Τέμπη: Σε δοκιμασία το πολιτικό σύστημα από την κοινωνική έκρηξη

Σε ένα ισχυρό crash test μπαίνουν το πολιτικό σύστημα και οι θεσμοί την επομένη των τεράστιων συγκεντρώσεων για τα Τέμπη. Ειδικά για την κυβέρνηση τίποτα δεν είναι όπως πριν, ούτε βεβαίως το Μαξίμου μπορεί να ελπίζει σε μια εκτόνωση των διαθέσεων της κοινής γνώμης και επιστροφή στην τακτική politics as usual. Αλλά και τα μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης, ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ, οφείλουν μια αυθεντική ενδοσκόπηση για να ερμηνεύσουν τα αίτια της δικής τους πτώσης, την ώρα που η κοινωνική δυσαρέσκεια γιγαντώνεται.

Ας δούμε γιατί  όμως κυβέρνηση και τα λεγόμενα θεσμικά κόμματα περνούν ήδη από Συμπληγάδες.

Δεν γράφτηκε ο επίλογος για τα Τέμπη με τις χτεσινές πρωτοφανείς συγκεντρώσεις στην Ελλάδα. Ούτε η δυσαρέσκεια των πολιτών θα υποχωρήσει ούτε είναι εύκολο να ανατραπεί το εύρημα της METRON  Analysis ότι το 71% της κοινής γνώμης πιστεύει στη συγκάλυψη. Ακόμα είναι μπροστά μας οι συζητήσεις στη Βουλή για προανακριτικές, για την πρόταση δυσπιστίας, είναι η δίκη που έρχεται. Υπάρχουν αποθέματα στο «καύσιμο υλικό» που τροφοδοτεί τη δυσφορία των πολιτών.

Αν και κυρίαρχο το θέμα των Τεμπών, τα μεγάλα προβλήματα παραμένουν και απαιτούν λύσεις που δεν είναι εύκολο να βρεθούν. Οι δημοσκοπήσεις εξακολουθούν να ανιχνεύουν ως κύριο πρόβλημα την ακρίβεια, ενώ  το ενεργειακό, η κρίση στην κατοικία, τα προβλήματα της καθημερινότητας βαραίνουν την κυβερνητική ατζέντα. Μεγάλη αβεβαιότητα υπάρχει και το πώς θα εξελιχθούν κρίσιμα εθνικά μας θέματα, καθώς τόσο οι ανατρεπτικές πολιτικές του Τραμπ όσο και οι κλυδωνισμοί στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μας αφήνουν ανεπηρέαστους. Τελευταίο επεισόδιο, η αναγγελία του Λευκού Οίκου για επιβολή δασμών στις εισαγωγές από την ΕΕ, κάτι που θα πλήξει σοβαρά, μεταξύ άλλων, την αγροτική μας οικονομία.

Απότοκος αυτών των παραμέτρων είναι η έξαρση του αντισυστημικού ρεύματος, που μεταφράζεται σε έντονη αμφισβήτηση των θεσμών- Βουλή, Δικαιοσύνη, πολιτικό σύστημα. Σε αυτήν τη συγκυρία, πάνω στο «κύμα» της οργής για τα Τέμπη, ωφελούνται κόμματα όπως η Πλεύση Ελευθερίας, η Ελληνική Λύση. Αντίθετα, τόσο η ΝΔ όσο και τα κόμματα που κυβέρνησαν κατά καιρούς τον τόπο- και οι πολίτες τα κατατάσσουν στα συστημικά κόμματα- αγκομαχούν, με συνολικά δημοσκοπικά ποσοστά που μετά βίας κυμαίνονται στο 50%.

Τέσσερις τελευταίες μετρήσεις καταγράφουν το πρόβλημα

Πώς θα αντιδράσουν τα κόμματα;

Είναι φανερό πως η επόμενη μέρα των συγκεντρώσεων θέτει μεγάλες προκλήσεις κυρίως για την κυβέρνηση, η οποία πρέπει να αρχίσει να… κυβερνά, καθώς το τελευταίο διάστημα είναι κοινή πεποίθηση ότι τα υπουργικά μολύβια είναι κάτω… Οφείλει επίσης να αποδεχτεί ότι η υπόθεση των Τεμπών έχει πολλά επεισόδια ακόμα, οπότε είναι χρέος της να διαχειριστεί με άλλη οπτική γωνία τόσο τις συζητήσεις στη Βουλή, που έρχονται άμεσα, όσο και την προσπάθεια να υπερασπιστεί τους θεσμούς, αλλά με θαρραλέα αναγνώριση των ευθυνών της και έμπρακτες αποδείξεις ότι, για παράδειγμα, στον τομέα του σιδηροδρόμου έχουν γίνει τολμηρά βήματα προόδου. Ταυτόχρονα, είναι ανάγκη να ενεργοποιήσει την «ατζέντα της  καθημερινότητας» αλλά και να τολμήσει μεταρρυθμίσεις που έχουν μπει στο ψυγείο.  Κι αυτά σε ένα κλίμα αντισυστημισμού και κρίσης εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση. Πώς θα γίνουν όλα αυτά κατορθωτά; Δύσκολο να κάνει κάποιος προβλέψεις. Ο ανασχηματισμός, που φαντάζει ως «μια κάποια λύσις», εξαιτίας και των εξελίξεων μπορεί να μετατραπεί σε έναν δυσεπίλυτο γρίφο. Ποιοι θα μπουν, ποιοι θα φύγουν; Μήπως οι ανακατατάξεις στην κυβέρνηση δημιουργήσουν ένα κύμα εσωστρέφειας; Κάποιοι μάλιστα κάνουν λόγο για υπέρβαση, με εκλογικό αιφνιδιασμό. «Στη δημοκρατία δεν  υπάρχουν αδιέξοδα» είπε προχτές ο πρωθυπουργός στο υπουργικό συμβούλιο, στέλνοντας μηνύματα και στο εσωτερικό της ΝΔ… Επειδή η κλεψύδρα έχει γυρίσει ανάποδα, οι επόμενες μέρες θα δείξουν τις προθέσεις του Πρωθυπουργού, προς ποια κατεύθυνση θα κινηθεί.

Το ΠΑΣΟΚ έχει χάσει την αύρα που  είχε μετά το τέλος της εσωκομματικής διαδικασίας, τότε που ο στόχος για το 20% σκόρπιζε κύματα αισιοδοξίας στην Χαριλάου Τρικούπη. Σήμερα είναι αποδεκτό πως οι πολίτες το θεωρούν μέρος του πολιτικού προβλήματος και γιαυτό μένει στάσιμο ή εμφανίζει και κάμψη. Υπάρχει διέξοδος; Μια απάντηση έδωσε ο επιστημονικός συνεργάτης της METRON Analysis Γιάννης Μπαλαμπανίδης (ACTION 24). Η πρώτη διαπίστωση είναι πως το ΠΑΣΟΚ (αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ) δεν έχουν σε αυτή τη φάση την ικανότητα να μετατρέπουν την κοινωνική δυσφορία σε πολιτικό κεφάλαιο-κάτι που έκαναν διαχρονικά όλα τα κόμματα που διεκδικούσαν την κυβερνητική εξουσία από τη θέση της αντιπολίτευσης. Η δεύτερη διαπίστωση είναι πως  «εδώ και τώρα»  ζητείται  μια ισχυρή ταυτότητα αναγνώρισης από την κοινή γνώμη ότι μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική λύση.  Με άλλα λόγια, να εμφανίσει ένα σχέδιο για την Ελλάδα της επόμενης μέρας, προϋπόθεση για έναν εναλλακτικό πόλο εξουσίας.

Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, η κρίση ταυτότητας τονίζεται από το γεγονός ότι ενώ η κοινή γνώμη το θεωρεί συστημικό κόμμα, αφού μάλιστα κυβέρνησε σχετικά πρόσφατα τη χώρα, οι ίδιοι αυτοχαρακτηρίζονται ως αντισυστημικοί και ανταγωνίζονται σε ακτιβισμούς την Ζωή Κωνσταντοπούλου, που όμως τους κερδίζει κατά κράτος. Θύμα των αλλεπάλληλων διασπάσεων, χωρίς εσωκομματική συνοχή, όχι μόνο έχει χάσει το προσόν της «κυβερνησιμότητας» αλλά βυθίζεται δημοσκοπικά, αναζητώντας γέφυρες σωτηρίας για «προοδευτικά μέτωπα» με το ΠΑΣΟΚ, χωρίς αντίκρισμα…

Διαβάστε επίσης

Τέμπη: Η προαναγγελθείσα τραγωδία και το χρονικό των λαθών

Mikel Coffee Company: Οι νέες αγορές και η ανάπτυξη στην Ελλάδα

Η επανάσταση του cold ironing, τα πράσινα λιμάνια και η πρόταση της ΡΑΑΕΥ