THEPOWERGAME
Δύο από τα καλύτερα βιβλία για τη δουλειά που επινοήθηκε για τον George Washington έχουν τον ίδιο τίτλο: «The Impossible Presidency» (Η αδύνατη προεδρία).
Ακόμη και οι πιο ικανοί πρόεδροι είναι καταδικασμένοι να αποτύχουν, γράφει ο Jeremi Suri στο πιο πρόσφατο από αυτά: «Το καλύτερο που μπορούμε να περιμένουμε είναι να μπορέσουν περιορίσουν την αποτυχία και στην πορεία να πετύχουν κάτι καλό».
Ακόμα και με αυτά τα ζοφερά πρότυπα, ο Joe Biden βυθίζεται. Έχοντας λάβει τις περισσότερες ψήφους από οποιονδήποτε άλλον υποψήφιο στην ιστορία, βλέπει τα ποσοστά αποδοχής του να καταρρέουν. Σε αυτό το σημείο μιας πρώτης θητείας μόνο ο Donald Trump ήταν πιο αντιδημοφιλής.
Οι Δημοκρατικοί μόλις έχασαν τα τρία κορυφαία πολιτειακά αξιώματα στη Βιρτζίνια, τα οποία, πριν από ένα χρόνο, ο κ. Biden είχε κερδίσει με δέκα ποσοστιαίες μονάδες. Αυτό είναι κακός οιωνός για τις ενδιάμεσες εκλογές του επόμενου έτους: το κόμμα του θα χάσει πιθανότατα τις πλειοψηφίες του στο Κογκρέσο.
Οι Δημοκρατικοί στο Κογκρέσο σπαράσσονται από τις διαμάχες των παρατάξεων. Νωρίτερα φέτος ψήφισαν ένα μεγάλο πακέτο μέτρων τόνωσης, αλλά το υπόλοιπο πρόγραμμα του κ. Biden – ένα διακομματικό πακέτο υποδομών ύψους 1 τρις δολαρίων και ένα νομοσχέδιο κοινωνικών δαπανών αξίας περίπου 1,7 τρις δολαρίων για δέκα χρόνια – καρκινοβατεί.
Με την ψήφισή του, η νομοθεσία είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα προβλέπει περισσότερα χρήματα για υποδομές, μείωση της φορολογίας για τη μείωση της παιδικής φτώχειας, χρηματοδότηση της προσχολικής εκπαίδευσης, μείωση του κόστους των συνταγογραφούμενων φαρμάκων και φοροαπαλλαγές για την καθαρή ενέργεια που θα ενθαρρύνουν τις ιδιωτικές επενδύσεις σε νέα παραγωγική ικανότητα. Οι δαπάνες αυτές είναι πιθανό να χρηματοδοτηθούν από επιζήμιες φορολογικές αλλαγές, αλλά οι ψηφοφόροι μπορεί να μη νοιάζονται.
Πράγματι, η ψυχολογία τους μπορεί να βελτιωθεί την επόμενη χρονιά. Τα κρούσματα της Covid-19 έχουν μειωθεί κατά το ήμισυ από τον Σεπτέμβριο. Αν η ανεργία μειωθεί περαιτέρω, τα προβλήματα που παρουσιάζονται στην εφοδιαστική αλυσίδα εξομαλυνθούν και ο πληθωρισμός υποχωρήσει, η ζωή θα γίνει πιο εύκολη για όσους αισθάνονται ότι οι πιθανότητες είναι εναντίον τους. Ωστόσο, για τον κ. Biden τα καλά νέα τελειώνουν εκεί.
Ορισμένα από τα προβλήματά του είναι εγγενή. Η αμερικανική πολιτική υπόκειται σε μοτίβα που μοιάζουν περισσότερο με τους νόμους της φυσικής παρά με τις πιθανότητες των ιπποδρομιών. Ένα από αυτά είναι ότι το κόμμα του προέδρου χάνει έδρες στις ενδιάμεσες εκλογές.
Οι Δημοκρατικοί έχουν μόνο ένα μαξιλάρι τεσσάρων εδρών στη Βουλή των Αντιπροσώπων, οπότε η πλειοψηφία τους είναι μάλλον καταδικασμένη. Ό,τι κι αν κάνει ο κ. Biden, η νομοθετική φάση της προεδρίας του είναι επομένως πιθανό να δώσει τη θέση της στη ρυθμιστική φάση. Ωστόσο, με μια συντηρητική πλειοψηφία στο Ανώτατο Δικαστήριο, θα διαπιστώσει ότι τα περιθώρια του να αναδιαμορφώσει τη χώρα με την πένα και το τηλέφωνό του περιορίζονται.
Μετά το επόμενο έτος, οι προοπτικές των Δημοκρατικών είναι ακόμη πιο δυσοίωνες. Η αντιδημοτικότητά τους στους λευκούς χωρίς ανώτατη εκπαίδευση τους κοστίζει μεγάλες εκτάσεις της χώρας εκτός των πόλεων και των προαστίων. Για να κερδίσουν το εκλεκτορικό σώμα, τη Βουλή των Αντιπροσώπων και τη Γερουσία χρειάζονται μεγαλύτερο μερίδιο της ακατέργαστης ψήφου από οποιοδήποτε άλλο κόμμα στην ιστορία.
Η νίκη υπό αυτές τις συνθήκες, με την ταυτόχρονη επιδιόρθωση των εθνικών θεσμών και την επίτευξη προόδου στα προβλήματα της Αμερικής, από τη δημόσια υγεία έως το κλίμα και την κοινωνική κινητικότητα, είναι άθλος για πολιτικούς με υπεράνθρωπα ταλέντα.
Ο κ. Biden δεν είναι τέτοιος τύπος. Έχει αντιμετωπίσει θαυμάσια την προσωπική του κακοτυχία και σύμφωνα με τις περισσότερες μαρτυρίες είναι ευγενικός και αξιοπρεπής. Ωστόσο, υπάρχει λόγος που κατάκτηση της προεδρίας του πήρε περισσότερα από 30 χρόνια προσπάθειας.
Οι ψηφοφόροι των προκριματικών εκλογών των Δημοκρατικών τον επέλεξαν όχι επειδή τους ενέπνευσε, αλλά σε μεγάλο βαθμό ως αμυντικό μέτρο για να μπλοκάρουν τον Bernie Sanders, τον πρωταθλητή των προοδευτικών.
Ο κ. Biden έκανε προεκλογική εκστρατεία με βάση την ικανότητα, τον κεντρισμό, την εμπειρία του στην εξωτερική πολιτική και την απόρριψη του εκνευριστικού τραμπισμού. Όμως, η απόσυρση από το Αφγανιστάν ήταν μια πανωλεθρία, έχει κυβερνήσει προς τα αριστερά, ενώ οι πολιτιστικοί πόλεμοι μαίνονται τόσο έντονα όσο ποτέ.
Το γεγονός ότι κανένας ψηφοφόρος δεν φαίνεται να έχει ιδέα τι περιέχουν τα νομοσχέδια για τις υποδομές και τις κοινωνικές δαπάνες είναι εν μέρει δικό του λάθος. Η παιδική φτώχεια μειώθηκε κατά το ένα τέταρτο, χάρη στη νομοθεσία που ψηφίστηκε από το Κογκρέσο επί των ημερών του. Αυτό θα ήταν είδηση ακόμη και για τους περισσότερους Δημοκρατικούς.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο ο κ. Biden. Η αριστερή, ανώτατης εκπαίδευσης ακτιβιστική τάξη του κόμματός του υποθέτει σταθερά ότι το εκλογικό σώμα έχει τις ίδιες απόψεις για τη φυλή και το ρόλο της κυβέρνησης με αυτούς. Η Βιρτζίνια είναι το τελευταίο παράδειγμα αυτής της ανοησίας. Η Αμερική είναι μια νέα, ποικιλόμορφη χώρα. Η μέση ηλικία είναι κάτω των 40 ετών και μόλις το 60% της χώρας χαρακτηρίζεται λευκό.
Το εκλογικό σώμα είναι διαφορετικό. Λαμβάνοντας ως οδηγό τον μέσο όρο των ενδιάμεσων εκλογών του 2018 και του 2014, το 75% των ψηφοφόρων θα είναι λευκοί και η μέση ηλικία τους το επόμενο έτος θα είναι 53 ετών. Οι Δημοκρατικοί έχουν τεράστιο προβάδισμα μεταξύ των ατόμων με πανεπιστημιακή μόρφωση, αλλά μόνο το 36% των Αμερικανών έχει ολοκληρώσει σπουδές τετραετούς φοίτησης. Αυτή είναι μια πολύ μικρή βάση, ειδικά καθώς οι Ρεπουμπλικάνοι προσπαθούν να καρπωθούν μη λευκούς ψηφοφόρους.
Όταν ο Richard Nixon κέρδισε το 1972, οι νεοαριστεροί Δημοκρατικοί παρουσιάστηκαν ως το κόμμα του «οξέος, της αμνηστίας και των αμβλώσεων». Η νέα Νεοαριστερά είναι εξίσου εύκολο να θεωρηθεί ως το κόμμα της κουλτούρας της λευκής ενοχής και της ακύρωσης, των ανθρώπων που λένε «άτομο που γεννάει» αντί για «μητέρα» και θέλουν να στρέψουν το FBI εναντίον των γονέων που έχουν το θράσος να επικρίνουν τους δασκάλους.
Αυτοί οι θορυβώδεις ακτιβιστές και ο μικρός αριθμός ριζοσπαστών που εκλέγουν από ασφαλείς έδρες των Δημοκρατικών, δυσκολεύουν το κόμμα να κερδίσει σε πιο μετριοπαθείς περιοχές, παρόλο που δεν αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία των ψηφοφόρων του κόμματος. Οι ακτιβιστές του μεταναστευτικού στρατοπέδευσαν έξω από την κατοικία του αντιπροέδρου διαμαρτυρόμενοι ότι ο κ. Biden δεν έχει αλλάξει την πολιτική του κ. Trump για τα σύνορα. Αντίθετα, οι ψηφοφόροι των Δημοκρατικών στη Μινεάπολη, όπου δολοφονήθηκε ο George Floyd, μόλις ψήφισαν κατά της αντικατάστασης του αστυνομικού τμήματος με ένα τμήμα δημόσιας ασφάλειας.
Η αντίκρουση του μηνύματος των Ρεπουμπλικανών ότι ο Πρόεδρος εκτελεί τις επιθυμίες της ριζοσπαστικής αριστεράς θα απαιτήσει από τον κ. Biden να γίνει πολύ πιο σκληρός απέναντι σε αυτό το άκρο του κόμματός του. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι θα κάνει πράγματα που μισούν. Θα μπορούσε να κάνει εκστρατεία για την πρόσληψη περισσότερων αστυνομικών σε πόλεις όπου το ποσοστό δολοφονιών έχει αυξηθεί («επαναχρηματοδότηση στης αστυνομίας», ίσως), ή να τσακωθεί με το σχολικό συμβούλιο του Σαν Φρανσίσκο, το οποίο πιστεύει ότι ο Abraham Lincoln είναι σύμβολο της λευκής υπεροχής.
Αν οι Δημοκρατικοί πιστεύουν ότι οι βρώμικες προσπάθειες για να κερδίσουν την εξουσία είναι κατώτερες των περιστάσεων, τότε θα πρέπει να κοιτάξουν τι συμβαίνει στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Η εκλογή του Glenn Youngkin στη θέση του κυβερνήτη της Βιρτζίνια δείχνει ότι οι Ρεπουμπλικάνοι μπορούν να κερδίσουν σε πολιτείες που ταλαντεύονται, ακόμη και με τον κ. Trump επικεφαλής του κόμματος, όντας χαρούμενοι, πολεμιστές της ρεϊγκανικής κουλτούρας που γνωρίζουν τον τρόπο να κρατάνε τους υποστηριχτές τους ικανοποιημένους.
Σε μια κούρσα δύο υποψηφίων για την προεδρία, και οι δύο έχουν σχεδόν πάντα μια πραγματική πιθανότητα να κερδίσουν. Ο κ. Biden και το κόμμα του πρέπει να σκεφτούν καλά τι είναι διατεθειμένοι να κάνουν για να περιορίσουν τον κίνδυνο μιας νέας τετραετίας με πρόεδρο τον κ. Trump. Διότι μια αποτυχημένη προεδρία Biden εκεί θα μπορούσε να οδηγήσει.
© 2021 The Economist Newspaper Limited. All rights reserved.
Άρθρο από τον Economist το οποίο μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε με επίσημη άδεια από την www.powergame.gr Το πρωτότυπο άρθρο, στα αγγλικά βρίσκεται στο www.economist.com
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
