Επειδή την τελευταία δεκαετία ολοκληρώθηκαν σχεδόν όλοι οι μεγάλοι οδικοί άξονες, η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που πέτυχε τον στόχο της Κομισιόν για το έτος 2020, με 54% μείωση των νεκρών σε οδικά ατυχήματα εντός δεκαετίας. Πέρυσι, η χώρα μας κατέλαβε την 22η θέση στην Ε.Ε., με 57 νεκρούς ανά εκατομμύριο κατοίκων. Αυτά είναι τα ευχάριστα.
Τα δυσάρεστα είναι πως το 2019, σύμφωνα με το Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Οδικής Ασφάλειας, η Ελλάδα ήταν στη χειρότερη θέση της Ε.Ε. με βάση τους νεκρούς με μηχανοκίνητα δίκυκλα, στην πέμπτη χειρότερη θέση με βάση τους νεκρούς εντός κατοικημένης περιοχής και στην έκτη χειρότερη με βάση τους νέους που χάνουν τη ζωή τους σε τροχαία. Στη δεκαετία 2010 – 2019 υπήρξε πολύ μικρή μείωση στον αριθμό πεζών, ποδηλατών και ηλικιωμένων οδηγών (άνω των 65) που σκοτώθηκαν στο δρόμο. 145 πεζοί σκοτώθηκαν σε τροχαίο το 2019!
Δεν έχουμε περιθώριο πανηγυρισμών δηλαδή! Αντιμετωπίσαμε, με τους νέους οδικούς άξονες, το αιματοκύλισμα που έπαιζε για χρόνια πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων μετά από κάθε γιορτινή έξοδο. Δυσκολευόμαστε, όμως, να λύσουμε το ζήτημα της εκτεταμένης παραβατικότητας στην κυκλοφορία εντός των μεγάλων ή μικρότερων πόλεων της χώρας. Χάσαμε και τη διετία της πανδημίας καθώς δημιουργήθηκαν ελάχιστες νέες υποδομές που βελτιώνουν τη ζωή των πεζών και των ποδηλατών. Τώρα προσπαθούν κάποιοι δήμοι να φτιάξουν ποδηλατόδρομους, πεζόδρομους, κ.α.
Επί χρόνια ακούμε για τις περίφημες ζώνες των 30 χιλιομέτρων την ώρα σε κεντρικές αστικές περιοχές χωρίς να τις βλέπουμε. Ακόμα και τώρα που προβλέπονται στο πρόσφατο Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Οδικής Ασφάλειας οι πολίτες προσπαθούν να καταλάβουν ποιος θα επιβλέπει την τήρηση αυτών των ορίων. Εδώ αδυνατούμε να αστυνομεύσουμε κεντρικούς δρόμους που μετατρέπονται σε πάρκιν και λωρίδα κυκλοφορίας δικύκλων! Κάποιες χώρες το έλυσαν με τις κάμερες κυκλοφορίας (το «πεσκέσι» για τους παραβάτες πάει αυτόματα στο σπίτι!), αν εμείς έχουμε άλλες προτάσεις να τις συζητήσουμε. Πρέπει όμως κάτι να γίνει.
Χωρίς σοβαρή αστυνόμευση οι πολίτες θα κρυφογελούν όταν διαβάζουν για άλλη μια φορά τη διαπλάτυνση πεζοδρομίων (που θα προσφέρουν μεγαλύτερους χώρους στάθμευσης για ασυνείδητους!), το όριο ταχύτητας των 20 χιλιομέτρων έξω από σχολεία (όταν έχουν ξεβάψει ακόμα και οι διαβάσεις ενώ τα πεζοφάναρα είναι άλλοθι για τους αρμόδιους) και τις ζώνες των 30 χιλιομέτρων την ώρα στις συνοικίες. Εχουν άραγε οι αρμόδιοι περπατήσει σε γειτονιές της Αθήνας τα τελευταία χρόνια; Στους πόσους νεκρούς πεζούς θα κινητοποιηθούμε;
Έχουν μερικώς δίκιο όσοι θεωρούν πως το πρόσφατο σχέδιο χρειάζεται βελτιώσεις ώστε να μην είναι «αυτοκινητοκεντρικό». Αντίθετα να στηρίζει εναλλακτικούς τρόπους μετακίνησης μέσα στην πόλη, είτε με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, είτε με τα ποδήλατα, είτε με τα πόδια! Μας το ζητάει και η Ε.Ε. στο πλαίσιο των μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας.
