THEPOWERGAME
Ξαφνικά υπάρχουν όχι μία, αλλά δύο γυναίκες στην κορυφή της ιταλικής πολιτικής. Στις 26 Φεβρουαρίου τα μέλη του Κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος (PD) της Ιταλίας διέψευσαν τις προβλέψεις, εκλέγοντας ως νέα αρχηγό τους την 37χρονη ριζοσπάστρια Elly Schlein. Ήταν, και παραμένει, ένα αουτσάιντερ με περισσότερους από έναν τρόπους. Η κ. Schlein μεγάλωσε στην Ελβετία και έχει διπλή, αμερικανική και ιταλική, υπηκοότητα. Έχει σχέση με μία γυναίκα, ενώ δεν ήταν καν μέλος του PD μέχρι πρόσφατα, αφού παραιτήθηκε το 2015 σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις πολιτικές απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας του Matteo Renzi, πρώην πρωθυπουργού του PD.
Η εκλογή της κ. Schlein έχει την αίσθηση ενός ανέμου αλλαγής και απελπισίας. Σηματοδοτεί την πιο πρόσφατη πρόοδο για τις γυναίκες σε μια χώρα που έχει μείνει σημαντικά πίσω σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης όσον αφορά τη γυναικεία πολιτική εκπροσώπηση. Μέχρι το 2013 οι γυναίκες αντιπροσώπευαν λιγότερο από το 20% των βουλευτών της Ιταλίας – ένα ποσοστό χαμηλότερο από αυτό του Αφγανιστάν. Σήμερα το ποσοστό ανέρχεται στο 31%, ενώ από τον Οκτώβριο η Ιταλία έχει γυναίκα πρωθυπουργό, την Giorgia Meloni, ηγέτιδα του σκληροδεξιού κόμματος Αδελφοί της Ιταλίας (FDI).
Η νίκη της κ. Schlein θα αποτελέσει επίσης σοκ για τη βαθιά ριζωμένη παλιά φρουρά του κόμματός της. Ωστόσο, ένας βασικός λόγος για τον οποίο οι ψηφοφόροι του PD στράφηκαν προς την κ. Schlein ήταν ότι τους τελευταίους μήνες η ηγεσία του κόμματός τους είχε μετατραπεί από απογοήτευση σε αμηχανία. Το PD κατρακύλησε στο 19% των ψήφων στις γενικές εκλογές του Σεπτεμβρίου. Μέχρι τον Νοέμβριο είχε ξεπεραστεί στις δημοσκοπήσεις από το ανορθόδοξο Κίνημα Πέντε Αστέρων (Μ5S), το οποίο προσπαθεί να προβάλλει τον εαυτό του ως το κορυφαίο κόμμα της ιταλικής αντιπολίτευσης, παρόλο που διαθέτει λιγότερους βουλευτές. Στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις το PD κατέχει κατά μέσο όρο ένα μίζερο 16,4%, έναντι 17,7% του Μ5S. Το άμεσο καθήκον της κ. Schlein θα είναι να αντιστρέψει αυτή την ανατροπή.
Ένα πιο πιεστικό ζήτημα είναι αν μπορεί να προσφέρει αποτελεσματική αντιπολίτευση στην επίσης ριζοσπαστική κ. Meloni. Υποστηριζόμενη από έναν τετραμερή συνασπισμό και μια απόλυτη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, η κ. Meloni είχε μέχρι στιγμής μια αξιοσημείωτα ομαλή πορεία. Το δυνατό της σημείο, αν και θα μπορούσε να μετατραπεί σε αδυναμία, ήταν η μεταστροφή της στη μετριοπάθεια. Αφού αναδιπλώθηκε σχετικά με την αποχώρηση της Ιταλίας από την υπόλοιπη Ευρώπη, όπως ορισμένοι φοβόταν, η κ. Meloni υποστήριξε με ενθουσιασμό τη θέση του ΝΑΤΟ για την Ουκρανία και κατάρτισε μέσω του Κοινοβουλίου έναν προϋπολογισμό για το 2023 που σέβεται σε γενικές γραμμές την επιμονή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για δημοσιονομική σύνεση. Και οι δύο πολιτικές την αφήνουν εκτεθειμένη σε επιθέσεις από το εσωτερικό του δικού της συνασπισμού – και από την ενδιαφέρουσα κ. Schlein.
2023 The Economist Newspaper Limited. All rights reserved.
Άρθρο από τον Economist, το οποίο μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε με επίσημη άδεια από την www.powergame.gr. Το πρωτότυπο άρθρο, στα αγγλικά, βρίσκεται στο www.economist.com.