THEPOWERGAME
Η Άνεγκρετ Κραμπ-Κάρενμπαουερ, γνωστή και ως ΑΚΚ, έχει χαράξει μια μακρά σταδιοδρομία στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας. Ανέλαβε, μεταξύ άλλων, την προεδρία των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) από το 2018 έως το 2021, όσο ήταν καγκελάριος η Άνγκελα Μέρκελ. Υπηρέτησε, επίσης, ως υπουργός Αμύνης από το 2019-2021.
Από τότε δεν δίστασε να υπογραμμίσει τους πολιτικούς κινδύνους του Nord Stream 2, όταν κυριαρχούσε μια θετική εικόνα για τον Βλαντίμιρ Πούτιν στη Γερμανία. Σήμερα, αφού έχει αποσυρθεί από την ενεργό πολιτική, θεωρεί απαραίτητη την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και εκφράζει φόβους για τη σύρραξη στη Μέση Ανατολή.
- Ποιοι είναι οι μεγαλύτεροι φόβοι σας για την Ευρώπη από το νέο πολεμικό μέτωπο που άνοιξε στη Μέση Ανατολή;
Δεν με φοβίζουν τόσο οι ριζοσπαστικοί και ηχηροί υποστηρικτές της Χαμάς στην Ευρώπη, αν και θεωρώ πως είναι ντροπή, ιδιαίτερα για τη Γερμανία, δεδομένης της ιστορίας μας. Πάνω απ’ όλα με ανησυχεί η εκκωφαντική σιωπή από τόσους πολλούς ανθρώπους στην Ευρώπη, όταν κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει ευρεία και έντονη καταδίκη τρομοκρατικών επιθέσεων. Έτσι, αρκετές πτυχές της κοινωνίας λειτουργούν ως φερέφωνα, έχοντας έναν παθητικό ρόλο.
Φοβάμαι, επίσης, τις εξωγενείς απειλές στην Ευρώπη και την αύξηση τρομοκρατικών επιθέσεων, σαν αυτές που έλαβαν χώρα πρόσφατα στο Βέλγιο και τη Γαλλία. Χρειάζεται μεγαλύτερη συνεργασία των υπηρεσιών πληροφορίων και ασφάλειας.
Γενικά, όμως, αντιλαμβάνομαι μια αδυναμία στον κοινωνικό ιστό των ευρωπαϊκών χωρών απέναντι στις απόπειρες αυταρχικών καθεστώτων, όπως είναι η Κίνα και η Ρωσία, να αποσταθεροποιήσουν την κοινή γνώμη εκ των έσω. Οι πολίτες γίνονται ευάλωτοι σε απόψεις κατά τις μετανάστευσης ή της ευρωπαϊκής ενοποίησης, που πηγάζουν από την ακροδεξιά και τον λαϊκισμό. Έτσι, αποδυναμώνονται οι δημοκρατικές δυνάμεις εντός των ευρωπαϊκών χωρών. Είναι μια πρόκληση στη συνοχή και την ανθεκτικότητα των κοινωνιών μας.
- Πώς μπορούν οι πολιτικοί να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα;
Οι κυβερνώντες θα πρέπει να τονίζουν ξεκάθαρα ότι τρομοκρατικές ενέργειες, όπως αυτή της Χαμάς κατά αμάχων την 7η Οκτωβρίου, είναι καταδικαστέες, ανεξάρτητα από τις ενέργειες της ισραηλινής κυβέρνησης. Θα πρέπει να τεθεί ανοικτά το ζήτημα του αντισημιτισμού που αντιμετωπίζουμε στις κοινωνίες μας, είτε προέρχεται ιστορικά από την ακροδεξιά, είτε από την ακροαριστερά, είτε από ορισμένα μέλη των μουσουλμανικών κοινοτήτων. Είναι αναγκαίο να προασπίσουμε την ύπαρξη ενός εβραϊκού κράτους σαν το Ισραήλ. Είναι σημαντικό για τη Γερμανία.
Από την εποχή που ήσασταν υπουργός Αμύνης της Γερμανίας, το γεωπολιτικό σκηνικό έχει αλλάξει ριζικά για την Ευρώπη -μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Εσείς, όμως, είχατε επιφυλάξεις για τον Nord Stream 2 από την αρχή. Νιώθετε πως επιβεβαιώνεστε από τα σημερινά γεγονότα;
Πράγματι είχα επιφυλάξεις για τον Nord Stream 2, έχοντας μια κριτική στάση απέναντι στη Ρωσία. Υποστήριζα, επίσης, την αύξηση των αμυντικών δαπανών. Αλλά εκείνη την εποχή το πολιτικό περιβάλλον απέκρουε τέτοιας φύσεως συζητήσεις.
Συν τοις άλλοις, ένα μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης θεωρούσε πως η Ρωσία ήταν αξιόπιστος προμηθευτής ενέργειας. Οι πιέσεις που ασκούνταν από την Ουάσινγκτον επί προεδρίας Τραμπ κατά τον Nord Stream 2 εκλαμβάνονταν ως τέχνασμα για να αυξηθούν οι πωλήσεις φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ. Αναμφίβολα ήταν μεγάλη η θετική επίδραση των ενεργειακών προμηθειών της Ρωσίας στην οικονομία και τη βαριά βιομηχανία μας.
- Τελικά, πώς γύρισε το κλίμα;
Εκ των υστέρων, μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, είναι πολλοί που υποστηρίζουν πως αυτή η κατάληξη ήταν εξ αρχής οφθαλμοφανής. Όμως, ας μην ξεχνάμε πως τότε οι συνθήκες ήταν εντελώς διαφορετικές. Επικρατούσε μια πολύ θετική εικόνα για τον πρόεδρο της Ρωσίας. Σας παραπέμπω στην ομιλία Βλαντιμίρ Πούτιν που έδωσε το 2015 ενώπιον της Bundestag. Οπότε το φθηνό φυσικό αέριο που κατέληγε στη γερμανική βιομηχανία από τη Ρωσία σε συνδυασμό με τη ψευδή εικόνα του Πούτιν θόλωνε τα νερά. Ήταν δύσκολο να αποκωδικοποιήσεις τις προθέσεις της Ρωσίας.
- Πόσο αναγκαία είναι η υιοθέτηση μιας κοινής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής από την ΕΕ και η διεύρυνσή της προς τα δυτικά Βαλκάνια μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία και τη σύρραξη στη Μέση Ανατολή;
Με μια σφαιρική προσέγγιση των πρωταγωνιστών στην παγκόσμια σκηνή, δεδομένου π.χ. του αυξανόμενου ανταγωνισμού ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα, θα πρέπει να αναρωτηθούμε ποια είναι η θέση για εμάς τους Ευρωπαίους. Η μοναδική ευκαιρία που έχουμε για να παίξουμε έναν αποτελεσματικό ρόλο στη διεθνή τάξη πραγμάτων είναι να εκπροσωπήσουμε από κοινού τα περίπου 500 εκατ. πολιτών στην Ευρώπη. Τα οικονομικά οφέλη είναι ήδη ορατά από την ενιαία αγορά, αλλά είναι ανύπαρκτα από την πολιτική σκοπιά. Υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Αυτό έγινε πασιφανές με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ορισμένα κράτη-μέλη τηρούν μια φιλική στάση απέναντι στη Ρωσία. Ακόμη και στον πόλεμο του Ισραήλ κατά της Χαμάς και της τρομοκρατίας παρατηρούνται διαφορετικές προσεγγίσεις.
Αυτή, όμως, είναι η πολιτική πραγματικότητα στην Ευρώπη. Είναι, όμως, απαραίτητο να βρίσκεται τελικά κοινό έδαφος. Ιδιαίτερα στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, είναι αναγκαίο οι Ευρωπαίοι να ενεργούν συλλογικά, ενώνοντας τις δυνάμεις τους, ιδίως σε ζητήματα αμυντικής συνεργασίας.
- Ποια είναι η γνώμη σας για την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ;
Είναι η πιο βιώσιμη λύση για την ασφάλεια της χώρας. Πιστεύω πως θα πρέπει να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ το ταχύτερο δυνατόν. Σ’ ό,τι αφορά την ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ, είναι προτιμότερο να γίνει σε συνάρτηση με τα υπόλοιπα υποψήφια κράτη των δυτικών Βαλκανίων, λόγω της στρατηγικής σημασίας της γενικότερης περιοχής.
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
