THEPOWERGAME
Η επιδρομή των Κροατών νεοναζί στη Νέα Φιλαδέλφεια με έναν νεκρό και δεκάδες τραυματίες, ο ξυλοδαρμός περαστικού από υπάλληλο εταιρείας διανομής επειδή δέχθηκε παρατήρηση γιατί χρησιμοποιούσε το πεζοδρόμιο ως λεωφόρο υψηλής ταχύτητας, οι φωτιές από ασυνείδητους που καταστρέφουν πνεύμονες πρασίνου σε ολόκληρη τη χώρα, η μυρωδιά αμμωνίας σε πολλές γωνίες του κέντρου της Αθήνας, έχουν έναν κοινό παρονομαστή: Την πλήρη εγκατάλειψη του δημόσιου χώρου από τις δημοτικές και κρατικές υπηρεσίες, αλλά και τις διωκτικές αρχές!
Δεν χρειάζεται να περπατήσεις πολύ στην πρωτεύουσα για να το διαπιστώσεις. Η φτωχή Ελλάδα του 1980 διέθετε κάποιους γερανούς για να σηκώνουν όσα αυτοκίνητα πάρκαραν παράνομα στην Πατησίων. Τώρα τα πεζοδρόμια της Πατησίων και όλων των κεντρικών δρόμων είναι απέραντα parking για μοτοσυκλέτες, αυτοκίνητα, ράμπες μεταφοράς και ό,τι άλλο βάλει ο νους σας. Σπανίως βλέπεις κλήση στα παρμπρίζ όσων παρκάρουν παράνομα, αλλά βλέπεις συχνά αστυνομικούς να παρακολουθούν αμέριμνοι τους πεζούς που προσπαθούν με… χορευτικά να διασχίσουν πεζοδρόμια, μητέρες με παιδιά να κατεβαίνουν στο οδόστρωμα κεντρικών δρόμων υψηλής ταχύτητας επειδή το πεζοδρόμιο έχει καταληφθεί, κ.ο.κ.
Μέχρι να φτάσουμε να ζητάμε οργανωμένη αντίδραση των κρατικών υπηρεσιών σε εισβολές νεοναζί ή καταστροφές δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας από αγέλες τραμπούκων, περιμένουμε από τις δημοτικές μας υπηρεσίες και την Τροχαία το αυτονόητο! Να βάζουν (και να αυξήσουν) τις διαβάσεις πεζών, να τοποθετήσουν κάμερες για τους παραβάτες του ερυθρού σηματοδότη και την ασφάλεια των περαστικών, να σηκώνουν σε χρόνο – ρεκόρ όσους παρκάρουν σε πεζοδρόμια, να επισκευάζουν τα πεζοδρόμια που σήμερα είναι παγίδες θανάτου. Αλλά προς το παρόν, οι δημοτικοί μας άρχοντες αδιαφορούν! Όμως, από τα μικρά καταλαβαίνεις αν το κράτος σέβεται τον πολίτη, τον επαγγελματία, τον τουρίστα.
Ένδειξη του σεβασμού του κράτους προς τους πολίτες είναι και το επίπεδο των αστικών συγκοινωνιών στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και άλλες μεγάλες πόλεις. Ειδικά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, η πολυετής κρίση έχει οδηγήσει σε πλήρη απαξίωση των αστικών συγκοινωνιών. Η εικόνα των λεωφορείων, πολλά από τα οποία κυκλοφορούν μόνο λόγω φωτογραφικών νομοθετικών ρυθμίσεων, επειδή παραβιάζουν την περιβαλλοντική νομοθεσία, αρκεί. Όσο για το μετρό, εδώ και χρόνια τα επίπεδα θορύβου έχουν ξεπεράσει κάθε ανεκτό όριο, αλλά ουδείς εισαγγελέας το έχει αντιληφθεί, αφού η διοίκηση της ΣΤΑΣΥ αδιαφορεί! Αντίθετα, σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, που λειτουργούν μετρό με παλαιότερο στόλο, ο θόρυβος είναι μηδενικός.
Η συνεχής παρακμή και εγκατάλειψη του δημόσιου χώρου αναγκάζει κάποιους να αναρωτιούνται αν οι δημοτικοί μας άρχοντες, οι βουλευτές και οι υπουργοί κυκλοφορούν στους δρόμους των ελληνικών πόλεων. Γιατί δεν μπορεί! Θα έχουν πάει ένα ταξιδάκι στο εξωτερικό και θα μπορούν να κάνουν συγκρίσεις με τους δρόμους άλλων μεγάλων τουριστικών πόλεων ή κωμοπόλεων! Δεν έχουν καταλάβει τίποτα για το πώς δίνονται λύσεις στην υπόλοιπη Ευρώπη, ακόμα και σε γειτονικές πρώην κομμουνιστικές χώρες;
Τι κάνουν για να βελτιώσουν το επίπεδο ασφάλειας και να περιορίσουν τις τροχαίες παραβάσεις π.χ. στο Μιλάνο; Περιπολικά ανεβοκατεβαίνουν κεντρικούς δρόμους της πόλης και ρίχνουν κλήσεις στους τολμηρούς που παρκάρουν παράνομα. Στο κέντρο της πόλης, οι διανομές γίνονται σχεδόν αποκλειστικά με ποδήλατα, καθώς η δημοτική αρχή έφτιαξε τεράστιο δίκτυο, ευρύχωρων, ποδηλατόδρομων. Οι μοτοσικλέτες που κυκλοφορούν στην πόλη είναι ηλεκτρικές ή αθόρυβες συμβατικές. Η τροφοδοσία των καταστημάτων έχει ολοκληρωθεί πριν ανοίξουν και κανένα τριαξονικό φορτηγό δεν θα εμφανιστεί να ξεφορτώνει στις 12 το μεσημέρι, όπως συμβαίνει στην Αθήνα ολόκληρη την ημέρα. Ολόκληρη η πόλη είναι γεμάτη διαβάσεις και τα αυτοκίνητα κοκαλώνουν όταν ένας πεζός πατήσει σε μια διάβαση. Ακριβώς όπως στην Αθήνα δηλαδή…
Οι επικείμενες δημοτικές εκλογές είναι μια καλή ευκαιρία για να συζητήσουμε την επανάκτηση του δημόσιου χώρου από τους πολίτες. Με τη βελτίωση του αισθήματος ασφάλειας, με πρωτοβουλίες για καλύτερη ποιότητα ζωής στις πόλεις (από τους πραγματικούς ποδηλατόδρομους μέχρι το χαμηλότερο επίπεδο θορύβου), με ουσιαστικό έλεγχο στις δαπάνες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της κεντρικής κυβέρνησης. Προς το παρόν τέτοια συζήτηση δε γίνεται και γι’ αυτό πάμε από τη μία «δυσάρεστη έκπληξη» στην άλλη.