Το δούναι και λαβείν με το ρούβλι: Ζητούνται απαντήσεις

Χρήστος Κίσσας

PhD in Finance, συγγραφέας του «Green Finance»

Προσπαθώ ακόμα να καταλάβω τι σημαίνει η πληρωμή του φυσικού αερίου σε ρούβλια, αλλά κάτι μου διαφεύγει. Η Ρωσία διευκρίνισε ότι οι ξένοι αγοραστές, (οι προερχόμενοι από «εχθρικές» χώρες), θα ανοίγουν λογαριασμούς σε ευρώ ή δολάρια στην Gazprombank, θα εμβάζουν εκεί τα ποσά που οφείλουν για την αγορά αερίου (σε ευρώ ή δολάρια), η τράπεζα θα τα μετατρέπει στη συνέχεια σε ρούβλια στην τρέχουσα ισοτιμία και θα κλείνει η πληρωμή.

Μα και μέχρι τώρα από κάποιο λογαριασμό σε ευρώ ή δολάρια εμβάζονταν τα ποσά στην Gazprombank· είτε οι λογαριασμοί τηρούνται σ’ αυτήν είτε εμβάζονται σε λογαριασμούς που τηρεί η τράπεζα στο εξωτερικό, δεν αλλάζει τίποτα. Τα περί μη κατάσχεσης των λογαριασμών επειδή θα είναι στην ίδια τη ρωσική τράπεζα και όχι σε κάποια ξένη είναι φαιδρότητες, καθότι και η Gazprombank, τελικά, στο ίδιο σύστημα ευρώ ή δολαρίων «κρατά» τους λογαριασμούς της- πρόκειται για το CHIPS της Fed για το δολάριο και για το TARGET της ΕΚΤ για το ευρώ. Επίσης, οι λογαριασμοί της Gazprombank έχουν εξαιρεθεί από τις κυρώσεις, οπότε πρακτικά δεν αλλάζει τίποτα ως προς τις πληρωμές. Εκείνο που πιθανώς να εννοεί η Ρωσία (αλλά ας το δούμε στην πράξη για να είμαστε σίγουροι) είναι ότι το ποσόν της πληρωμής θα πιστοποιείται μετά τη μετατροπή των ευρώ ή δολαρίων σε ρούβλια.

Με άλλα λόγια, «τιμολογεί» το αέριο σε ρούβλια, που σημαίνει ότι αν το ρούβλι υποτιμηθεί, οι Ευρωπαίοι αγοραστές θα πληρώνουν το αέριο φθηνότερα και αν ανατιμηθεί ακριβότερα. Σ’ αυτή την περίπτωση, δεν άλλαξε ο τρόπος πληρωμής αλλά ο τρόπος διατίμησης! Αυτό ίσως βγάζει κάποιο νόημα, αν και για να είναι επωφελές για τους Ρώσους σημαίνει ότι προεξοφλούν ανατίμηση του ρουβλίου. Συν ενδεχομένως το όφελος για την εσωτερική προπαγάνδα, ότι δηλαδή «εμείς αποφασίζουμε και οι ξένοι συμμορφώνονται».

Οψόμεθα.