THEPOWERGAME
Υπάρχει η τύχη του πρωτάρη, υπάρχει όμως και η… απάτη εις βάρος του πρωτάρη, όπως αποδεικνύεται από τις απάτες που συνέβησαν σε βάρος καταθετών πέρυσι μέσω e- banking. Σημειώνεται ότι σε μία ιδιαίτερη χρονιά, κατά την οποία ενθαρρύνθηκαν και μπήκαν εκατοντάδες χιλιάδες νέοι χρήστες στο e-banking, σάρωσαν οι απάτες, σημειώνοντας αύξηση κατά 300%.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που έχει στη διάθεσή της η Τράπεζα της Ελλάδος, αναφορικά με την αξία που αντιπροσωπεύουν τα φαινόμενα απάτης σε βάρος των e-banking καταθετών μέσω της μεταφοράς πιστώσεων, η αύξηση ήταν 313% και σύμφωνα με τον αριθμό περιστατικών, η αύξηση ήταν 298%.
Τα ποσοστά αυτά πέραν του ότι είναι από μόνα τους εντυπωσιακά, αφορούν επίσης ένα σημαντικό αριθμό και αναφορικά με το πόσα περιστατικά συνέβησαν και αναφορικά με τη συνολική τους αξία.
Στο πλαίσιο αυτό, μόνο μέσα σε ένα χρόνο, το 2020, συνέβησαν 1.179 περιστατικά απάτης, αντιπροσωπεύοντας… 6,2 εκατ ευρώ.
Που σε μία αναγωγή μέσου όρου, σημαίνει ότι κάθε ένας καταθέτης από τους παρά έναν 1180, έχασε πέρυσι από διαδικτυακές τραπεζικές απάτες, ούτε λίγο ούτε πολύ, 5.000 κατά μέσο όρο. Και αυτό, δυστυχώς… επιλέγοντας ο ίδιος τη μεταφορά ποσού σε πίστωση λογαριασμού άλλου προσώπου, εν προκειμένω στον λογαριασμό του απατεώνα.
Αυτό που επίσης προκαλεί εντύπωση είναι ότι έναν χρόνο πριν από πέρυσι, οι απάτες ήταν περίπου στο ένα τέταρτο των περιστατικών του 2020. Αντίστοιχα, υπολείπονταν σημαντικά ως προς το συνολικό ποσό των κεφαλαίων που έκαναν φτερά. Το 2019, με διάφορους πλασματικούς και ψευδείς τρόπους, οι επιτήδειοι έπεισαν τους καταθέτες να τους δώσουν 1,5 εκατ ευρώ, μέσα από 296 καταγεγραμμένα περιστατικά απάτης, μέσω μεταφοράς πιστώσεων.
Ίσως να μην είναι τυχαίο ότι το 2020 ήταν η πρώτη χρονιά που οι χρήστες του e – banking αυξήθηκαν τόσο πολύ σε αριθμό. Ήταν η χρονιά που 400.000 νέοι χρήστες άρχισαν εξ ανάγκης (λόγω πανδημίας) να χρησιμοποιούν εναλλακτικά δίκτυα.
Οι αναφορές της ΤτΕ
Η Τράπεζα της Ελλάδος στο πλαίσιο της Έκθεσης για τη Χρηματοπιστωτική Σταθερότητα ανέφερε συγκεκριμένα ότι οι δείκτες της αναλογίας των περιστατικών και της αξίας της απάτης προς τον αριθμό και την αξία των συναλλαγών με μεταφορά πίστωσης αν και κυμάνθηκαν στο επίπεδο του 0,00032% και 0,00108%, αντιστοιχούν σε μία συναλλαγή απάτης ανά 314 χιλ. συναλλαγές μεταφοράς πίστωσης με 1 ευρώ αξία απάτης ανά 92 χιλ. ευρώ αξία συναλλαγών.
Από την ανάλυση των στοιχείων προκύπτει ότι η πλειονότητα των τεχνικών διενέργειας της απάτης αφορά τις μεθόδους της (α) έκδοσης εντολής πληρωμής από τον απατεώνα καθώς και (β) της χειραγώγησης του πληρωτή από τον απατεώνα.
Βάσει της (α) μεθόδου ο απατεώνας εκδίδει πλαστή εντολή πληρωμής αφού αποκτήσει τα ευαίσθητα δεδομένα πληρωμής του πληρωτή ή του δικαιούχου με δόλια μέσα, ενώ βάσει της (β) μεθόδου ο πληρωτής παρέχει καλή τη πίστει τη συγκατάθεσή του στην εκτέλεση εντολής πληρωμής προς λογαριασμό πληρωμών τρίτου θεωρώντας ότι ανήκει σε νόμιμο δικαιούχο.