THEPOWERGAME
Η Βρετανία εξέλεξε τον πρώτο πρωθυπουργό των Εργατικών, τον Κιρ Στάρμερ, έπειτα από 14 χρόνια, με μια αναμενόμενη συντριπτική νίκη του κόμματος της αντιπολίτευσης κατά τις εκλογές της 4ης Ιουλίου. Ο Κιρ Στάρμερ αναλαμβάνει το κορυφαίο αξίωμα της χώρας από τον Ρίσι Σούνακ, με τις προβλέψεις να δείχνουν ότι το αριστερό κεντρώο κόμμα του θα μπορούσε να έχει πλειοψηφία περίπου 170 εδρών.
O Στάρμερ οδήγησε το Εργατικό Κόμμα στη νίκη, σε τροχιά για τη μεγαλύτερη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, τουλάχιστον από την κατολίσθηση των Νέων Εργατικών του Τόνι Μπλερ το 1997.
Όπως σημειώνει το Bloomberg, τώρα ο Στάρμερ θα πρέπει να δείξει αν οι ίδιες ικανότητες που τον έφεραν στην οδό Ντάουνινγκ Στριτ 10 θα τον βοηθήσουν να επιλύσει έναν εντυπωσιακό κατάλογο προκλήσεων. Οι Βρετανοί είναι ταλαιπωρημένοι από τις επιπτώσεις του Brexit, την πανδημία και την ιστορική συμπίεση του βιοτικού επιπέδου. Η κυβέρνησή του αντιμετωπίζει έναν πιο επικίνδυνο κόσμο και έχει ελάχιστα χρήματα να δαπανήσει για τη βελτίωση της κατάστασης στο εσωτερικό χωρίς να αυξήσει φόρους ευρείας κλίμακας, κάτι που έχει πει ότι δεν θέλει να κάνει.
Ο 61χρονος Στάρμερ είχε μια ταχεία πολιτική άνοδο μετά την είσοδό του στο βρετανικό κοινοβούλιο πριν από λιγότερο από μια δεκαετία. Αλλά πολλοί Βρετανοί εξακολουθούν να γνωρίζουν ελάχιστα για τον άνθρωπο που έχει τοποθετηθεί ως ο υποψήφιος για την αλλαγή της χώρας, αναφέρει το CNBC.
Ποιος είναι ο Κιρ Στάρμερ
Ο Κιρ Στάρμερ γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1962 στο νότιο Λονδίνο και μεγάλωσε στο Σάρεϊ της Αγγλίας. Μεγάλωσε, όπως ο ίδιος συχνά αφηγείται, σε ένα ταπεινό σπίτι «με βότσαλα» στο Oxted. Ήταν ένα από τα τέσσερα παιδιά ενός πατέρα εργαλειοποιού και μιας μητέρας με μια εξουθενωτική αυτοάνοση πάθηση, που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη δουλειά της ως νοσοκόμα όσο ο Στάρμερ ήταν παιδί.
Ο πατέρας του Στάρμερ μεγάλωσε μόνος του τα τέσσερα παιδιά του, φρόντιζε την άρρωστη σύζυγό του και τα χρήματα ήταν συχνά λιγοστά. «Θυμάμαι όταν μας έκοψαν το τηλέφωνο επειδή δεν μπορούσαμε να πληρώσουμε τον λογαριασμό», ανέφερε ο Στάρμερ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. «Πόσο δύσκολο ήταν να τα βγάλουμε πέρα…».
Ο 61χρονος, γνωστός ως Sir Keir, έχει συχνά αναφερθεί στο ταπεινό του ξεκίνημα ως σημείο σύνδεσης με τους Βρετανούς ψηφοφόρους και λέει ότι η ισόβια μάχη της μητέρας του με μια σοβαρή ασθένεια του έδωσε βαθιά ευγνωμοσύνη για το Εθνικό Σύστημα Υγείας (NHS) της Βρετανίας.
Ο νεαρός Στάρμερ φοίτησε στο Reigate Grammar, ένα κρατικό σχολείο, όπου εξασφάλισε τους βαθμούς που του επέτρεπαν να γίνει ο πρώτος στην οικογένειά του που θα φοιτούσε στο πανεπιστήμιο. Επίσης, είναι κάτοχος διπλωμάτων μουσικής στο φλάουτο, στο πιάνο και το βιολί από τη μουσική σχολή Guildhall School of Music and Drama του Λονδίνου. Σπούδασε νομικά στο Leeds, αποφοίτησε με άριστα και έγινε δεκτός στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης για να κάνει το BCL -ένα διάσημο ετήσιο μεταπτυχιακό πρόγραμμα νομικής. Ως νεαρός στο Λονδίνο στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ζούσε σε ένα «διαμέρισμα για πάρτι», φιλοξενούσε φίλους μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες και έγραφε ριζοσπαστικές πραγματείες για εξειδικευμένες αριστερές εκδόσεις. Αλλά την ημέρα ανέβαινε τις βαθμίδες του και γινόταν ένας αξιοσέβαστος δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Έπειτα από μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ο Στάρμερ το 1987 άρχισε να εργάζεται ως δικηγόρος, αναλαμβάνοντας υποθέσεις υψηλού προφίλ, μεταξύ άλλων εναντίον της Shell, της McDonald’s και του κλεισίματος ορυχείων της πρώην συντηρητικής πρωθυπουργού Μάργκαρετ Θάτσερ.
Ο Στάρμερ υπηρέτησε επίσης ως σύμβουλος για τα ανθρώπινα δικαιώματα κατά τη διάρκεια της συμφωνίας-οροσήμου της Μεγάλης Παρασκευής του πρώην πρωθυπουργού των Εργατικών, Τόνι Μπλερ, για τη Βόρεια Ιρλανδία.
Το 2008, έναν χρόνο μετά τον γάμο του με τη σύζυγό του, Βικτόρια, ο Στάρμερ έγινε διευθυντής εισαγγελίας, επικεφαλής της εισαγγελικής υπηρεσίας του Στέμματος του Ηνωμένου Βασιλείου.
Ο Στάρμερ χρίστηκε ιππότης το 2014 για τις υπηρεσίες του στην ποινική δικαιοσύνη και εξελέγη στο κοινοβούλιο τον επόμενο χρόνο, όπου διετέλεσε υπουργός μετανάστευσης και υπουργός Brexit της αντιπολίτευσης.
Το 2020 διορίστηκε ηγέτης των Εργατικών και υποκίνησε μια μεγάλη αναμόρφωση του κόμματος μετά την παραίτηση του Τζέρεμι Κόρμπιν, ο οποίος οδήγησε την παράταξη σε ήττα-ρεκόρ στις εκλογές του 2019.
Ο τολμηρός δικηγόρος και η υπεράσπιση ακτιβιστών
Ο Στάρμερ, ο οποίος έχει αρνηθεί ότι αποτέλεσε την έμπνευση για τον τολμηρό δικηγόρο ανθρωπίνων δικαιωμάτων Mark Darcy στο βιβλίο και την ταινία Bridget Jones Diary, έγινε γνωστός για το αφιλοκερδές έργο του, συμπεριλαμβανομένης της υπεράσπισης ατόμων στην Καραϊβική κατά της θανατικής ποινής. Έγινε γνωστός σε εθνικό επίπεδο για την υπεράσπιση δύο ακτιβιστών, της Helen Steel και του David Morris, ενός κηπουρού και ενός πρώην ταχυδρόμου, οι οποίοι μηνύθηκαν για συκοφαντική δυσφήμηση από τη McDonald’s επειδή διένειμαν φυλλάδια που επέκριναν την αλυσίδα γρήγορου φαγητού, στην υπόθεση που έγινε γνωστή ως «McLibel». Διορίστηκε συνήγορος της βασίλισσας το 2002, λίγους μήνες πριν από τα 40ά γενέθλιά του.
Την επόμενη χρονιά ο Στάρμερ ανέλαβε έναν ρόλο που θα ξαναέγραφε τη θεωρία της αλλαγής της πορείας του: σύμβουλος για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Συμβούλιο Αστυνόμευσης της Βόρειας Ιρλανδίας. Η δουλειά του ήταν να διασφαλίσει ότι η νέα αστυνομική υπηρεσία, που δημιουργήθηκε μετά την ειρηνευτική συμφωνία του 1998, θα είχε την εμπιστοσύνη όλων των κοινοτήτων. Πριν από αυτόν τον ρόλο, ο Στάρμερ έβλεπε τον εαυτό του να καταφέρεται εναντίον του συστήματος από το εξωτερικό. Αυτή ήταν η πρώτη του εμπειρία να μπαίνει στο εσωτερικό ενός οργανισμού για να επιτύχει την αλλαγή. Διαπίστωσε ότι αυτός ο νέος τρόπος ήταν πολύ πιο αποτελεσματικός.
Έπειτα από αυτό ανέλαβε σημαντικό ρόλο ως ηγέτης, καθώς έγινε διευθυντής των δημόσιων διώξεων από το 2008 έως το 2013. Ο ρόλος αυτός τον έθεσε επικεφαλής της παροχής ποινικής δικαιοσύνης στο Ηνωμένο Βασίλειο, διοικώντας έναν μεγάλο οργανισμό με χιλιάδες υπαλλήλους και δικηγόρους κατά τη διάρκεια μιας περιόδου μεγάλων περικοπών στον προϋπολογισμό. Ηγήθηκε του οργανισμού όταν διώχθηκαν με επιτυχία υψηλόβαθμα στελέχη των μέσων ενημέρωσης για τηλεφωνικές υποκλοπές και πολιτικοί για παραποίηση των εξόδων τους.
Κανείς δεν εξεπλάγη όταν ο πρώην κορυφαίος εισαγγελέας της χώρας εισήλθε στον κόσμο της πολιτικής. Μετά το τέλος της θητείας του ως DPP, ο Στάρμερ έθεσε υποψηφιότητα στις εκλογές του Μαΐου του 2015 στην ασφαλή έδρα των Εργατικών Holborn and St. Pancras, προσδοκώντας να γίνει γενικός εισαγγελέας στο υπουργικό συμβούλιο του Ed Miliband. Αντ’ αυτού, πήγε κατευθείαν στα έδρανα της αντιπολίτευσης και εντάχθηκε σε μια κοινοβουλευτική ομάδα των Εργατικών που διαλύθηκε έπειτα από μια ήττα-σοκ.
Στα χρόνια του Τζέρεμι Κόρμπιν ο Στάρμερ, που ήταν υπέρμαχος της παραμονής της χώρας στην ΕΕ, ανέβηκε από τις σκιώδεις υπουργικές θέσεις και έγινε σκιώδης υπουργός Brexit. Ενώ συνάδελφοί του, όπως η Rachel Reeves, αρνήθηκαν να υπηρετήσουν υπό τον Κόρμπιν ή παραιτήθηκαν συνολικά από το κόμμα λόγω αντισημιτισμού, ο Στάρμερ παρέμεινε. Αλλά από τον Μάρτιο του 2018 ο Στάρμερ και οι σύμμαχοί του -απογοητευμένοι από το πρόβλημα του αντισημιτισμού και από τις θέσεις του Κόρμπιν στην εξωτερική πολιτική- γνώριζαν ότι θα έθετε υποψηφιότητα για αρχηγός του κόμματος όταν ερχόταν η ώρα. Για σχεδόν δύο χρόνια πραγματοποιούσαν μυστικές συναντήσεις κάθε Δευτέρα πρωί, για να βεβαιωθούν ότι ήταν έτοιμος για μια εκστρατεία ηγεσίας όταν θα ερχόταν η ώρα.
Υπέρ των επιχειρήσεων, υπέρ των μεταρρυθμίσεων, υπέρ της ΕΕ ο Στάρμερ
Στην προεκλογική εκστρατεία του 2024 ο Στάρμερ προανήγγειλε μια δεκαετία εθνικής ανανέωσης για τη χώρα, έπειτα από αυτό που οι Εργατικοί περιέγραψαν ως χρόνια περικοπών δαπανών και πτώσης του βιοτικού επιπέδου υπό τους Συντηρητικούς.
Στο προεκλογικό μανιφέστο του κόμματος, που δημοσιεύθηκε τον περασμένο μήνα, ο Στάρμερ περιέγραψε μέτρα δαπανών για τη δημιουργία μιας νέας δημόσιας ενεργειακής εταιρείας, τη μείωση των χρόνων αναμονής στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, την κατασκευή νέων κατοικιών και την επανεθνικοποίηση των σιδηροδρομικών υπηρεσιών.
Αλλά τοποθετήθηκε επίσης ως σταθερά φιλοεπιχειρηματίας, συνεχίζοντας την επί χρόνια επίθεση γοητείας του στους παραδοσιακά δεξιούς ψηφοφόρους με σχέδια για δημιουργία πλούτου και ένα Εθνικό Ταμείο Πλούτου.
«Η οικονομική ανάπτυξη και η κοινωνική δικαιοσύνη πρέπει να συμβαδίζουν», δήλωσε ο Στάρμερ στην εκδήλωση για την παρουσίαση του μανιφέστου.
Οι Εργατικοί έχουν περιγράψει πέντε μακροπρόθεσμες αποστολές αν έρθουν στην εξουσία: προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης, επενδύσεις στην πράσινη ενέργεια, αναμόρφωση του NHS, δημιουργία ασφαλέστερων δρόμων και παροχή ευκαιριών μέσω μιας νέας ατζέντας δεξιοτήτων. Για να βοηθήσει αυτούς τους στόχους, ο Στάρμερ σχεδιάζει μια ριζική αναδιοργάνωση των υπουργείων της κυβέρνησης, δήλωσαν στους FT στελέχη των Εργατικών.
Ο Στάρμερ, ο οποίος ψήφισε υπέρ της εκστρατείας Remain και όχι υπέρ του Brexit στο δημοψήφισμα του 2016 για την ΕΕ στο Ηνωμένο Βασίλειο, έχει επίσης δεσμευτεί να βελτιώσει την κακοφτιαγμένη συμφωνία Ηνωμένου Βασιλείου – ΕΕ, μεταξύ άλλων σε τομείς όπως το εμπόριο, η έρευνα και η ασφάλεια. Ωστόσο, έχει επιμείνει ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να επανέλθει η Βρετανία στο μπλοκ.
Χαμηλή δημοτικότητα – Πρόβλημα δημόσιας εικόνας;
Παρά την ατζέντα των αλλαγών του, ο Στάρμερ θεωρείται από πολλούς ως μια κατεστημένη φιγούρα, χωρίς το χάρισμα άλλων πολιτικών. Μια δημοσκόπηση της YouGov από τις αρχές του έτους τον κατέταξε πίσω από τον Νάιτζελ Φάρατζ της Μεταρρύθμισης όσον αφορά τη δημοτικότητά του -και η βαθμολογία του μειώθηκε περαιτέρω μεταξύ των νεότερων ψηφοφόρων.
Οι επικριτές έχουν επίσης αμφισβητήσει τις βασικές αξίες του Στάρμερ -για παράδειγμα, την παραμονή του στην κορυφαία ομάδα του Κόρμπιν ακόμη και όταν ο ηγέτης του κόμματος αντιμετώπιζε κατηγορίες για αντισημιτισμό εντός των Εργατικών. Ο Στάρμερ έθεσε αργότερα τον Κόρμπιν εκτός κόμματος. Άλλοι τον κατηγόρησαν ότι πρόδωσε την Αριστερά, φλερτάροντας επιχειρηματίες και εγκαταλείποντας δεσμεύσεις όπως η κατάργηση των διδάκτρων στα πανεπιστήμια.
Ωστόσο, έπειτα από μερικά ανώμαλα χρόνια για τη βρετανική πολιτική -με τρεις διαφορετικούς Συντηρητικούς πρωθυπουργούς μόνο το 2022-, οι υποστηρικτές του Στάρμερ τον υπερασπίζονται ως μια ουδέτερη φιγούρα σταθερότητας ύστερα από μια περίοδο σημαντικών πολιτικών ανακατατάξεων.
Διαβάστε επίσης
S&P: Αναβάθμισε τις ελληνικές τράπεζες
UBS: Τα τρία σενάρια για σχηματισμό κυβέρνησης στη Γαλλία
Τι κερδίζει η αγορά ενέργειας με τις διηπειρωτικές ηλεκτρικές διασυνδέσεις