Την περασμένη Τρίτη, στην Ελευσίνα, η εταιρεία Onex και η Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης (ΔΥΠΑ) ανακοίνωσαν ένα μνημόνιο συνεργασίας βάσει του οποίου οι δύο φορείς θα προετοιμάσουν τους επόμενους εργατοτεχνίτες των Ναυπηγείων Ελευσίνας.
Συγκεκριμένα, οι δύο φορείς συμφώνησαν η ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ) να δημιουργήσει στην Επαγγελματική Σχολή (ΕΠΑΣ) μαθητείας, που λειτουργεί στην Ελευσίνα, δύο νέες ειδικότητες, «Τεχνίτης Ναυπηγικής Βιομηχανίας» και «Τεχνίτης Υποστήριξης Ηλεκτρολογικών Συστημάτων», οι οποίες θα έχουν στόχο την κατάρτιση ανθρώπινου δυναμικού που θα καλύπτει τις ανάγκες των Ναυπηγείων της πόλης.
Προς την κατεύθυνση αυτήν θα αξιοποιηθεί η τεχνογνωσία της Onex Shipayards στην αναμόρφωση των σχετικών προγραμμάτων σπουδών, ώστε, όπως αναφέρθηκε από τους συντελεστές της προσπάθειας, να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις του κλάδου, καθώς και στον εκσυγχρονισμό των εργαστηρίων και του απαραίτητου εξοπλισμού. Σημειώνεται ότι μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης, η ΔΥΠΑ έχει τεράστιες (οικονομικές) δυνατότητες αναβάθμισης των ΕΠΑΣ, αλλά και του εργαστηριακού τους εξοπλισμού.
Σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν, οι καταρτιζόμενοι στο ΕΠΑΣ Ελευσίνας θα απασχολούνται επ’ αμοιβή στο ναυπηγείο, ενώ με την αποφοίτησή τους θα έχουν προβάδισμα για πρόσληψη στα ναυπηγεία, που σύντομα αναμένεται να περάσουν οριστικά στα χέρια της Onex Shipyards. Σύμφωνα με τη διοίκηση της Onex, η εταιρεία σήμερα απασχολεί 600 εργαζόμενους, αλλά μετά τον εκσυγχρονισμό τους το προσωπικό θα ανέλθει σε 3.000.
Δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται η σύνδεση σχολείου και εργοστασίου. Αντίστοιχη κίνηση πραγματοποίησε η ΔΥΠΑ και στην ΕΠΑΣ Χαλκίδος, με στόχο τη παραγωγή εργατοτεχνιτών, με στόχευση την αεροναυπηγική και ειδικότερα την κάλυψη των αναγκών της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας (ΕΑΒ). Η τελευταία ζητεί μετ’ επιτάσεως ανθρώπινο δυναμικό για την αναβάθμιση των F-16 σε F-16 Viber, χωρίς να καλύπτει τις ανάγκες της. Έτσι, η ΔΥΠΑ δημιούργησε στην ΕΠΑΣ Χαλκίδος την ειδικότητα του «Μηχανοσυνθέτη Αεροσκαφών», με τους πρώτους απόφοιτους της συγκεκριμένης σχολής να βγαίνουν μέχρι το ερχόμενο καλοκαίρι (είναι διετούς φοίτησης).
Οι κινήσεις αυτές της ΔΥΠΑ συνιστούν την «επανάσταση του αυτονόητου». Από την σύνδεση αυτήν σχολών μαθητείας και (δημόσιων ή ιδιωτικών) επιχειρήσεων θα βγουν όλοι κερδισμένοι: και οι επιχειρήσεις θα αξιοποιήσουν το «νέο αίμα» αλλά και οι νέοι θα έχουν ένα εισιτήριο επιλογής μιας καλύτερης επαγγελματικής προοπτικής.
Δεν χρειάζεται να αναφερθεί πόσο πάσχει η χώρα τις τελευταίες δεκαετίες από εργατοτεχνικό προσωπικό. Δυστυχώς, όλα τα προηγούμενα χρόνια οι νέοι συνωστίσθηκαν στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, έχοντας ως βασικό γνώμονα μια θέση στον τομέα των υπηρεσιών και ιδίως μια θέση στον εργασιακό «παράδεισο» που λέγεται ελληνικό Δημόσιο. Έτσι, απέφευγαν τη βαριά εργασία ή την εργασία της «μουντζούρας».
Αναπόφευκτα, η τακτική αυτή επιδείνωσε περαιτέρω το κύμα αποβιομηχανοποίησης της χώρας, με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχουν λιγοστές μεταποιητικές – βιομηχανικές μονάδες. Μάλιστα, οι περισσότερες από αυτές βασίζονται για τη λειτουργία τους σε εργαζόμενους 50 και 60 ετών (π.χ. Ναυπηγεία Ελευσίνας).
Το παραγωγικό αυτό μοντέλο της Μεταπολίτευσης έπρεπε να αλλάξει, και αυτό αποτέλεσε βασικό ζητούμενο της έκθεσης Πισσαρίδη. Σύμφωνα με την έκθεση του νομπελίστα οικονομολόγου, η χώρα πρέπει να αποκτήσει παραγωγική-μεταποιητική βάση και για να συμβεί δε αυτό, απαιτούνται οι «πρώτες ύλες», που δεν είναι άλλες από τα επενδυτικά κεφάλαια και το κατάλληλο εργατοτεχνικό δυναμικό.
Το πρόγραμμα Ελλάδα 2.0 και το Ταμείο Ανάκαμψης υιοθέτησε πλήρως τις συστάσεις Πισσαρίδη για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου. Επίσης, η χώρα και η κυβέρνηση κινούνται προς αυτήν την κατεύθυνση, όπως δείχνει η περίπτωση της ΕΑΒ και των Ναυπηγείων Ελευσίνας. Μένει τώρα να αποδειχτεί στην πράξη η αλλαγή αυτή του παραγωγικού παραδείγματος.
