Επειδή κάθε κρίση δημιουργεί και μία νέα ευκαιρία, όπως συνηθίσαμε να λέμε, η δραματική καταστροφή του περιβάλλοντος, με όλες τις οδυνηρές συνέπειες τις οποίες προκαλεί και βιώνουμε καθημερινά, σε συνδυασμό με τις ανεπάρκειες του διοικητικού μηχανισμού, ας αποτελέσει μια αφορμή για να βάλουμε κάποιες στοιχειώδεις βάσεις γι’ αυτό που κατά κόρον πάλι αναφέρουμε «νέο μοντέλο ανάπτυξης». Για παράδειγμα, δεν νοείται να μιλάμε για νέο μοντέλο το 2023, χωρίς πολεοδομικά σχέδια, χωρίς βασικές υποδομές στα προάστια, χωρίς πλήρες Κτηματολόγιο, χωρίς σαφή κέντρα αποφάσεων για την πρόληψη απέναντι στις καταστροφές. Το ίδιο ισχύει και όσον αφορά την πολυπόθητη «πράσινη» ενέργεια και τις ΑΠΕ, ειδικότερα τα αιολικά πάρκα, τον κρισιμότερο πράγματι μοχλό για την επιβίωση και την ανάπτυξη των οικονομιών στο (άμεσο) μέλλον. Στον τομέα αυτόν, ήδη από καιρό η κυβέρνηση θα έπρεπε να τρέχει με χίλια!
TO THE POINT
Περί «νέου μοντέλου»
Η «πράσινη» ενέργεια και οι ΑΠΕ, ειδικότερα τα αιολικά πάρκα, θα αποτελέσουν τον κρισιμότερο μοχλό για την ανάπτυξη των οικονομιών στο μέλλον
