Οι Ιταλίδες αναδεικνύονται σε θέσεις-κλειδιά, αλλά πολλές παραμένουν άνεργες

Ο πρώην πρωθυπουργός Enrico Letta που επέστρεψε από την πολιτική απομόνωση για να ηγηθεί του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος της Ιταλίας (PD), είναι ένας από τους πιο ευγενικούς πολιτικούς της Ιταλίας.

Ωστόσο, από μία άποψη, ενήργησε αδίστακτα από τότε που εξελέγη ηγέτης στις 14 Μαρτίου.

Έχοντας διορίσει μια γυναίκα στη θέση του ενός εκ των δύο αντιπροέδρων του και έχοντας δώσει στις γυναίκες οκτώ από τις 16 έδρες στην εκτελεστική επιτροπή του Κόμματος, ανάγκασε τους άνδρες σε καίριες θέσεις στα δύο σώματα του κοινοβουλίου να αποχωρήσουν, ώστε να αντικατασταθούν από γυναίκες.

Η ασυνήθιστη αυτή εκκαθάριση του κ. Letta ήρθε ως μια καλοζυγισμένη απάντηση στην κατακραυγή που ακολούθησε την απόφαση του προκατόχου του να τοποθετήσει άνδρες και στις τρεις υπουργικές θέσεις που παραχωρήθηκαν στο PD στην κυβέρνηση συνασπισμού του Mario Draghi.

Η γεμάτη αγανάκτηση διαμαρτυρία ήταν σημάδι των διαφορετικών προσδοκιών σε μια χώρα που, τη δεκαετία του 1970, είχε ένα από τα πιο μαχητικά και επιτυχημένα φεμινιστικά κινήματα της Ευρώπης, αλλά το οποίο στη συνέχεια ατόνησε δραματικά όσον αφορά στην γυναικεία ισότητα.

Η Giusi Marchetta, μια φεμινίστρια συγγραφέας, κατηγορεί, μεταξύ άλλων, τα τηλεοπτικά κανάλια του Silvio Berlusconi, τα οποία παρουσίαζαν την φιλήδονη πλευρά των γυναικών.

Η κα Marchetta, η οποία γεννήθηκε το 1982, δηλώνει: «Μεγάλωσα σε μια ατμόσφαιρα στην οποία οι γυναίκες προσεγγίζονταν διαρκώς σεξουαλικά».

Σημείο καμπής υπήρξε η πανεθνική διαμαρτυρία το 2011 κατά της φιλοξενίας από πλευράς του τότε πρωθυπουργού της Ιταλίας κ. Berlusconi, των λεγόμενων «Bunga Bunga» πάρτι, όπου ανάμεσα στις πολλές προσκεκλημένες ήταν και μια 16χρονη.

Στη συνέχεια η άνοδος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης διάβρωσε την επιρροή της τηλεόρασης και του δικτύου του κ. Berlusconi ενώ τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια έντονη εστίαση σε πρακτικά ζητήματα, από την επιβολή ΦΠΑ στα ταμπόν έως τη βία κατά των γυναικών και τη σεξουαλική παρενόχληση.

Μεταξύ του 2010 και του 2018, η βαθμολογία της Ιταλίας αναφορικά με την ισότητα των φύλων, όπως μετρήθηκε από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων, αυξήθηκε κατά περισσότερο από δέκα βαθμούς σε μια κλίμακα με άριστα το 100 – τη μεγαλύτερη άνοδο για οποιοδήποτε κράτος της ΕΕ.

Πέρυσι, ο δείκτης του Ινστιτούτου κατέταξε την Ιταλία 13η μεταξύ των 27 χωρών της ΕΕ, μπροστά από την Πορτογαλία, αλλά πολύ πίσω από την Ισπανία και τη Γαλλία.

Η Ιταλία σημείωσε αύξηση του αριθμού των γυναικών σε υψηλόβαθμες θέσεις εργασίας, κυρίως χάρη στην εισαγωγή ποσοστώσεων για γυναίκες διευθυντές εταιρειών (33%) και εθνικούς νομοθέτες (40%).

Και η διαφορά των αμοιβών μεταξύ ανδρών και γυναικών στην Ιταλία δεν είναι σήμερα μεγαλύτερη από ότι σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Ωστόσο, αυτές οι εξελίξεις αποκρύπτουν αυτό που η Francesca Bettio του Πανεπιστημίου της Σιένα φοβάται ότι είναι ένα μεγαλύτερο πρόβλημα: η περιορισμένη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας.

Η Ιταλία έχει το χαμηλότερο ποσοστό γυναικείας απασχόλησης από οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ, στο 57%, και το χειρότερο στον βιομηχανικό κόσμο με εξαίρεση το Μεξικό και την Τουρκία.

Οι Ιταλίδες είναι πολύ πιθανότερο να εργάζονται με σχέση μερικής απασχόλησης ή με βραχυπρόθεσμες συμβάσεις απ’ ό,τι οι άνδρες συνάδελφοί τους.

Σε κάποιο βαθμό, τα παραπάνω αντικατοπτρίζουν τις επικρατούσες κοινωνικές συμπεριφορές, κυρίως, την ιδιαίτερα δημοφιλή άποψη στο νότο, ότι οι γυναίκες οφείλουν να εγκαταλείψουν την εργασία τους όταν μείνουν έγκυες.

Αλλά τέτοιες στάσεις είναι αιτία και αποτέλεσμα πραγμάτων που οι πολιτικοί θα μπορούσαν να αλλάξουν, συμπεριλαμβανομένου του εξαιρετικά χαμηλού επιπέδου φύλαξης παιδιών που παρέχεται από το κράτος.

Στην Ιταλία οι διαθέσιμοι δημόσιοι και ιδιωτικοί χώροι μπορούν να καλύψουν μόνο το 26% των παιδιών κάτω των τριών ετών, έναντι περισσότερου από το μισό τόσο στη Γαλλία όσο και στην Ισπανία.

Η κυβέρνηση του κ. Draghi αυτή τη στιγμή συζητά αν θα διαθέσει μέρος των κονδυλίων που της αντιστοιχούν από  το Ταμείο Ανάκαμψης των 750 δισεκατομμυρίων ευρώ (895 δισεκατομμύρια δολάρια) για την αύξηση αυτού του ποσοστού.

© 2021 The Economist Newspaper Limited. All rights reserved.
Άρθρο από τον Economist το οποίο μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε με επίσημη άδεια από την www.powergame.gr Το πρωτότυπο άρθρο, στα αγγλικά βρίσκεται στο www.economist.com

Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!