκπνοή του 2024, προγραμματίζονται για το 2031.
Και αυτή είναι μία από τις στρεβλώσεις που παρατηρούνται στο μέτωπο της διαχείρισης «κόκκινων» δανείων. Μία δεύτερη, επίσης, σημαντική περίπτωση που αγγίζει και τα όρια της… παράνοιας και μάλιστα με τη βούλα του νόμου, είναι όσον αφορά τα δεύτερα ή τρίτα ακίνητα οφειλετών, οι οποίοι έχουν ενταχθεί στο καθεστώς του Νόμου Κατσέλη. Ως γνωστόν, ο εν λόγω Νόμος προστατεύει την πρώτη κατοικία σε όσους είχαν τις προϋποθέσεις και έκαναν χρήση των συγκεκριμένων διατάξεων. Όπως είναι, όμως, προφανές, δεν προστατεύει όλη την ακίνητη περιουσία των «κόκκινων» οφειλετών. Εξ ου και τα δικαστήρια εκδίδουν αποφάσεις εκποίησης των υπόλοιπων ακινήτων των συγκεκριμένων οφειλετών.
Μέχρις εδώ υπάρχει μια λογική. Το επόμενο βήμα για την εκποίηση του ακινήτου, για το οποίο υπάρχει δικαστική εντολή, θα μπορούσε να αποτελέσει σενάριο για ταινία επιστημονικής φαντασίας… Και αυτό διότι, για να υλοποιηθεί η απόφαση εκποίησης, θα πρέπει ο ίδιος ο οφειλέτης, δηλαδή ο ιδιοκτήτης του ακινήτου (οικοπέδου, κατοικίας εξοχικής, δεύτερου διαμερίσματος…), να καλέσει ειδικό εκκαθαριστή, να μπει και να εκκαθαρίσει προς όφελος του όποιου πιστωτή/διαχειριστή την περιουσία του.
Ακόμη και παράγοντες του χώρου, μπροστά σε αυτό το παράδοξο, απορούν αν πραγματικά θα ήταν ποτέ δυνατόν να ζητήσει ο κάτοχος ενός ακινήτου να του εκποιήσουν την περιουσία. «Μοιάζει», έλεγε χαρακτηριστικά ανώτατος παράγοντας της αγοράς των servicers, «σαν να λες σε αυτόν που προφανώς δεν θέλει να πάει να κρεμαστεί, να βρει και να αγοράσει ο ίδιος το σκοινί…».
Πηγές του χώρου μιλούν για σοβαρή δυσλειτουργία λόγω της διαδικασίας ειδικού εκκαθαριστή, με αποτέλεσμα να μην εφαρμόζονται πολλές δικαστικές αποφάσεις και να πρέπει να οριστεί νέο δικαστήριο για να βρει τη χρυσή τομή. Εν τω μεταξύ, δεν πρόκειται για λίγες, μεμονωμένες περιπτώσεις.
Τα εν λόγω ακίνητα, αυτά που μπορούν να εκκαθαριστούν ως δεύτερα ή τρίτα πέραν της πρώτης κατοικίας που έχει προστατέψει ο Νόμος Κατσέλη και που αφορούν συγκεκριμένους δανειολήπτες (όσους έλαβαν την προστασία, κάνοντας χρήση των τότε διατάξεων), αντιστοιχούν σε μια αξία 300 εκατ. ευρώ και υπολογίζεται ότι είναι πάνω από 25.000 στον αριθμό.
Και όλα αυτά συμβαίνουν με το 2024 -που οσονούπω φεύγει- να είναι έτος ανακτήσεων, χρονιά ωρίμανσης στόχων, που θεωρητικά θα είχε τη συμβολή των πλειστηριασμών στο 30%-35% της συνολικής διαχείρισης (και όχι στο 20%), δημιουργώντας μια καλή παρακαταθήκη για την ενεργό και αποτελεσματική διαχείριση του ιδιωτικού ληξιπρόθεσμου χρέους το 2025 και μετά. Μόνον έτσι θα μπορέσουν τα «κόκκινα» δάνεια να φύγουν από την οικονομία, όπως πολλάκις έχουν θίξει η Τράπεζα της Ελλάδος και πολλοί οικονομολόγοι και τραπεζίτες. Τα «κόκκινα» δάνεια έφυγαν μεν από τους ισολογισμούς των τραπεζών, αλλά παρέμειναν στο σύστημα, παρά την εξαιρετική συμβολή του «Ηρακλή», χωρίς τον οποίο η χώρα ακόμη θα ήταν αντιμέτωπη με το «τέρας» των 92 δισ. ευρώ Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων, που αντιστοιχούσαν στο 50% του συνόλου των χορηγήσεων στις τράπεζες την περίοδο 2016-2019.
Διαβάστε επίσης
Τυχερά παιχνίδια: Καλπάζει η αγορά, ανεβαίνει το online gaming
Προ των πυλών εξαγορά σούπερ μάρκετ από ξένο επενδυτή
GSI: Πού “κολλάει” η απόφαση συμμετοχής του κυπριακού δημοσίου