THEPOWERGAME
Στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Οικονομικής Ένωσης (AEA), που πραγματοποιήθηκε φέτος στη Νέα Ορλεάνη, οι ειδικοί συζήτησαν τα πάντα, από τον πληθωρισμό και την τεχνολογική πρόοδο έως τα οικονομικά του εγκλήματος και την ενεργειακή μετάβαση. Ωστόσο, όσοι έψαχναν για σημαντικές εξελίξεις μάλλον έφυγαν ανικανοποίητοι. Οι περισσότερες νέες εργασίες επικεντρώθηκαν στην αυστηρή ανάλυση δεδομένων ή την επίπονη θεωρητική μοντελοποίηση. Όπως σημείωσε ένας συμμετέχων, η εν λόγω μοντελοποίηση συχνά αποτυγχάνει να παράγει εκπληκτικά αποτελέσματα, δεδομένου ότι τείνει να αντανακλά τις παραδοχές που τη διέπουν.
Οι αποδείξεις που αφορούν τη μείωση των φιλοδοξιών δεν είναι καθόλου ανεπιβεβαίωτες. Μια πρόσφατη δημοσίευση στο Nature αναλύει δεδομένα από παραπομπές από το 1945 έως το 2010, για να αξιολογήσει την ανατρεπτικότητα των εργασιών και των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Οι συγγραφείς θεωρούν ότι η νέα εργασία είναι ανατρεπτική εάν μεταγενέστερη εργασία που την αναφέρει είναι λιγότερο πιθανό να αναφέρει και τις προϋπάρχουσες. Η εργασία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το μερίδιο της ανατρεπτικής έρευνας στις κοινωνικές επιστήμες έχει μειωθεί κατακόρυφα, περισσότερο απ’ ό,τι στις πραγματικές επιστήμες. Όπως το θέτει ο Tyler Cowen του Πανεπιστημίου George Mason: «Τα τελευταία 30 χρόνια η αξιοπιστία της εμπειρικής εργασίας και των εκτιμήσεων έχει αυξηθεί δραματικά. Αυτό είναι καλό. Αλλά οι νέες σημαντικές ιδέες που έχουν πραγματικά παραχθεί είναι ελάχιστες».
Στη Νέα Ορλεάνη, τα μεγαλύτερα ονόματα των οικονομικών προσέφεραν ιδέες που ήταν φρέσκες και ενδιαφέρουσες, αλλά δύσκολα επαναστατικές στην κλίμακα, ας πούμε, της ισορροπίας Nash ή της ιδέας της ασύμμετρης πληροφόρησης. Η Gita Gopinath, επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, συζήτησε την έρευνα σχετικά με το πώς τα οικονομικά της διεθνούς χρηματοδότησης έχουν αλλάξει από το θεμελιώδες έργο των Robert Mundell και Marcus Fleming τη δεκαετία του 1960. Σε ένα σεμινάριο για την οικονομική ανάπτυξη, ο Thomas Philippon του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης υποστήριξε ότι η ανάπτυξη ακολουθεί γραμμικές τάσεις, αντί να είναι μια εκθετική διαδικασία. Ο Daron Acemoglu από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης παρουσίασε εργασίες σχετικά με τη «στρεβλή καινοτομία», αμφισβητώντας την ιδέα ότι οι αγορές τείνουν να εφαρμόζουν την καινοτομία με τον σωστό τρόπο.
Νέες θεωρίες χωρίς ισχυρή εμπειρική υποστήριξη μπορεί να είναι επικίνδυνες, όπως έδειξε η άνοδος του κεντρικού σχεδιασμού κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, ενώ οι μεγάλες πρόοδοι είναι ευκολότερο να εντοπιστούν εκ των υστέρων. Μπορεί επίσης να αποδειχθεί ότι υπήρχαν κάποιες κρυμμένες μεταξύ των παρουσιάσεων στη Νέα Ορλεάνη. Ορισμένοι συμμετέχοντες στο συνέδριο υπήρξαν πιο αισιόδοξοι για τη σημερινή κατάσταση των πραγμάτων. Ένας καθηγητής σημείωσε ότι τα καίρια ερωτήματα στα οικονομικά τείνουν να προέρχονται από γεγονότα του πραγματικού κόσμου -και τα τελευταία χρόνια ήταν αρκετά ταραχώδη, ώστε να εγείρουν πολλά καίρια ερωτήματα. Ο Erik Brynjolfsson από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ σημειώνει ότι η χρήση μεγάλων συνόλων δεδομένων, η μηχανική μάθηση και τα πειράματα πεδίου, είναι όλα «game-changers». Επομένως, η καινοτομία μπορεί απλώς να μετατοπίζεται από τη θεωρία στην πράξη. Πράγματι, η χρήση δεδομένων υψηλής συχνότητας, χαρακτηριστικό γνώρισμα της παρουσίασης της Lisa Cook της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, έχει δώσει στους οικονομολόγους και τους κεντρικούς τραπεζίτες έναν χρήσιμο νέο τρόπο να βλέπουν τον κόσμο στον αγώνα τους κατά του πληθωρισμού.
Ωστόσο, τα πιο πειστικά στοιχεία σχετικά με την επίδραση της νομισματικής πολιτικής στον πληθωρισμό προήλθαν από την Christina Romer του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ, η οποία ξεσκόνισε μια παλιομοδίτικη μέθοδο. Στην ομιλία της υποστήριξε ότι οι αλλαγές στη νομισματική πολιτική έχουν μεγαλύτερες επιπτώσεις στην ανεργία απ’ ό,τι στον πληθωρισμό και ότι μερικές φορές χρειάζονται μερικά χρόνια για να γίνει αισθητός ο κύριος αντίκτυπός τους. Η μέθοδος που χρησιμοποίησαν η κ. Romer και ο σύζυγός της και συν-συγγραφέας της, David Romer, δεν ήταν μια νέα στατιστική τεχνική ή ακόμα πιο επικαιροποιημένα δεδομένα, αλλά μια «αφηγηματική προσέγγιση». Οι Romer «χτένισαν» τα πρακτικά και τα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά των συνεδριάσεων της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Ανοικτής Αγοράς -όπως ακριβώς είχαν κάνει όταν ανέπτυξαν τη μέθοδο σε ένα έγγραφο που δημοσιεύθηκε το 1989.
© 2023 The Economist Newspaper Limited. All rights reserved.
Άρθρο από τον Economist, το οποίο μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε με επίσημη άδεια από την www.powergame.gr. Το πρωτότυπο άρθρο, στα αγγλικά, βρίσκεται στο www.economist.com.