THEPOWERGAME
Μεγάλο μέρος των βιομηχανιών της περιφέρειας Αττικής, είναι συνδεδεμένες με το φυσικό αέριο, γεγονός που δημιουργεί ανησυχίες για το πώς «θα σηκώσει» o κλάδος το αυξημένο ενεργειακό κόστος. Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Αττικής – Πειραιώς (ΣΒΑΠ) Δημήτρης Μαθιός, σε συνέντευξη στο powergame.gr υποστηρίζει πως ότι μετά από δυο δεκαετίες έντονης από-επένδυσης, χρειαζόμαστε μια τολμηρή δυναμική πολιτική νέας εκβιομηχάνισης. Πρωτοβουλίες για ταχύτερη απονομή της Δικαιοσύνης, περιορισμού της γραφειοκρατίας για τις αδειοδοτήσεις και ενίσχυσης του επιπέδου διαλόγου με τις τοπικές κοινωνίες θα συμβάλλουν προς αυτή την κατεύθυνση, όπως εξηγεί.
Η αύξηση του κόστους παραγωγής στη Βιομηχανία εξαιτίας της ενεργειακής κρίσης σε τι βαθμό εκτιμάτε ότι δημιουργεί πρόβλημα στις βιομηχανίες της Αττικής;
«Το 50% της βιομηχανικής δυναμικότητας της χώρας λειτουργεί στην Αττική. Οι βιομηχανίες της Αττικής, βρίσκονται σε ιδιόμορφη κατάσταση. Όπως όλα τα ζητήματα κόστους έχουν ξεχωριστή διάσταση για τις βιομηχανίες της Αττικής, έτσι συμβαίνει και με το ενεργειακό κόστος. Οι όποιες παράλληλες λύσεις έχουν πάντα ξεχωριστό κόστος στη βιομηχανία της Αττικής, λόγω των παράλληλων μέτρων που πρέπει να λαμβάνει για την προστασία του περιβάλλοντος. Η αύξηση του ενεργειακού κόστους, μας ανησυχεί ιδιαίτερα. Θεωρούμε ότι θα μας απασχολήσει σε βάθος διετίας, ανεξάρτητα από τις διακυμάνσεις των τιμών. Ειδικά το πρόβλημα των υψηλών τιμών φυσικού αεριού, μας προκαλεί τρόμο επειδή μεγάλο μέρος των βιομηχανιών της περιφέρειας μας, είναι συνδεδεμένες με το φυσικό αέριο».
Τι αντίκτυπο μπορεί να έχει η ενεργειακή κρίση στην υλοποίηση επενδύσεων στην βιομηχανίας της Αττικής;
«Σχέδια ασφαλώς και υπάρχουν, για τον εκσυγχρονισμό και την σύνδεση μας με την τεχνολογία για την διευκόλυνση της συνολικής λειτουργίας κάθε επιχείρησης, συμπεριλαμβανομένων και των εξαγωγών. Ωστόσο, δεν μπορούμε να πούμε ότι βρισκόμαστε σε στάδιο πραγματοποίησης, καθώς το κόστος είναι σημαντικό την περίοδο αυτή, όταν ο βασικός συντελεστής λειτουργίας μας – δηλαδή το ενεργειακό κόστος- βρίσκεται σε τόσο υψηλό επίπεδο. Αν με ρωτάτε αν θα κάνουμε επενδύσεις, η απάντηση είναι ότι θέλουμε, αλλά ζητάμε την συνεργασία της πολιτείας στην ιδιόμορφη αυτή κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε».
Ως ΣΒΑΠ ποιο είναι το αίτημά σας προς την πολιτεία, ώστε να επιταχυνθούν οι επενδύσεις στην βιομηχανία της Αττικής;
«Διαδραματίζει μεγάλο ρόλο αυτή τη στιγμή ο τρόπος διαχείρισης των πόρων του ταμείου ανάκαμψης. Οι πόροι αυτοί καθώς και το ΕΣΠΑ 2021-2027, είναι ο τελευταίος πνεύμονας στην αναπνευστική ικανότητα της βιομηχανίας. Δεν αμφιβάλλουμε για την πρόθεση της κυβέρνησης να συνδέσει τους πόρους του ταμείου ανάκαμψης με τις επιλογές της στην επενδυτική και την αναπτυξιακή της πολιτική, αλλά ζητάμε επιτάχυνση των διαδικασιών και προτεραιότητα στις βιομηχανικές επενδύσεις. Έχουμε περάσει δυο δεκαετίες έντονης από-επένδυσης και στασιμότητας στην ανάπτυξη, που σημαίνει ότι χρειαζόμαστε μια νέα τολμηρή δυναμική πολιτική νέας εκβιομηχάνισης. Μην ξεχνάμε ότι το επενδυτικό κενό στον κλάδο της βιομηχανίας, ξεπερνά τα 150 δισ. ευρώ. Αυτά τα κεφάλαια για να βρεθούν, θέλουν συνεργασία με την πολιτεία μέσα από την παροχή κινήτρων. Τα σημαντικότερα κίνητρα σε μια νέα επενδυτική αναπτυξιακή προσπάθεια, είναι τα φορολογικά κίνητρα. Αυτό σημαίνει, πλήρη μεταρρύθμιση στο φορολογικό σύστημα, με ιδιαίτερα ευαίσθητες επιλογές στην ιδιομορφία που όπως σας προανέφερα υπάρχει στον χώρο των βιομηχανιών Αττικής».
Αποδίδουν οι πρωτοβουλίες αντιμετώπισης της γραφειοκρατίας π.χ. στο μέτωπο των αδειοδοτήσεων;
«Παρά την πρόθεση και την καλή διάθεση της κυβέρνησης προς την κατεύθυνση αυτή, δεν έχει ιδιαιτέρα πρακτικά αποτελέσματα. Με αυτό εννοώ το πρόβλημα που προκαλείται από την εξαγγελία αποφάσεων που ψηφίζονται ίσως και στην βουλή, και μέτρων για την ανατροπή της γραφειοκρατίας που όμως παραμένουν «παγωμένα», γιατί δεν προωθούνται παράλληλες αποφάσεις, διευκρινιστικές εγκύκλιοι και γενικά πράξεις πολύ απαραίτητες. Για να γίνει η εφαρμογή της γενικής πολιτικής, για πχ στην απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης νέων βιομηχανικών εγκαταστάσεων, έχουμε αποφάσεις απλοποίησης οι οποίες για να εφαρμοστούν χρειάζονται και αποφάσεις της περιφέρειας και της τοπικής αυτοδιοίκησης, οι οποίες καθυστερούν ή δεν εκδίδονται ποτέ».
Τι άλλα ζητήματα απασχολούν και δυσκολεύουν την βιομηχανία της Αττικής αυτό το διάστημα;
«O θεσμός των επιχειρηματικών πάρκων και των ΒΙ.ΠΑ, σε συνδυασμό και με τις περιοχές βιομηχανικής συγκέντρωσης που έχουμε αποδεχθεί, όπως πχ Ασπρόπυργος, Ελευσίνα, πρέπει βεβαίως και να πλαισιώνεται συνεχώς από την περιβαλλοντική πολιτική, αλλά να κατανοήσουμε την ανάγκη συνύπαρξης της ανάπτυξης με την προστασία του περιβάλλοντος. Από την πλευρά μας, γνωρίζουμε τις ευθύνες μας και ανταποκρινόμαστε. Περιμένουμε το ίδιο να κάνει και η πολιτεία. Τα μέλη του ΣΒΑΠ ζητούν την ακόμη μεγαλύτερη συνεργασία με τις υπηρεσίες τις περιφέρειας και την κατανόηση της τοπικής αυτοδιοίκησης στην ανάγκη συνύπαρξης της υπόλοιπης οικονομικής και κοινωνικής ζωής, με την παραπέρα σύγχρονης μορφής βιομηχανική ανάπτυξη. Εδώ, έχουμε καθημερινές δυσκολίες στα μέλη μας και ανυπαρξία εποικοδομητικού διαλόγου στην έκταση που χρειάζεται».
Με ποιόν τρόπο μπορεί ο ΣΒΑΠ να βοηθήσει τα μέλη του;
«Ο ΣΒΑΠ κινείται με κάθε τρόπο στην συντήρηση του διαλόγου με την πολιτεία και τις κυβερνήσεις. Δεν έχουμε παράπονο από τον διάλογο, αλλά από το ότι κάθε πρωτοβουλία μας και κάθε πρότασή μας για να βοηθήσουμε τα μέλη μας, προσκρούει και σε αντικίνητρα ή αντιφάσεις της πολιτικής, λόγω έλλειψης μεταρρυθμίσεων στον σχετικό χώρο. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η δικαιοσύνη. Η οποιαδήποτε προσφυγή ακόμη και ενός ή δυο ατόμων που αρνούνται την δημιουργία μιας συγκεκριμένης επένδυσης, παραμένει στο ΣΤΕ και χρονίζει παρουσιάζοντας το φαινόμενο να έχει το ΣΤΕ στα χέρια του δέκα με δεκαπέντε σημαντικές επενδύσεις οι οποίες δεν προωθούνται επειδή δεν έχουν παρθεί οι αποφάσεις απεμπλοκής από την προσφυγή. Αντιλαμβάνεστε ότι η μεταρρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση για την δικαιοσύνη είναι ιδιαίτερα σημαντική και πρέπει να επιταχυνθεί».
Τα τρέχοντα προβλήματα της αύξησης του ενεργειακού κόστους σε τι βαθμό μπορούν να καθυστερήσουν την προσαρμογή της Βιομηχανίας στις αρχές της Βιώσιμης Ανάπτυξης;
«Η Βιομηχανία κινείται πάντοτε προς την κατεύθυνση εξυπηρέτησης των απαιτήσεων της βιώσιμης ανάπτυξης. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που οι απαιτήσεις μας πλέον σε εργασιακό δυναμικό αφορούν εξειδικεύσεις και ειδικές γνώσεις τεχνολογίας, με συνέπεια να υπάρχουν στην αγορά εργασίας αιτήματα μέχρι και 150.000 θέσεων εργασίας (στην βιομηχανία) αλλά να μην έχουμε την αναμενόμενη ανταπόκριση. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να προσέξουμε, ώστε να ανακοπεί και η μεγάλη φυγή των νέων ατόμων αλλά και των έμπειρων στελεχών εκτός Ελλάδος, η οποία ξεπερνά τις 600.000 στην δωδεκαετία της οικονομικής κρίσης. Εκεί, θα πρέπει να δούμε θεαματικές μεταρρυθμίσεις στην απλοποίηση διαδικασιών και στην διευκόλυνση χρηματοδοτήσεων, ώστε να είμαστε ακόμη πιο αποτελεσματικοί στην ενσωμάτωση της βιώσιμης ανάπτυξης».
Έστω ότι επιτευχθούν όλα αυτά τα οποία συζητάμε, δηλαδή επισπεύσουμε την εναρμόνιση της βιομηχανίας με την βιώσιμη ανάπτυξη, μειώσουμε την αναντιστοιχία προσφοράς-ζήτησης εργατικού δυναμικού λόγω έλλειψης εξειδίκευσης, παράλληλα το κράτος συμβάλει στην ουσιαστική μείωση της γραφειοκρατίας και την απλούστευση των διαδικασιών αλλά και στην ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης. Θα μπορεί η βιομηχανία ξανά να αποτελέσει την ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας; Και αν ναι πόσο άμεσα;
«H ανταπόκριση θα είναι άμεση. Η βιομηχανία, ήταν και παραμένει η ατμομηχανή της οικονομίας. Τώρα μπορούμε να πούμε ότι έχει προσθέσει και αλλά βαγόνια με την προσαρμογή της στις απαιτήσεις στις νέες τεχνολογίες. Εάν μεταρρυθμιστεί η οικονομική πολιτική με τρόπο άμεσο και κυρίως αποτελεσματικό, η ανταπόκριση σε επενδύσεις αλλά και στην αύξηση της παραγωγής, στην τεχνολογία και στις εξαγωγές, κατά την γνώμη μας θα είναι εντυπωσιακή. Είναι η ώρα “να αφήσουμε” την βιομηχανία να δείξει και το σημερινό της πρόσωπο. Οι μεταρρυθμίσεις που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση σε όλους τους τομείς ως σύνθεση οικονομικής πολιτικής, είναι στη σωστή κατεύθυνση. Αυτό που χρειάζεται, είναι σταθερότητα στην πολιτική ζωή του τόπου και επιμονή της πολιτείας σε μια νέα εκβιομηχάνιση, όπως σας είπα και προηγουμένως. Αυτό βέβαια, σημαίνει και ένα minimum πολιτικής συνεννόησης, για να μην πούμε συναίνεσης στην πολιτική σκηνή του τόπου ενόψει των εξελίξεων, που βεβαίως θα προκαλέσουν και οι εκλογές».