Ομάδα εμπειρογνωμόνων κάλεσε την Ελβετία να προετοιμαστεί κατάλληλα για την πτώχευση μιας μεγάλης τράπεζας, στον απόηχο της κατάρρευσης της Credit Suisse, αλλά η έκθεσή τους προς την κυβέρνηση παρέκαμψε τη ριζική μεταρρύθμιση που κάποιοι λένε ότι είναι απαραίτητη.
Η UBS Group αναδείχθηκε ως η μεγαλύτερη τράπεζα της Ελβετίας νωρίτερα φέτος, αφού η κυβέρνηση οργάνωσε εσπευσμένα και χρηματοδότησε εν μέρει την εξαγορά της προβληματικής Credit Suisse για να αποτρέψει την κατάρρευση της τράπεζας.
Η χρεοκοπία μιας από τις μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου και ενός πρώην συμβόλου της ελβετικής οικονομικής ισχύος αιφνιδίασε τους αξιωματούχους και τις ρυθμιστικές αρχές της χώρας, οι οποίοι αντιμετώπιζαν επί μακρόν προβλήματα με τον δανειστή καθώς παραπαίει από το ένα σκάνδαλο στο άλλο.
Την Παρασκευή, μια ομάδα Ελβετών εμπειρογνωμόνων, συμπεριλαμβανομένων τραπεζιτών και ακαδημαϊκών, προέτρεψε την κυβέρνηση να βελτιώσει την ετοιμότητά της σε περίπτωση που η UBS, η οποία είναι πλέον πολύ μεγαλύτερη, αντιμετωπίσει πρόβλημα.
Δεν ζήτησαν να δοθεί στη ρυθμιστική αρχή της χώρας (FINMA) μεγαλύτερη επιρροή με την εξουσία επιβολής προστίμων. Ωστόσο, δήλωσαν ότι η αρχή θα πρέπει να αποκτήσει μεγαλύτερη εξουσία παρέμβασης και ότι θα πρέπει να βελτιωθεί ο συντονισμός μεταξύ των ελβετικών αρχών.
Οι εμπειρογνώμονες πρότειναν επίσης να γίνει ευκολότερο για τις τράπεζες να αξιοποιήσουν τη χρηματοδότηση της κεντρικής τράπεζας, χαλαρώνοντας τους κανόνες σχετικά με το τι εγγυήσεις μπορούν να προσφερθούν σε αντάλλαγμα.
Η εξαγορά της Credit Suisse – η πρώτη διάσωση παγκόσμιας τράπεζας μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 – παρέχει τεράστια επιρροή στη UBS, απαλλάσσοντάς την από τον κύριο αντίπαλό της.
Θα αλλάξει το τραπεζικό τοπίο στην Ελβετία, όπου τα υποκαταστήματα της Credit Suisse και της UBS είναι διάσπαρτα παντού, μερικές φορές απέχουν μόλις λίγα μέτρα μεταξύ τους.
Οι τράπεζες, δύο από τις πιο συστημικές στον παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό τομέα, κατέχουν συνδυασμένα περιουσιακά στοιχεία έως και 140% του ελβετικού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος σε μια χώρα που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη χρηματοδότηση για την οικονομία της. Η κατάρρευση της Credit Suisse προκάλεσε μια διεθνή συζήτηση σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις που εισήχθησαν μετά το τελευταίο χρηματοπιστωτικό κραχ για να αποτραπεί το ενδεχόμενο να καταστούν οι τράπεζες πολύ μεγάλες για να εκκαθαριστούν – μια προσπάθεια που έκτοτε έχει αποτύχει.
Αν και η Ελβετία επέβαλε ζημίες στους μετόχους και σε ορισμένους επενδυτές ομολόγων – ένας πυλώνας αυτών των μεταρρυθμίσεων της κρίσης – απέφυγε την προοπτική εκκαθάρισης της Credit Suisse, επιλέγοντας να πουλήσει στην UBS.
Ορισμένοι εμπειρογνώμονες βλέπουν σοβαρές αδυναμίες.
«Οι ελβετικοί φορείς χάραξης πολιτικής απέτυχαν να εποπτεύσουν επαρκώς την Credit Suisse καθ’ όλη τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, οδηγώντας στην κατάρρευσή της», δήλωσε ο Beat Wittmann, πρόεδρος της Porta Advisors, μιας ελβετικής εταιρείας συμβούλων». Δυστυχώς δεν υπάρχει μέχρι στιγμής πολιτική βούληση να αντλήσουμε διδάγματα», δήλωσε.
Ο Nicolas Veron του Ινστιτούτου Peterson για τα Διεθνή Οικονομικά στην Ουάσιγκτον, προειδοποίησε ότι η Ελβετία θα μπορούσε να βρεθεί σε δύσκολη θέση εάν η UBS αντιμετώπιζε προβλήματα. «Η διάσωση της Credit Suisse δεν είναι μια τέλεια επιτυχία, αλλά δεν είναι και μια ιστορία αποτυχίας της πολιτικής», ανέφερε.
Κατά τη διάρκεια του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κραχ του 2008, ήταν η UBS, όχι η Credit Suisse, που χρειάστηκε κρατική διάσωση. Εκείνη την εποχή, η ελβετική κεντρική τράπεζα δάνεισε περισσότερα από 54 δισεκατομμύρια δολάρια σε ένα όχημα που χρησιμοποίησε η UBS για να ξεφορτωθεί προβληματικό χρέος, συμπεριλαμβανομένων των δανείων μειωμένης εξασφάλισης.
