THEPOWERGAME
Το φάντασμα της αποβιομηχάνισης στοιχειώνει εδώ και καιρό τη Γερμανία. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022 προκάλεσε την εκτίναξη των τιμών της ενέργειας. Η οικονομία του μεγαλύτερου εμπορικού εταίρου της Γερμανίας, της Κίνας, έχει επιβραδυνθεί, αλλά για τη μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία της Ευρώπης, τη Volkswagen (VW), οι κινεζικές αυτοκινητοβιομηχανίες, ως ανταγωνίστριες, αποδεικνύονται πολύ περισσότερες από μια χούφτα. Η κατάσταση μοιάζει να έχει πλέον εδραιωθεί ανησυχητικά. «Τα σημάδια της αποβιομηχάνισης γίνονται όλο και πιο ξεκάθαρα», δήλωσε, στις 29 Οκτωβρίου, ο Martin Wansleben, επικεφαλής του γερμανικού εμπορικού και βιομηχανικού επιμελητηρίου (DIHK).
Το πιο ανησυχητικό σημάδι μέχρι στιγμής ήρθε την προηγούμενη ημέρα, όταν η Daniela Cavallo, η κύρια εκπρόσωπος των εργαζομένων της VW, δήλωσε ότι η εταιρεία θα κλείσει τουλάχιστον τρία εργοστάσια στη Γερμανία, θα περικόψει δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας (30.000, λένε οι φήμες) και θα μειώσει τους μισθούς κατά 10% (18% για ορισμένους). Τα αφεντικά της VW, τα οποία συνομιλούν με εκπροσώπους των εργαζομένων εδώ και εβδομάδες, δεν το έχουν επιβεβαιώσει ακόμη, αλλά αν το κλείσιμο των εργοστασίων προχωρήσει, θα είναι το πρώτο της 87χρονης αυτοκινητοβιομηχανίας στην πατρίδα της. Στις 30 Οκτωβρίου η VW ανακοίνωσε πτώση των καθαρών κερδών της κατά 64%, σε ετήσια βάση, το τρίτο τρίμηνο, η οποία αποδίδεται κυρίως στις αδύναμες πωλήσεις των αυτοκινήτων της στην Κίνα.
Η ανακοίνωση αυτή ήρθε σε συνέχεια μηνών από παρόμοια ανατριχιαστικά νέα. Τον Φεβρουάριο η Miele, κατασκευάστρια οικιακών συσκευών, ανακοίνωσε ότι θα μεταφέρει μέρος της παραγωγής της στην Πολωνία, γεγονός που θα επηρεάσει 700 θέσεις εργασίας στο Gütersloh της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, την έδρα της 125χρονης οικογενειακής επιχείρησης. Η Continental, προμηθεύτρια αυτοκινήτων, μειώνει 7.000 θέσεις εργασίας και κλείνει εγκαταστάσεις. Η Michelin, η γαλλική εταιρεία κατασκευής ελαστικών, μειώνει 1.500 θέσεις εργασίας στη Γερμανία και κλείνει εργοστάσια, ενώ τον Ιούλιο η ZF Friedrichshafen, μια άλλη γερμανική προμηθεύτρια αυτοκινήτων, δήλωσε ότι μέχρι το 2028 θα καταργήσει 14.000 θέσεις εργασίας.
Μια νέα έρευνα του DIHK που πραγματοποιήθηκε από τον κ. Wansleben είναι γεμάτη με στοιχεία που τρομάζουν. Διαπιστώνει ότι το ένα τρίτο του συνόλου των επιχειρήσεων και τα δύο πέμπτα των βιομηχανικών επιχειρήσεων που συμμετείχαν στην έρευνα σχεδιάζουν να μειώσουν τις επενδύσεις στη Γερμανία. Μόλις το 19% των βιομηχανικών επιχειρήσεων αξιολογεί την τρέχουσα κατάστασή τους ως «καλή», ενώ το 35% τη χαρακτηρίζει «κακή». Μια τέτοια απαισιοδοξία θυμίζει στον κ. Wansleben τη σοβαρή κρίση του 2002-03. Η τότε κυβέρνηση απάντησε με την Ατζέντα 2010, μια δέσμη επιτυχημένων φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων.
Νωρίτερα φέτος, ο Moritz Schularick, επικεφαλής του ερευνητικού Ινστιτούτου του Κιέλου για την Παγκόσμια Οικονομία, προέβλεψε ότι μόνο μια κρίση σε μια μεγάλη αυτοκινητοβιομηχανία θα ήταν αρκετή για να πείσει τον σημερινό κυβερνητικό συνασπισμό ότι η Γερμανία δεν μπορεί να συνεχίσει με το παλιό οικονομικό μοντέλο, που βασίζεται στη μεταποίηση. «Ίσως τα προβλήματα της VW να είναι επιτέλους το σημάδι που περιμέναμε», λέει τώρα ο κ. Schularick.
Ίσως, ίσως όχι. Στις 29 Οκτωβρίου ο καγκελάριος Olaf Scholz οργάνωσε μια «σύνοδο κορυφής» για να συζητήσει τρόπους ανακούφισης των προβλημάτων της βιομηχανίας με υψηλόβαθμα στελέχη επιχειρήσεων, μεταξύ των οποίων ο Oliver Blume, το αφεντικό της VW, και οι επικεφαλής της Siemens και της BASF, κολοσσών της μηχανολογίας και των χημικών, αλλά και με εκπροσώπους των συνδικάτων.
Ελάχιστα έγιναν γνωστά για το τι συζητήθηκε, εκτός από τη βοήθεια για την αντιμετώπιση της υψηλής τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας και το σχέδιο για τη μείωση της γραφειοκρατίας με την κατάργηση ενός νόμου που υποχρεώνει τις μεγάλες επιχειρήσεις να παρακολουθούν αν οι προμηθευτές τους σε όλο τον κόσμο πληρούν τα πρότυπα ανθρώπινων δικαιωμάτων και τα περιβαλλοντικά. Θα μπορούσαν να έχουν γίνει περισσότερα, για παράδειγμα για την προώθηση της απανθρακοποίησης και της ψηφιοποίησης. Ωστόσο, ο κυβερνητικός συνασπισμός των Σοσιαλδημοκρατών του κ. Scholz, των Πρασίνων και των φιλελεύθερων Ελεύθερων Δημοκρατών, είναι τόσο δυσλειτουργικός, που είναι αμφίβολο αν θα κάνει ή αν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα.
Ο κ. Scholz πραγματοποίησε τη συνάντηση χωρίς να ενημερώσει ούτε τον Christian Lindner, τον φιλελεύθερο υπουργό Οικονομικών του, ούτε τον Robert Habeck, τον Πράσινο υπουργό Οικονομίας του. Στη συνέχεια ο κ. Lindner πραγματοποίησε μια δική του συνάντηση κορυφής την ίδια ημέρα. Ο κ. Habeck διακήρυξε ότι «ανεβαίνει κάθε μέρα σε κορυφές» και έθεσε την ιδέα ενός επενδυτικού ταμείου που θα χρηματοδοτείται από το χρέος για την ενίσχυση των επιχειρήσεων, την οποία δεν είχε συζητήσει με τον καγκελάριο.
Η ειδική ομάδα του καγκελάριου πρόκειται να συνέλθει εκ νέου στις 15 Νοεμβρίου, την επομένη της προθεσμίας για την επίτευξη συμφωνίας σχετικά με τον προϋπολογισμό του επόμενου έτους. Ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των κυβερνητικών κομμάτων ήταν τόσο οξυμένες, που θα μπορούσαν να διαλύσουν τον συνασπισμό. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις, οι πιθανότητες να υπάρξει κάτι τόσο αποτελεσματικό όσο η Ατζέντα 2010 είναι μάλλον ελάχιστες.
© 2024 The Economist Newspaper Limited. All rights reserved. Άρθρο από τον Economist, το οποίο μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε με επίσημη άδεια από την www.powergame.gr. Το πρωτότυπο άρθρο, στα αγγλικά, βρίσκεται στο www.economist.com
Διαβάστε επίσης
Εκλογές ΗΠΑ 2024: Το μαύρο κουτί και οι κώδικες ασφαλείας απέναντι στη νοθεία
Εταιρικά ομόλογα: Τα 20 που μπορεί να αγοράσει κάποιος με 1.000 ευρώ
BASF: Πώς η κρίση στην παραγωγή EV χτυπά τη χημική βιομηχανία
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
