THEPOWERGAME
Είτε γίνουν οι εκλογές στην Ελλάδα το φθινόπωρο είτε την άνοιξη, ένα είναι σίγουρο: Το πολιτικό σύστημα θα δοκιμαστεί διά πυρός και σιδήρου πρώτα με την απλή αναλογική και-το πιθανότερο- με δεύτερη αναμέτρηση με το ισχύον σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής. Σε επίπεδο κομμάτων, η ΝΔ προτάσσει ήδη το στόχο της αυτοδυναμίας σε συνδυασμό με την σταθερότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη υποστηρίζει την ιδέα μιας προοδευτικής συνεργασίας. Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε δυσκολότερη θέση, προτάσσοντας σε αυτήν τη φάση κυρίως το τι δεν θέλει.
Όμως, είναι αυτή η πραγματική δοκιμασία; Οι εκλογές θα γίνουν σε ένα διεθνές περιβάλλον στο οποίο η ενεργειακή κρίση κλιμακώνεται και ο κορονοϊός επιμένει. Ο επερχόμενος χειμώνας θα είναι βαρύς για την Ελλάδα και την Ευρώπη-ήδη η Γερμανία προχωρά σε εφαρμογή της δεύτερης φάσης του σχεδίου έκτακτης ανάγκης για το φυσικό αέριο, καθώς οι ροές από τη Ρωσία μειώνονται δραματικά. Παράλληλα, ο προϋπολογισμός δεν είναι δυνατόν να αντέξει περαιτέρω παροχές και επιδοτήσεις σε καύσιμα, ηλεκτρικό κλπ. Ο πληθωρισμός και η ακρίβεια επιμένουν-ήδη η Eurostat γνωστοποίησε πως είμαστε πάνω από το μέσο όρο στις τιμές για τρόφιμα αλλά και τηλεπικοινωνίες ενώ με τις τιμές στη βενζίνη γίνεται πάρτι.
Συνεπώς, η όποια πολιτική πρόταση, το όποιο προεκλογικό πρόγραμμα πρέπει να δώσει απαντήσεις σε ένα και μόνο ερώτημα: πώς θα γίνει καλύτερα για τον τόπο και τους συμπολίτες μας η διαχείριση της οικονομίας την επόμενη μέρα των εκλογών; Ποιες θα είναι οι προτεραιότητες; Θα γίνει μια πλειοδοσία υποσχέσεων για επιδόματα από έναν προϋπολογισμό που ήδη είναι στα όριά του; Θα πλειοδοτήσει μια συζήτηση για τις αναγκαίες επενδύσεις, την επιχειρηματικότητα, τη δημιουργία νέων, αξιοπρεπών θέσεων εργασίας; Θα γίνει ένας σοβαρός διάλογος προεκλογικά για όλα αυτά ή μήπως θα παρακολουθήσουμε ένα ράλι τοξικότητας ενώ το σπίτι μας θα καίγεται; Θα συνυπολογίσουμε τη διεθνή παράμετρο στις όποιες εξελίξεις που μας αφορούν, το τι γίνεται στην Ευρώπη, το πού θα το πάει ο Πούτιν ή θα αναλωθούμε σε μια αντιπαράθεση σε «κλειστό δωμάτιο»; (Ας μη συνυπολογίσουμε προς το παρόν τις τουρκικές προκλήσεις και τις πιθανές συνέπειές τους).
Ας μην υπάρχουν αυταπάτες. Τις τελευταίες μέρες το κλίμα οξύνεται. Τα κόμματα βρίσκονται σε προεκλογική τροχιά. Στελέχη τους ψιθυρίζουν-τι ψιθυρίζουν, κάποιοι το βροντοφωνάζουν στα τηλε-παράθυρα- πως «αν είναι να βγει μια ψυχή, ας βγει μια ώρα νωρίτερα», προβλέποντας μάλιστα και ημερομηνίες διεξαγωγής των εκλογών. Το σενάριο για εκλογές το 2023 ροκανίζεται μέρα με τη μέρα. Το δίλημμα που διαγράφεται μόνο ρόδινο δεν είναι: κορώνα ή γράμματα; θα έχουμε δύο μήνες ακυβερνησίας το φθινόπωρο μέχρι να ολοκληρωθεί ο εκλογικός κύκλος και αναδειχτεί κυβερνητική λύση ή θα έχουμε μια παρατεταμένη εκλογική περίοδο μέχρι την ερχόμενη άνοιξη, που μόνο ήρεμο κλίμα δεν προοιωνίζεται;
Ιστορικά, σε δραματικές περιόδους για την πατρίδα μας οι πολιτικές δυνάμεις καλούνταν να διαχειριστούν πολιτικές εξόδου από την κρίση-στις περισσότερες περιπτώσεις, το πολιτικό σύστημα περνούσε κάτω από τον πήχη. Οι εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα υπήρξαν ελάχιστες. Η ίδια πρόκληση εμφανίζεται και σήμερα, κάτω από δυσμενέστατες προϋποθέσεις. Το πόσο αισιόδοξος μπορεί να είναι κανείς, το αφήνω στην κρίση όλων μας.