THEPOWERGAME
Τρεις μήνες πριν από τη λήξη της πενταετούς θητείας του Αντρέα Ενρία, προέδρου του εποπτικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), γίνεται αναπόφευκτα ένας απολογισμός της προόδου που έχει επιτευχθεί τα προηγούμενα χρόνια στον τραπεζικό κλάδο.
Μολονότι το τοπίο έχει βελτιωθεί στον επίμαχο τομέα των μη εξυπηρετούμενων δανείων (NPLs), ο Ενρία εστιάζει στον κατακερματισμό του τραπεζικού συστήματος στην Ευρωζώνη, που το καθιστά ευάλωτο σε κρίσεις.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε πρόσφατα στην ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Ομοσπονδίας (European Banking Federation, EBF), ο Ενρία εξέφρασε την ικανοποίησή του για τη μείωση των NPLs στην ΕΕ κάτω από 340 δισ. ευρώ, τα οποία αναλογούν στο 1,8% του ενεργητικού των τραπεζών, από το ένα τρισ. ευρώ που ίσχυε το 2019. Απέδωσε τη βελτίωση των τραπεζικών ισολογισμών στην κρατική στήριξη και τις εγγυήσεις των κυβερνήσεων εν μέσω της πανδημίας, αλλά και στην αναβάθμιση των εσωτερικών ελέγχων των τραπεζών. Αυτοί οι δύο παράγοντες απέτρεψαν να ξεσπάσει ένα κύμα επισφαλών δανείων.
Ενρία: Μια ατελής τραπεζική ένωση οδηγεί σε μια κατακερματισμένη τραπεζική αγορά
Ο Ενρία δεν έχει κρύψει τον προβληματισμό του για τον κατακερματισμό της τραπεζικής αγοράς. Απευθυνόμενος στην EBF, η οποία ενσωματώνει 22 τραπεζικές ενώσεις στην Ευρώπη μαζί με 3.500 τράπεζες, αλλά και σε μεταγενέστερη συνέντευξη στους Financial Times, τόνισε πως έχει σημειωθεί ελάχιστη, εάν όχι ανύπαρκτη πρόοδος στη σύγκλιση της τραπεζικής αγοράς στην Ευρώπη.
Ο απερχόμενος πρόεδρος του εποπτικού συμβουλίου της ΕΚΤ έχει αναφερθεί στα οφέλη του «branchification», δηλαδή της συγχώνευσης όλων των παραρτημάτων στην ενιαία ομπρέλα της μητρικής. Με αυτόν τον τρόπο, κατά τον Ένρια, οι τράπεζες θα μπορούν να αξιοποιήσουν καλύτερα τα οφέλη της ενιαίας αγοράς.
Εντούτοις, ο ίδιος αναγνωρίζει πως υπάρχει διστακτικότητα μεταξύ των κρατών-μελών, διότι η κάλυψη των ασφαλισμένων καταθέσεων σε μια κρίση θα περνούσε στην αρμοδιότητα των κρατικών Αρχών, που «φιλοξενούν» τη μητρική ενός τραπεζικού ομίλου. Κατά συνέπεια, η προτιμότερη οδός είναι η δημιουργία μιας σειράς θυγατρικών που αποτελούν αυτόνομες νομικές οντότητες.
Γι’ αυτό είναι απαραίτητο να ολοκληρωθεί η τραπεζική ένωση στην ΕΕ. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά στην EBF, «πιστεύω πως πρέπει ακόμη να ολοκληρώσουμε την τραπεζική ένωση για να υπάρχουν ακριβώς οι ίδιες δικλίδες ασφαλείας στα 21 κράτη-μέλη που συμμετέχουν στην εποπτεία του ευρωπαϊκού συστήματος».
Μάλιστα, ο Ενρία δεν έκρυψε στους Financial Times την απογοήτευσή του που η τραπεζική αγορά μεταξύ των χωρών-μελών που μοιράζονται το ευρώ κατακερματίζεται «όλο και πιο πολύ» μεταξύ των συνόρων. Οι διαχωριστικές γραμμές μπορεί να καθυστερήσουν τη δυνατότητα των τραπεζών να αντισταθμίσουν τις απώλειες από μια αγορά με τα κέρδη μιας άλλης.
Οι προσδοκίες του σε αυτό το πεδίο ήταν υψηλές, αλλά δεν επαληθεύτηκαν. Ο Ενρία, μάλιστα, δήλωσε στην EBF πως από την πλευρά της ΕΚΤ ξεκαθαρίσαμε πως «θα μεταχειριζόμασταν ισότιμα στις διασυνοριακές με τις εγχώριες συγχωνεύσεις». Όμως, «εξακολουθούμε να έχουμε αυτές τις διαχωριστικές γραμμές σε όρους σύγκλισης και δικλίδων ασφαλείας», υπογράμμισε αργότερα στους Financial Times.