Ως «μάννα εξ ουρανού» εκλαμβάνει η αγορά τη συμβολή του Ταμείου Ανάκαμψης στο ρυθμό που δίνει ώθηση στην οικονομική δραστηριότητα και πιο ειδικά, στη σταθεροποίηση της πιστωτικής επέκτασης των τραπεζών σε ένα θετικό αριθμό. Δάνεια για υποδομές, για ενέργεια, για τουρισμό «τρέφουν» ανελλιπώς έναν αξιοπρεπή ρυθμό χρηματοδότησης.
Την ώρα που η μικρομεσαία επιχείρηση πλήττεται άσχημα από το υψηλό κόστος άντλησης κεφαλαίων, με τα χαμηλού συγκριτικά κόστους επενδυτικά σχέδια σε αναστολή, τα μεσαία και μεγάλα επιχειρηματικά σχήματα (ακόμη και τα μικρότερου μεγέθους, αλλά σαφώς όχι οι κλασικές ΜμΕ) συνεχίζουν να εκδηλώνουν με αμείωτη ένταση ένα σοβαρό ενδιαφέρον για τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης.
Για τις τράπεζες, η ζέση αυτή που εκδηλώνουν επιχειρηματικές μονάδες για φρέσκα κεφάλαια είναι το μυστικό επιτυχίας των δικών τους στόχων στο corporate banking, τομέας που έχει συμβάλλει δυναμικά στην ανάπτυξη νέων χρηματοδοτήσεων. Άλλωστε, όπως είναι γνωστό, το Ταμείο Ανάκαμψης δεν αφορά μόνο τα χαμηλότοκα δάνεια που εξασφαλίζουν οι δικαιούχοι υπό προϋποθέσεις, απορροφώντας κοινοτικά κονδύλια μέσα από το δίκτυο των τραπεζών.
Κινητοποιεί παράλληλα, όλο το μηχανισμό των τραπεζικών πιστώσεων, έναν παράλληλο αγωγό με αυτό των κονδυλίων του Ταμείου, μέσω του οποίου διοχετεύεται ρευστότητα στον επιχειρηματικό τομέα. Ως αποτέλεσμα, αυξάνεται η ουσιαστική στήριξη της πραγματικής οικονομίας και των επενδύσεων, ενισχύεται η παρουσία ρευστότητας στην αγορά καλύπτοντας τρέχουσες αλλά και επενδυτικές ανάγκες και την ίδια στιγμή, «δουλεύουν τα γρανάζια» των τραπεζών στο πλαίσιο μιας αμιγώς τραπεζικής εργασίας: δίνοντας δάνεια.
Από αυτό και μόνο, πολλαπλασιάζονται τα έσοδα από τόκους και τα μερίδια στις επιμέρους αγορές, συμβάλλοντας έτσι στη μεγέθυνση των ισολογισμών τους. Περισσότερα έσοδα, περισσότερη άνεση στη διαχείριση του ισολογισμού από τα κόκκινα δάνεια, με πλεόνασμα κεφαλαίου που μπορεί να αξιοποιηθεί, ακόμη και να… καεί όταν οι ανάγκες το επιβάλλουν από κόστος ακριβών τιτλοποιήσεων, πωλήσεων και άλλων στοχευμένων κινήσεων εξυγίανσης.
Οι τραπεζίτες υπενθυμίζουν τη μοναδική ευκαιρία της χώρας – πραγματικά μοναδική καθώς το Ταμείο Ανάκαμψης έχει αρχή και τέλος , δεν θα είναι μια στήριξη στο διηνεκές – να αντλήσει ο επιχειρηματικός τομέας κεφάλαια με εξαιρετικά ευνοϊκό κόστος. Πόσο μάλιστα όταν οι συνθήκες χρηματοδότησης μεταβάλλονται τόσο απότομα καθιστώντας το δανεισμό απαγορευτικό, όπως συμβαίνει στις λοιπές περιπτώσεις δανείων, εκτός των πυλώνων του Ταμείου.
Συνολικά κονδύλια 30,5 δισ. ευρώ, με ανάλογη συμμετοχή του τραπεζικού τομέα που με τα δικά του κριτήρια εγκρίνει αιτήματα πελατών του, μπορούν να ενεργοποιήσουν επενδύσεις άνω των 60 δισ. ευρώ. Το κομμάτι των 30 δισ. ευρώ αντιστοιχεί σε αύξηση του ΑΕΠ κατά 16,8% λένε οι αναλυτές των ξένων οίκων, οι οποίοι χαιρετίζουν και το πρόσφατο πακέτο-διεύρυνσης με τα επιπλέον 5 δισ. ευρώ, που ανεβάζει το ύψος των δανείων σε 17,73 δισ. ευρώ (και 18,22 δισ. ευρώ οι επιχορηγήσεις).
Η ικανοποίηση της ζήτησης για δάνεια μέσω του Ταμείου στηρίζει μέχρι σήμερα το θετικό πρόσημο στον σταθερά μειούμενο ρυθμό πιστωτικής επέκτασης. Το γενικότερο επιτοκιακό περιβάλλον που απέχει μόλις 0,25% από συνολική επιβάρυνση κατά 5% (από μείον 0,50% φτάσαμε σε έναν χρόνο στο συν 4,50%) θα είχε κατακρημνίσει όλη την αγορά, αν δεν υπήρχε η δεξαμενή του Ταμείου Ανάκαμψης. Ήδη, 500 επενδυτικά σχέδια προϋπολογισμού 18,1 δισ. ευρώ έχουν εγκριθεί και ένα ποσοστό 60% εξ αυτών αφορά μικρές και μεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις (όχι βεβαίως ΜμΕ, ή ατομικές επιχειρήσεις οι οποίες δεν αποτελούν εν δυνάμει κοινό του Ταμείου).
