THEPOWERGAME
Από τα άτομα σε θέση ευθύνης περιμένει κανείς απαντήσεις με ουσία. Για τα λάθη που γίνονται, για το όραμα που υπάρχει, για την επόμενη μέρα. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για το ιδιωτικό χρέος της χώρας, στο 125,5% του ΑΕΠ σήμερα, που η διαχείρισή του αποτελεί μία από τις πιο «ελκυστικές» αλλά και δύσκολες προκλήσεις.
Ίσως κάπως έτσι να ένιωσε και η Μαριαλένα Αθανασοπούλου, η Ειδική Γραμματέας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους του υπουργείο Οικονομικών και άφησε την καριέρα της στο εξωτερικό, επιστρέφοντας στη χώρα της, να αναλάβει το κρίσιμο αυτό πόστο. Για όλα τα θέματα που καίνε, μιλάει στο powergame.gr και δεν διστάζει να πει ότι «σειρά λάθος πολιτικών τα τελευταία χρόνια έδωσε προστασία και σε στρατηγικούς κακοπληρωτές, εξ ου και το 60% των αιτήσεων του Νόμου Κατσέλη έχει απορριφθεί με δικαστικές εντολές».
Κυρία Αθανασοπούλου, έχετε αναλάβει σχετικά πρόσφατα επικεφαλής στην Ειδική Γραμματεία Ιδιωτικού Χρέους, με μακρά εμπειρία στο εξωτερικό. Θέλετε να μας δώσετε μια πρώτη εικόνα; Ποιες πρωτοβουλίες σχεδιάζετε να λάβετε στον τομέα αυτόν που ηγείστε, τι δυσκολίες αντιμετωπίζετε, τι στόχους έχετε;
«Θεωρώ ότι η διαχείριση του ιδιωτικού χρέους είναι ένας από τους πιο σημαντικούς πυλώνες για την ελληνική οικονομία. Με αίσθημα ευθύνης, σχεδιάζουμε και υλοποιούμε εργαλεία που δίνουν λύσεις σε αυτό το πολύ μεγάλο πρόβλημα της υπερχρέωσης των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, με βάση το νέο θεσμικό πλαίσιο.
Το ελληνικό ιδιωτικό χρέος, ως ποσοστό του ΑΕΠ, διαμορφώνεται στο 125,5%. Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία βρίσκεται σημαντικά πιο κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, που είναι στο 162,5%. Συγκεκριμένα, η Ελλάδα βρίσκεται στην 16η θέση ανάμεσα στα 27 κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο η βασική πρόκληση που συνδέεται με το ιδιωτικό χρέος δεν αφορά στον όγκο, αλλά στην εύρυθμη εξυπηρέτηση των δανείων.
Το θεσμικό πλαίσιο αφερεγγυότητας είναι ένα σημαντικό επίτευγμα για την Ελλάδα, το οποίο χαίρει αναγνώρισης από την Παγκόσμια Τράπεζα, τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, αλλά και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες για τον τρόπο που η Ελλάδα κατάφερε να μεταφέρει την Ευρωπαϊκή Οδηγία 1023/2019 αποτελεσματικά και καινοτόμα.
Οι πρόσφατες προτάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τη «ριζική αντιμετώπιση του ιδιωτικού χρέους» κρίνονται μάλλον έωλες αφού σε πολλά σημεία υπάρχει ασυμβατότητα με το πλαίσιο που θέτει η Ευρωπαϊκή Οδηγία.
Για παράδειγμα, η υποχρεωτικότητα των ρυθμίσεων στον εξωδικαστικό μηχανισμό που επικαλέστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ -πράγμα που ούτε ο ίδιος θεσμοθέτησε στον παλιό εξωδικαστικό ακόμα και πριν την ευρωπαϊκή οδηγία- έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και θα έθετε τη χώρα αντιμέτωπη με διαδικασίες παραβίασης της κοινοτικής νομοθεσίας.
Επανέρχομαι λοιπόν στο υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο που δίνει μια σταθερή βάση και ταυτόχρονα αποτελεί πρόκληση η άμεση και αποτελεσματική εφαρμογή του. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια μπορεί να έφυγαν από τους ισολογισμούς των τραπεζών, παραμένουν όμως ως βάρος στην οικονομία. Το θέμα, λοιπόν, είναι η αποτελεσματική εφαρμογή του, ώστε να εξυγιανθούν οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά και να επιστρέψουν στην υγιή τραπεζική πίστη.
Κοιτώντας μπροστά, υπογραμμίζουμε τις θετικές εξελίξεις ως προς τον εξωδικαστικό μηχανισμό και εντοπίζουμε συστηματικά τα πιθανά προβλήματα ως προς την εφαρμογή του.
Πιστεύετε ότι μπορεί να αλλάξει συμπεριφορά ο Έλληνας δανειολήπτης σε ό,τι αφορά τη συναλλακτική του δραστηριότητα και τη συνολική του σχέση με το δανεισμό;
«Πρόσφατη έρευνα που έγινε στη χώρα μας έδειξε ότι τα οικονομικά αποτελούν ένα πεδίο που προκαλεί αίσθημα άγχους σε αρκετούς συμπολίτες μας.
Επίσης από την ίδια έρευνα προέκυψε ότι οικονομικά εγγράμματο χαρακτηρίζεται μόλις το 43% των ατόμων στη χώρα μας. Ενώ, ο οικονομικός αναλφαβητισμός εμφανίζεται εντονότερος στις πιο μεγάλες ηλικίες. Ο χρηματοοικονομικός αναλφαβητισμός αποτελεί, σύμφωνα με μελέτες και έρευνες, ένα οξύ κοινωνικό πρόβλημα και μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τόσο σε εθνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ερχόμενη τώρα στην ερώτηση, ναι, πιστεύω ακράδαντα ότι με την κατάλληλη χρηματοοικονομική παιδεία, μπορούμε όλοι μας να παίρνουμε ορθές οικονομικές αποφάσεις σε όλες τις φάσεις της ζωής μας τόσο στην παιδική – εφηβική ηλικία αλλά και ως ενήλικες – μέλη ενός νοικοκυριού».
Τελικά είναι θέμα κουλτούρας ή εκπαίδευσης – πέραν των αντικειμενικών παραγόντων που καθιστούν αδύνατη την εξυπηρέτηση του ιδιωτικού χρέους – η αντίληψη που διαμορφώνεται σχετικά με τη συσσώρευση οφειλών;
«Πέραν της χρηματοοικονομικής παιδείας, που είναι το ένα κομμάτι και στο οποίο ήδη αναφέρθηκα πιο πάνω, έρχεται να προστεθεί και η πολίτικη διαχείριση του οικονομικού προβλήματος της συσσώρευσης οφειλών, κατά τη διάρκεια της κρίσης, που ήταν μάλλον άτυχης: Όλα αυτά τα χρόνια, υιοθετήθηκε μια ρητορική προστασίας που δημιούργησε στους δανειολήπτες την αίσθηση της πλήρους απαλλαγής των χρεών τους και ταυτόχρονα μια σειρά νομοθετημάτων περιέπλεξαν και μετατόπισαν χρονικά την ουσιαστική επίλυση του προβλήματος.
Το αποτέλεσμα τελικά ήταν να πολλαπλασιαστεί το κόστος για όλους μας. Αφενός τα χρέη των δανειοληπτών διογκώθηκαν με τόκους πολλών ετών, ενώ προστασία δόθηκε και σε στρατηγικούς κακοπληρωτές, αφετέρου το τραπεζικό σύστημα αντιμετώπισε αυξημένες ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης κατά τη διάρκεια της κρίσης —με το κόστος των ανακεφαλαιοποιήσεων να βαρύνει όλους τους φορολογούμενους.
Άρα, το αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών επιλογών ήταν να αυξηθεί το συνολικό κόστος και να διανεμηθεί άδικα το βάρος. Εδώ να τονίσω ότι την ίδια ρητορική υιοθετεί και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για την αντιμετώπιση του ιδιωτικού χρέους, προβλέποντας προσφυγή στα δικαστήρια.
Η μνημόνευση του Νόμου Κατσέλη, δηλαδή η ρητορική της ουσιαστικής μετάθεσης μιας λύσης του προβλήματος σε μελλοντικό χρόνο–μέχρι την εκδίκαση–οδήγησε χιλιάδες δανειολήπτες στη σημερινή απόγνωση. Περίπου το 60% των αιτήσεων έχει σήμερα απορριφθεί από τον νόμο Κατσέλη με έκδοση δικαστικής απόφασης, καθώς κρίθηκε ότι δεν υφίσταται οικονομική αδυναμία του πολίτη και δε δικαιούται προστασία.
Το αποτέλεσμα είναι στις συνολικές οφειλές να προστεθεί αναδρομικά η τοκοφορία όλων αυτών των ετών. Είναι σαφές λοιπόν ότι ένα τέτοιο πλαίσιο, που μεταθέτει ξανά την επίλυση του προβλήματος, δίνει χώρο σε στρατηγικούς κακοπληρωτές, που κερδίζουν χρόνο εξαιτίας των καθυστερήσεων στα δικαστήρια και διαλύει εκ νέου την κουλτούρα πληρωμών.
Προσδοκούμε στη βελτίωση του επιπέδου του χρηματοοικονομικού εγγραμματισμού στην Ελλάδα, αλλά και τη εξέλιξη του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος».
Ακούγεται τελευταίως ότι παρά τις προσπάθειες του Εξωδικαστικού Μηχανισμού και τις προσεγγίσεις από τράπεζες ή servicers παραμένει πολύ μικρό το ποσοστό ρυθμίσεων ληξιπρόθεσμων οφειλών. Πώς το εξηγείτε αυτό; Υπάρχει γενικότερη απροθυμία ρυθμίσεων, είναι διαφορετικές (π.χ υψηλότερες) οι προσδοκίες των δανειοληπτών ή άλλοι λόγοι;
«Είναι γεγονός ότι το ποσοστό των ρυθμίσεων οφειλών μέσω του εξωδικαστικού μηχανισμού έχει αυξηθεί σημαντικά τους τελευταίους 4 μήνες. Μέχρι στιγμής με στοιχεία Οκτωβρίου 2022, έχουν υλοποιηθεί 1749 ρυθμίσεις οφειλών, συνολικού ύψους 308 εκατ. ευρώ. Εξ΄ αυτών, περίπου το 70% πραγματοποιήθηκε κατά το τελευταίο τρίμηνο, με πολύ ευνοϊκούς όρους για τους οφειλέτες.
Παρ’ όλη τη σημαντική αυτή πρόοδο, εξακολουθούν να υφίστανται στοιχεία προβληματισμού:
- Οι πιστωτές εξακολουθούν να απορρίπτουν μεγάλο όγκο αιτημάτων ρύθμισης οφειλών.
- Τα ποσοστά εγκρισιμότητας των αιτημάτων ρύθμισης οφειλών εξακολουθούν να διαφέρουν σημαντικά ανά χρηματοδοτικό φορέα.
- Οι οφειλέτες συνεχίζουν να απορρίπτουν μεγάλο ποσοστό προτάσεων ρύθμισης οφειλών, ενώ συνεχίζουν να παρουσιάζουν και καθυστερήσεις στις διαδικασίες ολοκλήρωσης των αιτήσεών τους.
Παρακολουθούμε στενά και συντονίζουμε την προσπάθεια, ωστόσο οι πιστωτές είναι εκείνοι που στο τέλος της διαδικασίας θα αποδεχτούν ή όχι τη ρύθμιση. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, υπάρχει πράγματι περιθώριο βελτίωσης. Είναι όμως πολύ ενθαρρυντικό ότι μετά από συντονισμένες προσπάθειες της ΕΓΔΙΧ και του Υπουργείου Οικονομικών, από τις αρχές του καλοκαιριού το ποσοστό εγκρισιμότητας διπλασιάστηκε και συνεχίζεται με ικανοποιητικούς ρυθμούς».
Είστε αισιόδοξη ότι η εικόνα αυτή θα αλλάξει προσεχώς ώστε να γίνει το νέο πτωχευτικό πλαίσιο περισσότερο χρήσιμο και αποδεκτό στον καταναλωτή;
«Δεν είμαι μόνο αισιόδοξη, είμαι απολύτως βέβαιη ότι το νέο θεσμικό πλαίσιο δίνει και θα συνεχίσει να δίνει λύσεις για τους πολίτες. Ειδικά ο εξωδικαστικός μηχανισμός παράγει αυτοματοποιημένες, δίκαιες και βιώσιμες ρυθμίσεις οφειλών, χωρίς να απαιτείται προσφυγή στα δικαστήρια, για οφειλές προς το Δημόσιο, φορείς κοινωνικής ασφάλισης, τράπεζες και διαχειριστές δανείων, με δυνατότητα πολλών δόσεων και διαγραφής μέρους της οφειλής.
Είναι αλήθεια ότι ο μηχανισμός, πρωτοποριακός σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, εμφάνισε αρκετές δυσκολίες στην υλοποίησή του. Ενδεικτικά, στη συλλογή των στοιχείων, στην ίδια τη λειτουργία της πλατφόρμας, στη διαδικασία οριστικής υποβολής της αίτησης, στην ταχύτητα αξιολόγησης αυτών από τους πιστωτές.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι ο εξωδικαστικός αποτελεί ένα πολύ φιλόδοξο και δύσκολο έργο, έρχεται να συνδέσει βάσεις δεδομένων του δημοσίου τομέα δηλαδή της ΑΑΔΕ και του ΕΦΚΑ μαζί με τις βάσεις δεδομένων όλων των πιστωτικών ιδρυμάτων και των servicers.
Σήμερα, η κατάσταση είναι εμφανώς βελτιωμένη. Το ενδιαφέρον των οφειλετών βαίνει αυξανόμενο και οι οριστικές υποβολές δείχνουν αυξημένη δυναμική.
Συγκεκριμένα, περισσότεροι από 60.000 οφειλέτες έχουν αναζητήσει την επίλυση του προβλήματός τους με όρους βιώσιμους μέσω του εργαλείου αυτού. Αυτή τη στιγμή, 32700 οφειλέτες έχουν προσκομίσει τα οικονομικά τους στοιχεία, από τα οποία προκύπτουν συνολικές οφειλές ύψους περίπου 19 δισ. ευρώ, ποσό που δυνητικά μπορεί να ρυθμιστεί το επόμενο διάστημα μέσω του εξωδικαστικού.
Αποδεικνύεται, συνεπώς, ότι εντατικοποιήθηκαν οι προσπάθειες κατά τα τελευταίο διάστημα, από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς».
Σας ανησυχεί ιδιαίτερα το μπλοκάρισμα που έχει συμβεί στη διενέργεια πλειστηριασμών από τις 11 θετικές και τη μία αρνητική -και ενδεχομένως αυτοαναιρούμενη – απόφαση του Αρείου Πάγου που αφορά τη δυνατότητα εκτέλεσης μέτρων κατάσχεσης από τους servicers;
«Αναφορικά με την έλλειψη νομιμοποίησης των εταιριών διαχείρισης απαιτήσεων στο πλαίσιο της απόφασης του Αρείου Πάγου (υπ’ αρ. 822/2022 Απόφασης του Α2 Πολιτικού Τμήματος του Αρείου Πάγου), πράγματι υπάρχει μία απόφαση του Αρείου Πάγου που δεν αναγνωρίζει τη νομιμοποίηση στους διαχειριστές, σε αντίθεση με πολλαπλές άλλες του ΑΠ που την αποδέχονται. Ως οφείλουμε, αναμένουμε την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου να ξεκαθαρίσει τη διχογνωμία των αποφάσεων.
Προτρέπουμε όλους τους οφειλέτες που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες και δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τις δόσεις του δανείου τους να μην μένουν άπραγοι. Υπάρχουν λύσεις για όλους στο νέο θεσμικό πλαίσιο ώστε να μην φτάνουν οι οφειλέτες προ τετελεσμένων γεγονότων.
Σημειώνεται ότι από τους πλειστηριασμούς που έγιναν το 2022 μόνο το ένα τρίτο αφορούν κατοικίες. Και αυτό διότι η πολιτεία κάνει τα αδύνατα δυνατά για να προστατεύσει την κύρια κατοικία και τους ευάλωτους δανειολήπτες.
Προτεραιότητα μας είναι να στηρίξουμε τον ευάλωτο, αλλά ταυτόχρονα ο στρατηγικός κακοπληρωτής να υποστεί τις ανάλογες συνέπειες, για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης.
Μην ξεχνάμε ότι σειρά λάθος πολιτικών τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, έδωσε προστασία και σε στρατηγικούς κακοπληρωτές. Σχεδόν οι μισές δικαστικές αποφάσεις που αφορούσαν στον νομό Κατσέλη είναι αρνητικές, πράγμα που σημαίνει ότι σχεδόν οι μισοί δανειολήπτες αδίκως απολάμβαναν προστασία όλα αυτά τα χρονιά και έτσι θα κληθούν να αποπληρώσουν πλήρως τις οφειλές τους προσαυξημένες με τους τόκους όλων αυτών των ετών».
Με βάση τα πιο πρόσφατα στοιχεία σας, πώς κινείται η «εγγραφή» των ευάλωτων νοικοκυριών στο σύστημα προκειμένου να διαφυλάξουν τη στέγη τους και να αποκτήσουν τη σχετική βεβαίωση;
«Αυτή τη στιγμή, στην πλατφόρμα ευάλωτου είναι 667 πιστοποιημένοι ευάλωτοι οφειλέτες, ενώ υπάρχουν περισσότεροι από 6.000, οι οποίοι έχουν ξεκινήσει αίτηση για πιστοποιητικό, αλλά ακόμα η αίτησή τους βρίσκεται σε αρχικό στάδιο. Τους τελευταίους μήνες υπάρχει μια σημαντική αύξηση των οφειλετών που αιτούνται για πιστοποιητικό ευαλωτότητας, αλλά και στον αριθμό των πιστοποιημένων. Χαρακτηριστικά, από τέλος Σεπτεμβρίου, ο αριθμός των πολιτών που έλαβε βεβαίωση ευαλώτου σημείωσε αύξηση 37%».
Πώς κρίνετε την εξέλιξη με τον υπό σύσταση Φορέα Ακινήτων; Πιστεύετε ότι θα είναι έτοιμος στα μέσα του ΄23; Πώς αξιολογείτε το επενδυτικό ενδιαφέρον που εκδηλώθηκε υπό την έννοια του πόλου έλξης εξειδικευμένων funds;
«Η σύσταση του φορέα αποτελεί αδιαμφισβήτητα μια διαρθρωτική αλλαγή όχι μόνο γιατί έτσι ολοκληρώνεται η εφαρμογή του θεσμικού πλαισίου, αλλά γιατί μπαίνει σε εφαρμογή το πλαίσιο υποστήριξης της κύριας κατοικίας για ευάλωτους δανειολήπτες, με δίκαιους κανόνες αγοράς.
Έξι από τα μεγαλύτερα επενδυτικά funds εκδήλωσαν ενδιαφέρον για τον Φορέα Απόκτησης & Επαναμίσθωσης Ακινήτων, κάτι που σηματοδοτεί και το αυξημένο επενδυτικό ενδιαφέρον στη χώρα.
Αυτή τη στιγμή ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση του διαγωνισμού και μέσα στην επόμενη εβδομάδα θα ξεκινήσει η δεύτερη φάση, αυτή του Ανταγωνιστικού Διαλόγου, όπου θα οριστικοποιηθούν και οι όροι της Σύμβασης Παραχώρησης από το δημόσιο στον Ανάδοχο. Με βάση το χρονοδιάγραμμα, ο Φορέας θα τεθεί σε λειτουργία μετά το καλοκαίρι του 2023».
Η δική σας αίσθηση αναφορικά με το πώς χρηματοδοτείται σήμερα η αγορά (ιδιώτες και κυρίως ΜμΕ) σε συνδυασμό με το αυξημένο κόστος, τον πληθωρισμό, την ενέργεια και τον περιορισμό του διαθέσιμου εισοδήματος, ποια είναι σε γενικές γραμμές; Θεωρείτε ότι μπορεί να βρεθούμε προ εκπλήξεων και να αντιμετωπίσουμε αυξημένα κρούσματα νέων επισφαλειών;
«Είναι γεγονός ότι τα τελευταία δυόμισι χρόνια διανύουμε μία παρατεταμένη περίοδο οικονομικής και όχι μόνο κρίσης. Οι προκλήσεις είναι ισχυρές, υπάρχει έντονη και διάχυτη αβεβαιότητα στην αγορά, η οποία εντείνεται από την ενεργειακή και γεωπολιτική κρίση καθώς και από την άνοδο των επιτοκίων που θα συμπιέσει το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών.
Όπως είπαμε και πριν, κατά τη διάρκεια της κρίσης το τραπεζικό σύστημα αντιμετώπισε αυξημένες ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης, με κόστος για όλους τους φορολογούμενους. Η υλοποίηση του προγράμματος «Ηρακλής» συρρίκνωσε σημαντικά τα «κόκκινα» δάνεια στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών, στο 10% του συνόλου των δανείων στο τέλος του 1ου εξαμήνου του 2022, από 44% τον Ιούνιο του 2019. Βέβαια, δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι, παρά την εξυγίανση που επιτυγχάνεται στους ισολογισμούς των τραπεζών, το χρέος ιδιωτών και επιχειρήσεων παραμένει εντός του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Η εναλλακτική χρηματοδότηση λοιπόν της ελληνικής οικονομίας αποτελεί βασικό μας στόχο και δουλεύουμε συστηματικά στο Υπουργείο Οικονομικών, για τη μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου χρηματοδότησης. Ενδυναμώνουμε τα κανάλια χρηματοδότησης της οικονομίας εκτός του τραπεζικού συστήματος, με την ενίσχυση της κεφαλαιαγοράς. Στο πλαίσιο αυτών των μεταρρυθμίσεων για τον εκσυγχρονισμό της εγχώριας κεφαλαιαγοράς, είναι σε εξέλιξη το έργο: «Σχεδιασμός της Στρατηγικής Ανάπτυξης της Κεφαλαιαγοράς για την Ελλάδα».
Θεσμικά, που νομίζετε ότι πρέπει να δοθεί έμφαση αλλά και προσοχή; Ποιες είναι οι προτάσεις/σκέψεις σας από τη θέση σας ως γενικού γραμματέα στην Ειδική Διαχείριση Ιδιωτικού Χρέους;
«Κύρια προτεραιότητα της ΕΓΔΙΧ αυτή τη στιγμή είναι η επιτάχυνση και η σωστή εφαρμογή του εξωδικαστικού μηχανισμού, καθώς και η λειτουργία του φορέα απόκτησης κι επαναμίσθωσης, που αποτελούν δομικούς πυλώνες αλλαγής.
Ο ως άνω Φορέας αποτελεί ζωτικό κομμάτι της λειτουργίας του νέου θεσμικού πλαισίου, αποτελώντας το «καταφύγιο» για τους αδύναμους οφειλέτες που οδηγούνται σε πτώχευση, διατηρώντας, ωστόσο, την κατοικία τους. Σύμφωνα με τα κριτήρια του νόμου, ο Φορέας θα αποκτά την κύρια κατοικία του ευάλωτου οφειλέτη, μετά από αντίστοιχο αίτημα μεταβίβασης από αυτόν, εφόσον είτε έχει κηρυχθεί σε πτώχευση είτε επισπεύδεται αναγκαστική εκτέλεση κατά της κύριας κατοικίας του, προκειμένου να την επαναμισθώσει σε αυτόν, έτσι ώστε να αποφεύγεται η έξωσή του. Η περίοδος της επαναμίσθωσης θα φτάνει τα 12 χρόνια και στη λήξη της ή και νωρίτερα ο οφειλέτης θα μπορεί να επαναγοράσει το ακίνητο.
Εξάλλου, η πολιτεία θα παρέχει, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του νόμου, μηνιαίο επίδομα στέγασης, ύψους έως 210 ευρώ, για την υποστήριξη των ευάλωτων στην πληρωμή του μισθώματος προς τον Φορέα».