THEPOWERGAME
Η Dawn Bancroft, μια 59χρονη ιδιοκτήτρια γυμναστηρίου από την Πενσυλβάνια, ταξίδεψε στην εθνική πρωτεύουσα πριν από ένα χρόνο αυτή την εβδομάδα για να ακούσει την ομιλία του Donald Trump, όχι για να διαπράξει τρομοκρατία.
Ωστόσο, καθώς βάδιζε στη Λεωφόρο Συντάγματος, με την παρότρυνση του πρώην προέδρου ότι «πολεμάμε με όλες μας τις δυνάμεις» να ηχεί στα αυτιά της, η κ. Bancroft προφανώς έχασε την ηθική της πυξίδα.
Περνώντας με δυσκολία ανάμεσα από τον όχλο που κατέκλυζε το κτίριο του Καπιτωλίου, αυτή και η φίλη της Diana έφτασαν σε ένα σπασμένο παράθυρο, σκαρφάλωσαν και μπήκαν στο κτίριο.
«Μπήκαμε μέσα, κάναμε το καθήκον μας», εξήγησε αργότερα η κ. Bancroft σε ένα βιντεοσκοπημένο μήνυμα προς τα παιδιά της. «Ψάχναμε τη Nancy για να της τινάξουμε τα κωλομυαλά στον αέρα. Αλλά δεν τη βρήκαμε».
Αφού άκουσε τις γυναίκες να δηλώνουν ένοχες για πλημμέλημα τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο δικαστής Emmet Sullivan αναρωτήθηκε «πως καλοί άνθρωποι που δεν είχαν ποτέ προβλήματα με το νόμο μετατράπηκαν σε τρομοκράτες».
Τα δικαστικά έγγραφα δείχνουν ότι σε αυτή την κατηγορία εμπίπτουν οι περισσότεροι από τους 700 περίπου στους οποίους έχουν απαγγελθεί, μέχρι στιγμής, κατηγορίες για την εξέγερση -συμπεριλαμβανομένων περίπου 225 κατηγορουμένων για επίθεση ή παρακώλυση του έργου της αστυνομίας.
Ελάχιστοι ήταν εκείνοι που είχαν προηγούμενες καταδίκες ή διασυνδέσεις με ακροδεξιές ομάδες.
Οι περισσότεροι ήταν οι ίδιοι ασήμαντοι ενθουσιώδεις λευκοί άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι, φορώντας προϊόντα του Trump, πλημμυρίζουν τις συγκεντρώσεις του πρώην προέδρου. Είναι ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων, δάσκαλοι, κτηματομεσίτες και συνταξιούχοι.
Σε αντίθεση με τον υπαινιγμό της ερώτησης του δικαστή Sullivan, το γεγονός δεν αποτελεί μυστήριο αλλά κάτι αυτονόητο. Αν πιστεύατε ότι οι εκλογές είχαν κλαπεί, όπως πίστευαν δεκάδες εκατομμύρια Ρεπουμπλικάνοι ψηφοφόροι ακόμη και πριν από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, δεν θα προβαίνατε κι εσείς στις ίδιες απεγνωσμένες κινήσεις που απαίτησε ο κ. Trump; Η κ. Bancroft και οι υπόλοιποι νόμιζαν ότι έκαναν το πατριωτικό τους καθήκον.
Οι περισσότεροι δεν έκαναν καμία προσπάθεια να κρύψουν την ταυτότητά τους. Μια Τεξανή κτηματομεσίτρια διαφήμιζε την εταιρεία της, ενώ μετέδιδε ζωντανά την επίθεση. Ένας τύπος από το Οχάιο κλώτσησε και έσπασε ένα παράθυρο του Καπιτωλίου φορώντας ένα μπουφάν με το όνομα και τον αριθμό τηλεφώνου της εταιρείας διακόσμησης της οποίας ήταν ο ιδιοκτήτης.
Η εξέγερση, η μεγαλύτερη εισαγγελική υπόθεση στην αμερικανική ιστορία, όπως έχει ήδη καταστήσει σαφές, ήταν η λογική έκφραση του μεγάλου ψέματος του κ. Trump, που πραγματοποιήθηκε με υπερηφάνεια από 2.000 αφοσιωμένους υποστηρικτές του.
Για να αποκηρύξουν τη βία, οι Ρεπουμπλικάνοι δεν είχαν άλλη επιλογή από το να αποκηρύξουν το ψέμα. Αφού απέτυχαν να το κάνουν, στη συνέχεια άρχισαν να το εξωραΐζουν.
Η διαδικασία αυτή ξεκίνησε ελάχιστες ώρες μετά την εξέγερση, όταν οι περισσότεροι Ρεπουμπλικάνοι βουλευτές αμφισβήτησαν επίσημα το αποτέλεσμα των εκλογών, μια κίνηση που τερμάτισε κάθε σοβαρή προοπτική ρήξης τους με τον κ. Trump, ο οποίος με την ανοχή τους, ξανάγραψε την πραγματικότητα της βίας που προκάλεσε.
Ισχυρίστηκε ότι οι ταραξίες ήταν «αθώοι» άνθρωποι που «διώχθηκαν» από την αστυνομία, και ότι η πραγματική «εξέγερση έλαβε χώρα» την ημέρα των εκλογών.
Και αν κάποιοι από τους υποστηρικτές του ξεπέρασαν τα όρια, τι έγινε; Ο κ. Trump δήλωσε ότι ήταν «λογικό» να φωνάζουν «κρεμάστε τον Mike Pence» κατά τη διάρκεια της εξέγερσης, δεδομένης της απροθυμίας του αντιπροέδρου του να κλέψει τις εκλογές.
Πρόκειται για την κλασική παραπληροφόρηση του Trump: ένα συνονθύλευμα ασυνάρτητης επιχειρηματολογίας για να μπορούν οι υποστηρικτές του να διαλέξουν αυτή που τους ταιριάζει. Πανηγυρίζει για τη βία τους, ενώ παράλληλα αρνείται ότι έλαβε χώρα και κατηγορεί την άλλη πλευρά.
Έχοντας επαναβεβαιώσει την πίστη τους στον κ. Trump, οι περισσότεροι Ρεπουμπλικάνοι νομοθέτες αισθάνθηκαν υποχρεωμένοι να αποτρέψουν τη διερεύνηση της εξέγερσης.
Μπλόκαραν την υψηλού επιπέδου διακομματική έρευνα για τη βία και, όταν οι Δημοκρατικοί πρότειναν αντ’ αυτής μια ηπιότερη έρευνα από ειδική επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων, έκαναν λόγο για κομματικό κόλπο.
Με τη συμμετοχή δύο Ρεπουμπλικανών με αρχές, της Liz Cheney και του Adam Kinzinger, η εν λόγω επιτροπή έχει έκτοτε εξετάσει εκατοντάδες μάρτυρες.
Αλλά οι κύριοι στόχοι της, ο κ. Trump και οι υπασπιστές του, την εμποδίζουν, προφανώς με την ελπίδα ότι οι Ρεπουμπλικάνοι θα ανακαταλάβουν τη Βουλή των Αντιπροσώπων τον Νοέμβριο και θα την καταργήσουν.
Και τα δύο σενάρια φαίνονται πιθανά, εν μέρει επειδή οι περισσότεροι Ρεπουμπλικανοί ψηφοφόροι δεν ενδιαφέρονται για τη δικαστική διαμάχη για τη βία.
Έναν χρόνο μετά τη καταστροφική μανία, η οποία στοίχισε τη ζωή σε πέντε ανθρώπους και τον τραυματισμό περισσοτέρων των 100 αστυνομικών, οι περισσότεροι Ρεπουμπλικάνοι λένε ότι ήταν είτε ειρηνική είτε «κάπως» βίαια, και ότι ο κ. Trump φέρει ελάχιστη ή καμία ευθύνη για ό,τι συνέβη.
Οι Δημοκρατικοί υποστηρίζουν το αντίθετο. Αμφισβητούν επίσης τα κίνητρα των αντιπάλων τους. Η υποβάθμιση της βίας σημαίνει τον εξορθολογισμό της, κάτι που στο σημερινό τεταμένο περιβάλλον, πολλοί Δημοκρατικοί πιστεύουν ότι ισοδυναμεί με υπόσχεση επανάληψης.
Δεν υπάρχει καμία προοπτική η επέτειος της εξέγερσης ένα χρόνο μετά να επιφέρει έστω και την παραμικρή εθνική ενότητα. Οι Αμερικανοί διαφωνούν κάθετα για το τι ακριβώς τιμάται.
Και αυτή η τελευταία σοβαρή διαφωνία, όπως είναι αναμενόμενο, τους έχει διχάσει γενικότερα. Οι κομματικές σχέσεις στο Hill, οι οποίες δεν ήταν ρόδινες ούτε πριν από την εξέγερση, είναι πλέον αβυσσαλέες.
«Η εξέγερση ήταν μια στιγμή που άλλαξε το Κογκρέσο», λέει η Cheri Bustos, μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων και μετριοπαθής Δημοκρατική από το Ιλινόις. Υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης, έλλειψη σεβασμού».
Ορισμένοι Δημοκρατικοί εξακολουθούν να αρνούνται να συνεργαστούν με οποιονδήποτε Ρεπουμπλικανό ψήφισε υπέρ της αμφισβήτησης των εκλογών.
Πολλοί Δημοκρατικοί και η χούφτα των Ρεπουμπλικανών που αντιστέκονται στον κ. Trump έχουν δεχθεί απειλές θανάτου από τους υποστηρικτές του.
Το βίντεο κινουμένων σχεδίων που ανέβασε στο Twitter ο Paul Gosar από την Αριζόνα τον περασμένο Νοέμβριο, το οποίο τον απεικόνιζε να σκοτώνει την βουλεύτρια των Δημοκρατικών Alexandria Ocasio-Cortez ήταν ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα.
Η κ. Cheney και ο κ. Kinzinger ήταν οι μόνοι Ρεπουμπλικανοί που υποστήριξαν την πρόταση μομφής των Δημοκρατικών εναντίον του κ. Gosar, γεγονός που προκάλεσε περαιτέρω επιδείνωση των κομματικών σχέσεων.
Απώλειες
Εκτός πολιτικής, υπάρχει περισσότερη ελπίδα. Η αμερόληπτη διεκπεραίωση τόσων εκατοντάδων υποθέσεων εξεγερμένων αποτελεί τιμή για το σύστημα δικαιοσύνης.
Οι αρχηγοί της αστυνομίας που ήταν υπεύθυνοι για την ανεπαρκή άμυνα του Καπιτωλίου έχουν λογοδοτήσει και η ασφάλεια του κτιρίου έχει ενισχυθεί σημαντικά. Αλλά, δυστυχώς, η κατάσταση, όπως διαμορφώθηκε, έχει ελάχιστα υπέρ και πολλά κατά για όσους, όπως η κα Bustos, μπήκαν στην πολιτική για να κυβερνήσουν, όχι για να πολεμήσουν.
Είναι ένα από τα 25 μέλη των Δημοκρατικών στη Βουλή των Αντιπροσώπων που εγκαταλείπουν την πολιτική, μια απόφαση που η ίδια αποδίδει εν μέρει στην εξέγερση. «Ο σύζυγός μου βρίσκεται στην επιβολή του νόμου εδώ και τέσσερις δεκαετίες και είπε ότι τα πράγματα δεν πρόκειται να καλυτερέψουν εκεί έξω», δηλώνει.
«Το συζητήσαμε και με τους τρεις γιους μου. Κανείς τους δεν θεωρεί ότι πρέπει να θέσω ξανά υποψηφιότητα».
© 2021 The Economist Newspaper Limited. All rights reserved.
Άρθρο από τον Economist το οποίο μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε με επίσημη άδεια από την www.powergame.gr Το πρωτότυπο άρθρο, στα αγγλικά βρίσκεται στο www.economist.com
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
