Γιάννης Χατζής (ΠΟΞ): Βαρίδι η υψηλή φορολογία για τα ξενοδοχεία

Ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων (ΠΟΞ), Γιάννης Χατζής © ΠΟΞ

Αισιόδοξος για την εξέλιξη του τουρισμού το 2025 αλλά προβληματισμένος για τις πιέσεις που δέχονται τα ξενοδοχεία, εμφανίζεται ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων (ΠΟΞ), Γιάννης Χατζής, στην πρώτη του συνέντευξη για τη νέα χρονιά που έδωσε στο powergame.gr.

Ο κ. Χατζής σημείωσε ότι το 2024 οι αφίξεις αυξήθηκαν αλλά ο ρυθμός αύξησης των ταξιδιωτικών εισπράξεων ήταν μικρότερος και εκτιμά ότι αυτό θα συνεχιστεί και φέτος.

Εξηγεί ότι ο τουρισμός διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην ελληνική οικονομία. Ωστόσο, υπάρχουν προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν, όπως η υψηλή φορολογική επιβάρυνση, η αύξηση των λειτουργικών εξόδων και η ανάγκη για βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών. Η βιώσιμη ανάπτυξη του τουρισμού είναι απαραίτητη για την επίτευξη των μακροπρόθεσμων στόχων της ελληνικής οικονομίας, τονίζει ο κ. Χατζής.

Ποια είναι τελικά η συνολική εικόνα του 2024 για τον ελληνικό τουρισμό;

Η εικόνα σε επίπεδο αφίξεων είναι θετική. Την περίοδο Ιανουαρίου-Νοεμβρίου 2024, σύμφωνα με το τελευταίο δελτίο του ΙΝΣΕΤΕ, καταγράφηκε συνολικά αύξηση +8,3% στις διεθνείς αεροπορικές αφίξεις, σε σχέση με το 2023. Αυτή η αύξηση αποτυπώθηκε και στις κύριες τουριστικές γεωγραφικές ενότητες. Στην Κρήτη η αύξηση ήταν +7,2%, στα Δωδεκάνησα +10,3%, στα Ιόνια Νησιά +5,5%, στην Πελοπόννησο +13,9%. Μόνον στις Κυκλάδες σημειώθηκε οριακή μείωση -0,8%. Θετικές ήταν και οι επιδόσεις στον οδικό τουρισμό παρουσιάζοντας αύξηση κατά +15,0%. Συνολικά, οι οδικές αφίξεις ξεπέρασαν, για πρώτη φορά μετά την πανδημία, τα επίπεδα του 2019. Tέλος αξιοσημείωτο είναι ότι μέχρι και τον Οκτώβριο οι ταξιδιωτικές εισπράξεις κατέγραψαν άνοδο κατά +5,5% έναντι της αντίστοιχης περιόδου του 2023 και διαμορφώθηκαν στα 20,93 δις ευρώ, ρυθμός μικρότερος από τον ρυθμό αύξησης των αφίξεων.

Πώς βλέπετε την πορεία της ελληνικής οικονομίας το 2025;

Η βασική εκτίμηση είναι ότι ο ρυθμός ανάπτυξης στη χώρα μας θα είναι και τα επόμενα δύο χρονιά περίπου ο ίδιος με φέτος. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Τράπεζας της Ελλάδος, αναμένεται αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) κατά 2,5% το 2025 και 2,3% το 2026. Πάραυτα, η υψηλότερη από το μέσο όρο της Ευρώπης ανάπτυξη δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να μας αποπροσανατολίζει και να μας οδηγεί σε πολιτικές προηγούμενων δεκαετιών. Είναι ίσως η τελευταία στρατηγική ευκαιρία της χώρας, η οποία πλαισιώνεται από την πολυπόθητη πολιτική σταθερότητα, να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται για να πάμε μπροστά. Με χαμηλότερες από τις προσδοκίες επενδύσεις, αναιμικές εξαγωγές και αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης δεν μπορούμε να μιλάμε για υγιή και διατηρήσιμη ανάπτυξη, πόσο μάλλον όταν ο πληθυσμός της χώρας γερνάει με ανησυχητικούς ρυθμούς. Χρειάζεται να δώσουμε περισσότερη προσοχή στα ποιοτικά χαρακτηριστικά της οικονομίας μας και ιδιαίτερα στην παραγωγικότητα. Αυτό σημαίνει αποτελεσματικότερη αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας. Σημαίνει περισσότερη εξωστρέφεια και εξαγωγικό προσανατολισμό. Σημαίνει επίσης υψηλότερη ενσωμάτωση της καινοτομίας και της τεχνολογίας στην παραγωγική δραστηριότητα και επενδύσεις σε κλάδους υψηλής προστιθέμενης αξίας. Δυστυχώς η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια άλλων χαμένων ευκαιριών για την ανάπτυξη.

Ο τουρισμός πως μπορεί να συμβάλλει σε αυτή την κατεύθυνση που μόλις περιγράψατε;

Η προσφορά του ξενοδοχειακού κλάδου δεν είναι λόγια. Είναι πράξεις, με χειροπιαστά και μετρήσιμα αποτελέσματα. Ανταποκρινόμαστε διαχρονικά στις υποχρεώσεις μας, ξεπερνώντας ακόμη τις πιο υψηλές προσδοκίες και πολλές φορές μάλιστα κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες. Στηρίζουμε τα δημόσια έσοδα, παράγουμε έσοδα 10,5 δις, ενισχύουμε την απασχόληση με 225.000 εργαζόμενους και αποτελούμε τη ραχοκοκαλιά της περιφερειακής οικονομίας των τοπικών κοινωνιών σε όλη τη χώρα, αφού πάνω από 85% του ξενοδοχειακού ΑΕΠ παράγεται περιφερειακά. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι δημογραφική ανάκαμψη παρουσιάζεται μόνον στις δυο κατ’ εξοχήν τουριστικές Περιφέρειες της χώρας, όπως το Νότιο Αιγαίο και η Κρήτη.

Σκεφτείτε επίσης πως το 44% των εισοδημάτων που δημιουργεί ο ξενοδοχειακός κλάδος κατανέμεται στους άλλους, πλην του ξενοδοχειακού, κλάδους της ελληνικής οικονομίας, έναντι του 28% που κατά μέσο όρο διανέμουν οι έτεροι κλάδοι της ελληνικής οικονομίας, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του ΙΤΕΠ.

Η πραγματικότητα των αριθμών είναι ξεκάθαρη. Στις φθινοπωρινές προβλέψεις της η Κομισιόν, χτύπησε καμπανάκι για το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών καθώς εμφανίζεται ως το δεύτερο μεγαλύτερο μετά της Κύπρου. Το έλλειμμα είναι σύμφωνα με τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης κοντά στο 7% όταν η διάμεση χώρα με την ίδια αξιολόγηση (ΒΒΒ) έχει ένα έλλειμμα γύρω στο 0,5%. Μπορεί να φανταστεί κανείς πόσο χειρότερα θα ήταν τα δεδομένα αν έβγαινε ο τουρισμός από την εξίσωση καθώς το ταξιδιωτικό ισοζύγιο είναι αυτό που κρατάει το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών από το να εκτροχιαστεί.

Συνεπώς στο νέο παραγωγικό πρότυπο που έχει ανάγκη η χώρα ο τουρισμός μπορεί και οφείλει να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει η συνεισφορά του τουρισμού να αναγνωριστεί όπως πραγματικά της αξίζει και όχι να αντιμετωπίζεται σαν κουμπαράς χωρίς πάτο.

Τα οικονομικά αποτελέσματα των ξενοδοχείων διαβάζουμε ότι έχουν εκτοξευθεί. Δεν είναι έτσι;

Μέσα σε ένα περιβάλλον δυσθεώρητων αυξήσεων στα λειτουργικά κόστη, τα καλά αποτελέσματα στις αφίξεις και τα έσοδα δεν μεταφράζονται σε κέρδη για τα ξενοδοχεία. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της ICAP CRIF μπορεί ο κύκλος εργασιών για τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις να αυξάνεται, εντούτοις η αύξηση των λειτουργικών εξόδων και των χρηματοοικονομικών δαπανών είχαν ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση των καθαρών κερδών προ φόρων κατά 16,3% το 2023. Δυστυχώς δεν υπάρχουν ενδείξεις αναστροφής της παραπάνω κατάστασης.

Σε αυτά τα δεδομένα ήρθαν να προστεθούν οι αυξήσεις τόσο στα τέλη παρεπιδημούντων όσο και στο Τέλος Ανθεκτικότητας. Η υψηλή φορολογική επιβάρυνση του ξενοδοχειακού κλάδου και η άνιση αντιμετώπισή του σε σχέση με τους άλλους κλάδους της ελληνικής οικονομίας είναι «βαρίδι» που δεν επιτρέπει στο ελληνικό ξενοδοχείο να δώσει αυτά που πραγματικά μπορεί.

Υπάρχουν λύσεις από τον ιδιωτικό τομέα για να βελτιωθεί η κατάσταση;

Η ποιότητα είναι το κλειδί που ξεκλειδώνει τις δυνατότητες του ελληνικού τουρισμού να δώσει τα πολλά περισσότερα που μπορεί για τον μετασχηματισμό του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας και να πετύχουμε τη μεγάλη στροφή σε μια οικονομία δυναμική, εξωστρεφή, ανταγωνιστική και βιώσιμη. Σε αυτή την κατεύθυνση, μπορεί και πρέπει να συμβάλλει το σύνολο του ξενοδοχειακού αποθέματος της χώρας. Με διαρκή αναβάθμιση και σταθερή δέσμευση στους κανόνες ESG όπως ορίζονται από τα Ηνωμένα Έθνη. Γι’ αυτό και με κάθε ευκαιρία τονίζουμε πως στα χρηματοδοτούμενα προγράμματα δεν πρέπει να υπάρχουν εξαιρέσεις και αποκλεισμοί. Ποιότητα δεν σημαίνει μόνον τετράστερα ή πεντάστερα ξενοδοχεία. Ποιοτικά μπορούν και πρέπει να είναι και τα ξενοδοχεία μικρότερων κατηγοριών και οι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις που αποτελούν ένα πολύ μεγάλο μέρος του δυναμικού μας. Οι διαθέσιμοι πόροι από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και το νέο ΕΣΠΑ, πρέπει να πιάσουν τόπο σε αυτή την κατεύθυνση και να δώσουν έτσι μετρήσιμα πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα. Με λιγότερη γραφειοκρατία, με λιγότερες καθυστερήσεις στην απορρόφηση και με περισσότερη εμπιστοσύνη στο ελληνικό ξενοδοχείο.

Ποιες είναι οι εκτιμήσεις σας για τη σεζόν του 2025;

Οι προ-κρατήσεις του 2025 για δημοφιλείς προορισμούς φαίνονται ενθαρρυντικές. Είναι εξαιρετικά ελπιδοφόρο που η Ελλάδα σκοράρει ακόμα πολύ ψηλά στον δείκτη ικανοποίησης GRI (Ελλάδα 87%, Κύπρος 85,8%, Ισπανία 84,6% και Τουρκία 83,8%) και την προτιμούν οι Ευρωπαίοι πελάτες για τις διακοπές τους. Αλλά να μην ξεχνάμε πως οι προ-κρατήσεις γίνονται με μειωμένες τιμές κατά 20 – 25%. Συνεπώς είναι πρόωρη ακόμη η όποια εκτίμηση. Αν η τάση που παρατηρούμε διατηρηθεί και με την είσοδό μας στην περίοδο των κρατήσεων τότε θα μπορούμε με περισσότερη βεβαιότητα να μιλήσουμε για μια καλή σεζόν.

Αυτή η τάση αναμένεται να διατηρήσει την ελληνική οικονομία σε υψηλότερο επίπεδο από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο και σε συνδυασμό με την πολιτική σταθερότητα στη χώρα, δημιουργεί τις βάσεις του χρειάζεται η ελληνική οικονομία προκειμένου να αφήσει οριστικά πίσω της τις συνέπειες της κρίσης και να κινηθεί δυναμικά και χωρίς καθυστερήσεις προς τη σύγκλιση με την Ευρώπη. Είναι ένα απαιτητικό στοίχημα το οποίο περνάει μέσα από τη στροφή σε ένα νέο παραγωγικό πρότυπο.

Διαβάστε επίσης

Οι κινήσεις των εισηγμένων στο Χρηματιστήριο για την αύξηση της διασποράς

Γιατί το 2025 θα είναι χρονιά ρεκόρ για τα μεγάλα deals

Γερμανική βιομηχανία ΙΧ: Πράσινη μετάβαση και ελπίδες ανάκαμψης