THEPOWERGAME
Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρακολουθεί η αγορά –τράπεζες, servicers αλλά και επενδυτές- τις εξελίξεις πέριξ των πλειστηριασμών και της γνωμοδότησης του Αρείου Πάγου επί του ποιος νομιμοποιείται να τους πράττει (ειδικότερα, επί του δικαιώματος ή όχι των servicers να εκτελούν πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης).
Σήμερα αναμένεται να συνέλθει η ολομέλεια του Αρείου Πάγου για να αποφανθεί σχετικά με το αν οι Εταιρείες Διαχείρισης Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων (servicers) έχουν δικαίωμα για λογαριασμό των επενδυτών (funds) που εκπροσωπούν και οι οποίοι κατέχουν τιτλοποιημένα «κόκκινα» δάνεια, να εκτελούν εντολές κατάσχεσης και πλειστηριασμών.
Η ολομέλεια θα συνεδριάσει με αφορμή υπόθεση που -στην προκειμένη περίπτωση- αφορά μία συγκεκριμένη εταιρεία και μάλιστα τη μεγαλύτερη από πλευράς ύψους χαρτοφυλακίων που διαχειρίζεται (36 δισ. ευρώ) στην ελληνική αγορά, την doValue Greece.
Η όποια απόφαση του Αρείου Πάγου θα αποτελέσει, ως δεδικασμένο, βάση και αφετηρία για τα περιθώρια και το εύρος διαχείρισης όλων των Εταιρειών Διαχείρισης, διευκολύνοντας -αν είναι θετική- τη διενέργεια των προγραμματισμένων πλειστηριασμών, ώστε να υπάρχει η ροή στις ανακτήσεις των δανείων και να επιτυγχάνονται οι στόχοι των business plans.
Διότι εξ ορισμού κάθε τιτλοποίηση «κόκκινων» δανείων στηρίζεται σε ένα συγκεκριμένο επιχειρησιακό σχέδιο, επί του οποίου ελέγχεται ο servicer, με ποινές σε προμήθειες και άλλες συνέπειες, αν οι στόχοι δεν επιτευχθούν.
Σύμφωνα με πληροφορίες του powergame.gr, ακόμη κι αν σήμερα υπάρξει καπνός… τη φωτιά θα τη δούμε μετά τις εκλογές. Όπως εκτιμούν αρμόδιοι παράγοντες, η απόφαση που θα λάβει η ολομέλεια του Αρείου Πάγου θα απαιτήσει ένα χρονικό διάστημα 3-4 μηνών μέχρι να καθαρογραφεί, άρα πριν από το Πάσχα δεν αναμένονται εξελίξεις. Χρονικά, η αγορά εκτιμά ότι το θέμα αυτό θα αποσαφηνισθεί μετά τις εκλογές, που φαίνεται ότι θα διεξαχθούν την άνοιξη.
Μέχρι σήμερα πλήθος δικαστικών αποφάσεων εκ μέρους δανειοληπτών, που επιθυμούν να μπλοκάρουν για ευνόητους λόγους τους πλειστηριασμούς των ακινήτων τους, έχουν αποτέλεσμα την ανακοπή των προγραμματισμένων πλειστηριασμών. Αυτό, όμως, πέραν του ότι σε ένα ποσοστό 80% και συχνά παραπάνω το κερδίζουν πάλι οι τράπεζες, δημιουργεί καθυστερήσεις στη διενέργεια των μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης, που με τη σειρά τους δημιουργούν καθυστερήσεις στην πορεία και τους στόχους ανάκτησης των δανείων.
Όλη η αγορά των τιτλοποιήσεων και της διαχείρισης από εξειδικευμένες εταιρείες έχει βασισθεί μεταξύ άλλων και στους πλειστηριασμούς ως ύστατη λύση. Οι πλειστηριασμοί δεν είναι παράνομοι ως διαδικασία. Αποτελούν μέσο που προβλέπεται στη διεκδίκηση τμήματος ή όλου του δανείου που δεν εξυπηρετήθηκε και κατέστη «κόκκινο». Αυτό που στο πλαίσιο μιας τιτλοποίησης αγόρασε κάποιο επενδυτικό κεφάλαιο, προσδοκώντας σε μερική ή ολική ανάκτηση. Εξ ου και οι servicers έχουν στόχους, ελέγχονται και έχουν συνέπειες αν δεν πετύχουν τα όσα υποσχέθηκαν.
Σήμερα το βλέμμα στρέφεται στον Άρειο Πάγο, όχι μόνο λόγω του ανώτατου επιπέδου στο οποίο μπορεί νομικά να φθάσει μια υπόθεση, αλλά και λόγω ενός περίεργου…προηγούμενου, το οποίο έχει συχνά αναφέρει το powergame.gr: πρόκειται για 11-12 δικαστικές αποφάσεις που συνηγορούν υπέρ του δικαιώματος των servicers να εκτελούν πλειστηριασμούς, τις οποίες αμφισβητεί μία άλλη απόφαση, επίσης του Αρείου Πάγου, στηριζόμενη σε διαφορετική και αντίθετη επιχειρηματολογία.
Το πιο παράδοξο είναι ότι η μία απόφαση, που είναι κατά του νόμιμου δικαιώματος των servicers για το θέμα, προέρχεται από την ίδια σύνθεση Τμήματος του Αρείου Πάγου που είχε εγκρίνει τις 11-12 προηγούμενες θετικές γνωμοδοτήσεις.