THEPOWERGAME
Είναι προφανές ότι όσοι κλίνουν προς τα αντίθετα άκρα του πολιτικού φάσματος σκέφτονται διαφορετικά μεταξύ τους. Το γεγονός ότι οι διαφορές αυτές εμφανίζονται στα εγκεφαλογραφήματα είναι ενδιαφέρον. Το εγκεφαλογράφημα είναι μια προσέγγιση χαμηλής ανάλυσης για τη μελέτη της νευρικής δραστηριότητας, ανίκανη να δει πώς συνδέονται μεταξύ τους τα κύτταρα που κάνουν την πραγματική σκέψη. Ωστόσο, χρησιμοποιώντας αυτήν την αρκετά «ακατέργαστη» τεχνική, δύο ομάδες ερευνητών ισχυρίζονται τώρα ότι είναι σε θέση να διακρίνουν τις νευρικές αντιδράσεις των αριστερών και των δεξιών.
Οι Daantje de Bruin και Oriel FeldmanHall, του Πανεπιστημίου Brown, στο Rhode Island, δημοσίευσαν τη μελέτη τους στο Science Advances. Οι Noa Katabi και Yaara Yeshurun του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ, στο Ισραήλ, επέλεξαν το Journal of Neuroscience. Και οι δύο ομάδες χρησιμοποίησαν λειτουργική απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού, η οποία μετρά τις αλλαγές στη ροή του αίματος ως υποκατάστατο της νευρικής δραστηριότητας, για να εξετάσουν ομάδες 44 και 34 εθελοντών αντίστοιχα, απ’ όλο το πολιτικό φάσμα.
Η κ. de Bruin και ο δρ Feldman Hall ζήτησαν αρχικά από τους εθελοντές τους να διαβάσουν έναν κατάλογο λέξεων -μερικές πολιτικά φορτισμένες, άλλες όχι- ενώ βρίσκονταν στον σαρωτή. Για κάθε λέξη κατέγραφαν μοτίβα δραστηριότητας στην αμυγδαλή (η οποία χειρίζεται πτυχές των συναισθημάτων) και στο ραβδωτό σώμα (το οποίο χειρίζεται πτυχές της νόησης). Οι ουδέτερες λέξεις δεν παρουσίασαν καμία διαφορά. Ωστόσο, για λέξεις που σχετίζονταν με τη «μετανάστευση» και «αμερικανικός» τα μοτίβα δραστηριότητας στο ραβδωτό σώμα ομαδοποιήθηκαν ανάλογα με την πολιτική των συμμετεχόντων.
Στη συνέχεια, ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να παρακολουθήσουν ένα ουδέτερα διατυπωμένο ειδησεογραφικό απόσπασμα σχετικά με την άμβλωση και έντονες συζητήσεις σχετικά με την αστυνόμευση και τη μετανάστευση. Τα μοτίβα δραστηριότητας που διεγείρονταν από το ειδησεογραφικό κλιπ ήταν δυσδιάκριτα μεταξύ αριστερών και δεξιών, αλλά εκείνα που προέκυψαν από τη συζήτηση για τη μετανάστευση (αν και, παραδόξως, όχι από τη συζήτηση για την αστυνόμευση) είχαν σαφή διαχωρισμό.
Η κ. Katabi και ο δρ Yeshurun, αντίθετα, πήγαν κατευθείαν στα βίντεο. Ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να παρακολουθήσουν προεκλογικές διαφημίσεις και ομιλίες, καθώς και ένα ουδέτερο κλιπ. Διαπίστωσαν διαφορές στις αντιδράσεις στο πολιτικά φορτισμένο υλικό των τμημάτων του φλοιού που συνδέονται με την όραση, την ακοή και την κίνηση. Επιπλέον, σε αντίθεση με την κ. De Bruin και τον δρα FeldmanHall, οι οποίοι απλώς σημείωσαν συσχετίσεις, δήλωσαν ότι μπορούσαν να προβλέψουν τις πολιτικές απόψεις ενός ατόμου από τη σάρωση. Βέβαια, δεν έχουμε φτάσει στον Μεγάλο Αδελφό του 1984, ακόμα. Το να βάλεις κάποιον να μείνει ακίνητος σε έναν σαρωτή είναι παραφροσύνη, αλλά δεν απέχει και πολύ από το να γίνει.
© 2023 The Economist Newspaper Limited. All rights reserved.
Άρθρο από τον Economist, το οποίο μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε με επίσημη άδεια από την www.powergame.gr. Το πρωτότυπο άρθρο, στα αγγλικά, βρίσκεται στο www.economist.com.
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
