Προστασία δανειοληπτών στεγαστικών δανείων με τη συμμετοχή τραπεζών φαίνεται ότι είναι η γραμμή πλεύσης που θα επιδιώξει το οικονομικό επιτελείο στο πλαίσιο μιας «ολιστικής» αντιμετώπισης του θέματος που έχει πανευρωπαϊκά προκύψει από την επιβάρυνση του κόστους στα δάνεια.
Το μήνυμα προς τις τράπεζες είναι σαφές: δεν θα πρέπει να μείνουν αμέτοχες από τη επικείμενη ελάφρυνση νοικοκυριών και ιδιωτών που επωμίζονται το κόστος από τον πληθωρισμό και την άνοδο των επιτοκίων, με αποτέλεσμα τη μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος και τη δυσκολία στην εξυπηρέτηση των στεγαστικών τους δανείων.
Μία ανατροπή του ρυθμού μείωσης των NPEs που για πρώτη φορά η Ελλάδα παρουσιάζει σε μονοψήφιο ποσοστό σε συνολικό επίπεδο (μεταξύ των τεσσάρων μεγάλων τραπεζών), δεν την θέλει κανείς. Εξάλλου οι τράπεζες είναι «υπόλογες» στον SSM, τον Ευρωπαίο Επόπτη που παρακολουθεί στενά την πορεία περαιτέρω μείωσης των δεικτών Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων και Ανοιγμάτων (δηλαδή και των ρυθμισμένων πρώην κόκκινων που είναι και το πιο «ευαίσθητο» κομμάτι του χαρτοφυλακίου).
Έτσι, ενώ από τη μία πλευρά οι τράπεζες επισημαίνουν ότι δεν μπορούν να προβούν σε κινήσεις εκτός αγοράς και εκτός budget αναφορικά με τους στόχους που έχουν στα NPEs , από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση με κύριο εκπρόσωπο το υπουργείο Οικονομικών δεν αφήνει περιθώρια να μην συμμετάσχει ο τραπεζικός τομέας στο σύνολο των μέτρων που θα ανακοινωθούν για τη στήριξη των συνεπών και μόνο (είναι ξεκάθαρο αυτό) δανειοληπτών.
Το τελικό αποτέλεσμα που δεν μπορεί να κριθεί από μία σύσκεψη θα αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης τραπεζών – υπουργείου. Όσο και να έχουν υψηλή και εντυπωσιακή κερδοφορία οι τράπεζες δεν μπορούν να υποχρεωθούν να εισφέρουν με μία άνωθεν εντολή. Οι εποχές διοικητικά καθοριζόμενων αποφάσεων έχουν μείνει στη δεκαετία του ΄80.
Μια συμφωνία τύπου Συνυποσχετικού με εθελοντική παροχή κεφαλαίων
Τι μπορεί να συμβεί; Μία συνολική λύση όπου θα συμμετέχουν όλοι. Το μεν Δημόσιο μέσω κρατικής επιδότησης ενός τμήματος του επιτοκίου ή των spreads, οι δε τράπεζες μέσω εθελοντικής συμμετοχής σε κεφάλαια.
Όπως έλεγε τραπεζικός παράγοντας στο powergame.gr «διόλου απίθανο να δούμε μία λύση σαν το Συνυποσχετικό που έχει υπογράψει η κυβέρνηση με τους εφοπλιστές, οι οποίοι με πράξη που επικυρώνεται στη Βουλή, παραχωρούν οικειοθελώς στο Δημόσιο ένα συγκεκριμένο ετήσιο ποσό κεφαλαίων, το οποίο στη συνέχεια αποτελεί εγγυημένο έσοδο».
Ενδεικτικά , στην πράξη που υπέγραψε πριν τρεις ημέρες η ναυτιλιακή κοινότητα ανανεώνοντας αντίστοιχη πρωτοβουλία του 2019, το κράτος θα έχει εγγυημένα λαμβάνειν από τους εφοπλιστές 60 εκατ. ευρώ κατ’ έτος , συμπεριλαμβανομένης της φετινής χρήσης.
Πιθανόν, ένα τέτοιο σενάριο να ισχύσει και με τον τραπεζικό τομέα, αν προκύψει από τις επόμενες συναντήσεις που θα πραγματοποιηθούν για το θέμα. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί παρά να έχει εθελοντικό χαρακτήρα.
«Άλλωστε, μία συμφωνία κοινά αποδεκτή από κυβέρνηση και τράπεζες προς όφελος των συνετών δανειοληπτών θα ήταν», όπως υπογραμμίζει ο ίδιος παράγοντας, «το καλύτερο μήνυμα προς την κοινωνία».
