Για τις ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες, όπως και τη μεσαία τάξη, η δημόσια παιδεία και οι ανώτερες σπουδές αποτελούσαν, άλλοτε, τον αναβατήρα για την επαγγελματική κινητικότητα και την κοινωνική ανέλιξη. Ήταν ένα δημόσιο αγαθό, το οποίο «δούλευε» καλά και δεν ήταν ακριβό. Σήμερα ο μηχανισμός και τα κίνητρα αυτά δεν λειτουργούν. Δεν συνιστούν τη βάση για τις καλές δουλειές, δεν εμπνέουν τη νέα γενιά, δεν διασφαλίζουν εισοδηματική επιτυχία. Ο δεσμός αυτός έσπασε. Διότι, πρώτον, η δημόσια παιδεία έχει υποβαθμιστεί δραματικά, δεύτερον, η μεσαία τάξη δεν έχει την ίδια αγοραστική δύναμη στήριξης και, τρίτον, οι καλές δουλειές δεν αντιστοιχούν σε καλές αμοιβές. Αυτή η ανατροπή και η απογοήτευση, ωστόσο, έχουν, όπως φαίνεται, σοβαρό και υπολογίσιμο πολιτικό κι εκλογικό αντίκτυπο.
