THEPOWERGAME
Η συμβατική γλώσσα της επαγγελματικής επιτυχίας προβλέπει μία μόνο κατεύθυνση: προς τα πάνω. Ανεβαίνετε την επαγγελματική κλίμακα ή τον στύλο που «γλιστράει». Αν τα πάτε καλά, η άνοδός σας είναι ταχεία. Αν πετύχετε πραγματικά, φτάνετε στην κορυφή. Κανείς δεν τηλεφωνεί ποτέ στο σπίτι του για να μοιραστεί τα νέα ότι έφτασε στο μη περαιτέρω. Υπάρχει όμως και ένας άλλος τύπος εξέλιξης της καριέρας. Οι πλάγιες μετακινήσεις, σε θέσεις εργασίας που δεν συνεπάγονται απαραίτητα προαγωγή ή αύξηση μισθού, αλλά μπορούν να είναι ευλογία τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους οργανισμούς.
Το 2021 μια μελέτη του Donald Sull και των συναδέλφων του από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης διαπίστωσε ότι η ύπαρξη ευκαιριών πλάγιας σταδιοδρομίας έχει σημαντικό αντίκτυπο στη διατήρηση των εργαζομένων. Η έρευνά τους διαπίστωσε ότι οι ευκαιρίες για πλάγια μετακίνηση ήταν δυόμισι φορές πιο σημαντικές από τον μισθό, ως παράγοντας πρόβλεψης της προθυμίας των εργαζομένων να παραμείνουν σε μια επιχείρηση. Μια άλλη εργασία, από τον Xin Jin του Πανεπιστημίου της Νότιας Φλόριντα και τον Michael Waldman του Πανεπιστημίου Κορνέλ, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι πλάγιες μετκινήσεις δεν ωφελούν μόνο τους οργανισμούς: οι εργαζόμενοι που τις βίωσαν, σε σχέση με εκείνους που δεν τις βίωσαν, είχαν περισσότερες πιθανότητες να προαχθούν και να απολαύσουν υψηλότερη μισθολογική αύξηση αργότερα στη σταδιοδρομία τους. Μπορείτε να ανεβείτε ψηλότερα κινούμενοι πρώτα πλαγίως.
Οι πλάγιες μετακινήσεις και η καλή διαχείριση φαίνεται να συμβαδίζουν. Μια πρόσφατη εργασία της Virginia Minni του Institute for Fiscal Studies, ενός κέντρου μελετών, εξέτασε τις μετακινήσεις σε θέσεις εργασίας σε μια μεγάλη πολυεθνική εταιρεία σε μια περίοδο δέκα ετών. Διαπίστωσε ότι η άφιξη ενός υψηλόβαθμου προϊσταμένου (που είχε πάρει τη θέση νωρίς στην καριέρα του) συνδέθηκε με ένα άλμα στις ενδοεταιρικές μετακινήσεις, τόσο οριζόντιες όσο και κάθετες, μεταξύ των εργαζομένων. Τα καλύτερα αφεντικά φαίνεται ότι είναι καλά στο να δίνουν στους εργαζομένους τους ρόλους που τους ταιριάζουν. Αυτή η διαδικασία οδηγεί και πάλι σε υψηλότερες αμοιβές με την πάροδο του χρόνου για όσους μετακινούνται πλάγια, ενώ συνδέεται και με υψηλότερα κέρδη.
Η καβουροειδής σταδιοδρομία έχει και άλλα πλεονεκτήματα πέρα από την καλύτερη αντιστοίχιση ανθρώπων και θέσεων εργασίας. Ένα από αυτά είναι ότι είναι ένας καλός τρόπος να μαθαίνεις νέα πράγματα. Καθώς οι διαδικασίες πρόσληψης δίνουν ολοένα και μεγαλύτερη έμφαση στις δεξιότητες, οι υπεύθυνοι προσλήψεων είναι πιθανό να δίνουν συγκριτικά λιγότερη έμφαση στα βιογραφικά και συγκριτικά μεγαλύτερη βαρύτητα στο τι γνωρίζετε. Οι κ. Jin και Waldman καταδεικνύουν ότι τα ανώτερα κλιμάκια των εταιρειών τείνουν να καταλαμβάνονται από άτομα των οποίων οι ικανότητες είναι ευρείες και όχι βαθιές. Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί οι πλάγιες μετακινήσεις είναι καλές για τις προοπτικές προαγωγής. Μαζί με τις ικανότητες έρχονται και οι επαφές: η μετακίνηση μεταξύ ομάδων συνήθως σημαίνει τη δημιουργία ενός μεγαλύτερου εσωτερικού δικτύου.
Οι πλάγιες κινήσεις μπορούν επίσης να αποτελέσουν μια θαυμάσια θεραπεία για την πλήξη. Δεν υπάρχει τίποτα το φοβερό σε λίγη βαρεμάρα, αλλά οι άνθρωποι θα κάνουν σχεδόν τα πάντα για να την αποφύγουν σε μεγάλες δόσεις. Σε ένα πείραμα της Chantal Nederkoorn του Πανεπιστημίου του Μάαστριχτ και των συν-συγγραφέων της μελέτης της, ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να παρακολουθήσουν βαρετά, θλιβερά και ουδέτερα κινηματογραφικά αποσπάσματα και τους δόθηκε η δυνατότητα να κάνουν ηλεκτροσόκ κατά βούληση καθώς το έκαναν. Εκείνοι που παρακολουθούσαν μονότονες ταινίες υπέβαλαν τον εαυτό τους σε ηλεκτροσόκ πιο συχνά και με μεγαλύτερη ένταση (οι ταινίες του Wes Anderson ήταν πιθανώς πολύ επικίνδυνες για να προβληθούν γι’ αυτόν τον λόγο).
Η ανάγκη για ερεθίσματα είναι διάχυτη στον χώρο εργασίας. Οι έρευνες δείχνουν σταθερά ότι μεγάλο μέρος του εργατικού δυναμικού βρίσκει τη δουλειά του ανιαρή. Ο Stephan Meier του Columbia Business School, ο οποίος γράφει ένα βιβλίο σχετικά με τους οργανισμούς που θέτουν στο επίκεντρο τον εργαζόμενο, εκτιμά ότι μια μεγάλη πηγή κινήτρων για τους εργαζομένους είναι να έχουν «ακριβώς τα σωστά καθήκοντα», τα οποία να βρίσκονται στο πλαίσιο των δυνατοτήτων τους, αλλά και να τους δημιουργούν ερεθίσματα με νέους τρόπους. Οι προαγωγές προσφέρουν νέες προκλήσεις, αλλά μπορείτε εύκολα να κολλήσετε περιμένοντας να ανοίξει μια κενή θέση από πάνω. Το να κοιτάτε προς τα πλάγια προσφέρει περισσότερες επιλογές.
Το άνοιγμα της πόρτας σε περισσότερες πλάγιες κινήσεις είναι εν μέρει πρακτικό. Ορισμένοι μεγαλύτεροι εργοδότες διαθέτουν «εσωτερικές αγορές ταλέντων», στις οποίες οι εργαζόμενοι μπορούν να βρουν και να υποβάλουν αίτηση για θέσεις εργασίας σε άλλα σημεία της εταιρείας -οι μικρότερες επιχειρήσεις έχουν λιγότερες τέτοιες ευκαιρίες. Βέβαια, η συμμετοχή σε ένα παράλληλο έργο είναι ένας άλλος τρόπος για τους εργαζόμενους να ταρακουνήσουν τα πράγματα και να αποκτήσουν νέες δεξιότητες. Σε μια δημοσκόπηση Αμερικανών εργαζομένων για το Colorado State University Global, σχεδόν οι μισοί δήλωσαν ότι αν συμμετείχαν σε μια νέα διαδικασία ή έργο, θα αισθάνονταν πιο δραστήριοι.
Βέβαια, η υιοθέτηση της πλάγιας κίνησης απαιτεί τη σωστή συμπεριφορά. Πολλοί μάνατζερ αρέσκονται στο να συσσωρεύουν ταλέντα, εις βάρος των εργαζομένων και των επιχειρήσεων. Η οριζόντια μετακίνηση εξακολουθεί να έχει μικρότερη απήχηση από την ανοδική. Αν η επιτυχία στην καριέρα περιγραφόταν με διαφορετικό λεξιλόγιο, όπως για παράδειγμα, απέναντι, εκτός, ή μετεωρική σπείρα, θα βοηθούσε.
© 2024 The Economist Newspaper Limited. All rights reserved.
Άρθρο από τον Economist, το οποίο μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε με επίσημη άδεια από την www.powergame.gr. Το πρωτότυπο άρθρο, στα αγγλικά, βρίσκεται στο www.economist.com
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
