Στους τρόπους με τον οποίους οι επιτήδειοι κλέβουν χρήματα από τους τραπεζικούς λογαριασμούς ανυποψίαστων καταθετών αναφέρεται η αναπληρώτρια Συνήγορος του Καταναλωτή Βασιλική Μπώλου. Όπως σημειώνει, στοχεύουν κατά βάση σε ηλικιωμένους από τους οποίους, μέσω της πειθούς, αποσπούν τους κωδικούς του e-banking ή των πιστωτικών καρτών. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα καταφέρουν να αποσπάσουν και την επιβεβαίωση του κωδικού (OTP) που φτάνει στο κινητό τηλέφωνο του κατόχου του λογαριασμού ή της πιστωτικής κάρτας.
Η συνηθέστερη περίπτωση, απάτης σύμφωνα με τις αναφορές που φτάνουν στον Συνήγορο του Καταναλωτή, είναι η αποστολή email ή sms. Με αυτά ενημερώνονται οι παραλήπτες ότι για να μην απενεργοποιηθεί ο τραπεζικός τους λογαριασμός και για λόγους ασφαλείας θα πρέπει να κάνουν κλικ σε έναν σύνδεσμο για να μπουν στο e-banking.
«Κάνοντας κλικ τον σύνδεσμο», λέει η κ. Μπώλου, «οι χρήστες οδηγούνται σε πλαστή ιστοσελίδα, όμοια με αυτή της τράπεζας όπου βάζουν τους κωδικούς εισόδου». Με αυτόν τον τρόπο οι επιτήδειοι αποκτούν πρόσβαση στον τραπεζικό τους λογαριασμό και μπορούν να πραγματοποιούν εμβάσματα και πληρωμές. Σε αρκετές περιπτώσεις, σημειώνει η αναπληρωτής Συνήγορος του Καταναλωτή, γίνεται ενεργοποίηση της υπηρεσίας mobile banking, αφού προηγουμένως έχει αποσταλεί και κωδικός OTP για την ενεργοποίησή της.
Ένα άλλο είδος απάτης, έχει να κάνει με ψευδείς περιπτώσεις παραβίασης (χακαρίσματος) ηλεκτρονικών υπολογιστών. Στις περιπτώσεις αυτές, οι επιτήδειοι καλούν τα θύματά τους προσποιούμενοι τους τεχνικούς μίας εταιρείας λογισμικού, οι οποίοι λένε στους καταναλωτές ότι έχει παραβιαστεί (χακαριστεί) ο υπολογιστής τους. Προκειμένου δήθεν να προστατευτούν από τους χάκερς, πείθονται να αποκαλύψουν κωδικούς e-banking με τις γνωστές συνέπειες. «Οι κλήσεις αυτές, γίνονται συνήθως αργά τη νύχτα», σημειώνει η κ. Μπώλου.
Τέλος, υπάρχουν και υποθέσεις εκείνες όπου οι επιτήδειοι ανταποκρίνονται σε αγγελίες θυμάτων τους. Τους καλούν δηλαδή τηλεφωνικά, δήθεν ότι ενδιαφέρονται για την αγορά ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας, που διαθέτει ο πολίτης μέσω αγγελίας. Με πρόσχημα ότι θα καταθέσουν το ποσό για την αγορά του προϊόντος, μπερδεύουν τους καταναλωτές, οι οποίοι συνήθως είναι άτομα μεγάλης ηλικίας και τους αποσπούν στοιχεία της κάρτας ή του e-banking.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, τους πείθουν να δώσουν και τον κωδικό ΟΤΡ, ο οποίος στέλνεται από την τράπεζα στο κινητό του πελάτη, ο οποίος χρησιμοποιείται από τους άγνωστους για την ολοκλήρωση της συναλλαγής.
Επί των υποθέσεων αυτών, που δυστυχώς έχουν αυξητική τάση σύμφωνα με την κ. Μπώλου, οι τράπεζες στις απαντήσεις τους προς τον Συνήγορο του Καταναλωτή αναφέρουν ότι οι συναλλαγές πραγματοποιήθηκαν με την τήρηση της διαδικασίας της ισχυρής ταυτοποίησης πελάτη, ότι έχουν καταγραφεί σωστά και ότι έχουν καταχωρηθεί στον λογαριασμό πληρωμών που χρησιμοποιήθηκε για την εκτέλεσή τους, χωρίς να έχουν επηρεαστεί από τεχνική βλάβη ή άλλη δυσλειτουργία των υπηρεσιών πληρωμών που παρέχονται από την τράπεζα.
Στην περίπτωση αυτή, όπου δηλαδή ο ΣτΚ πειστεί ότι η ηλεκτρονική κλοπή συντελέστηκε με τη «συναίνεση» του εξαπατηθέντος, τότε η Αρχή συμβουλεύει τους καταναλωτές να απευθυνθούν στην Υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, η οποία διαθέτει την απαραίτητη τεχνογνωσία για την αναζήτηση των δραστών και την εξιχνίαση των υποθέσεων.
