THEPOWERGAME
Πριν από ένα χρόνο περίπου, τον Φεβρουάριο του 2024, το Μαξίμου γινόταν δέκτης μιας ποιοτικής έρευνας για τα κρίσιμα προβλήματα του τόπου. Ο ερευνητής, ένα χρόνο μετά την τραγωδία στα Τέμπη είχε επιχειρήσει να σφυγμομετρήσει τις διαθέσεις της κοινής γνώμης. Το αποτέλεσμα ήταν σοκαριστικό. Πάνω από 80% των απαντήσεων ήταν αρνητικά φορτισμένες για το πώς η κυβέρνηση χειριζόταν το θέμα. Και αυτό το ποσοστό διαπερνούσε οριζόντια τον κορμό των πολιτικών κομμάτων, συμπεριλαμβανομένης και της ΝΔ. Στο κόκκινο ήταν και οι απαντήσεις για το τι πρέπει να γίνει. Και στο ερώτημα αυτό, πάνω από 8 στους 10 απαίτησαν την παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων. Ωστόσο, παρά την ενημέρωση του Μαξίμου, δεν σήμανε συναγερμός από τα ευρήματα της έρευνας. Η προσοχή ήταν στραμμένη αλλού.
Εκείνη την περίοδο το σύνολο σχεδόν των δημοσκοπήσεων αγνοούσε το θέμα, ως ήσσονος σημασίας. Η προτεραιότητα δινόταν στην ακρίβεια, την κατάσταση της οικονομίας, τις υποκλοπές. Τα τελευταία 24ωρα αποδεικνύεται πως τα προβλήματα αυτά δεν αναιρούσαν τη διαπίστωση, ότι η κρίση εμπιστοσύνης της κοινής γνώμης στην κυβέρνηση και το κράτος γενικότερα αποκτούσε μόνιμα χαρακτηριστικά, εξαιτίας των χειρισμών στην τραγωδία των Τεμπών. Η τραγωδία δεν ξεχάστηκε…
Ένα μήνα μετά, στις 20 Μαρτίου 2024, η Ολομέλεια της Βουλής ενέκρινε κατά πλειοψηφία το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής με την υπογραφή των μελών της ΝΔ. Συνοδευτικά, κατατέθηκαν και τα ξεχωριστά πορίσματα των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης. Το πόρισμα της πλειοψηφίας δεν απέδιδε πολιτικές ευθύνες σε υπουργούς ή άλλα κυβερνητικά στελέχη. Η καχυποψία της κοινής γνώμης για ατολμία στην διερεύνηση των ευθυνών αναζωπυρώθηκε. «Δεν πιστεύω ότι ήταν η καλύτερη στιγμή της Βουλής» ήταν το σαφές σχόλιο του Πρωθυπουργού, στη συνέντευξη της περασμένης Τετάρτης στον Alpha, για το έργο της επιτροπής. Ήταν τότε που καταγραφόταν και επίσημα το ρεκόρ αρνητικών κρίσεων της κοινής γνώμης για τον χειρισμό της τραγωδίας…
Πώς εξηγείται αυτή η υποτίμηση στη διαχείριση μιας τόσο κρίσιμης υπόθεσης από το κυβερνητικό επιτελείο; Πολλοί αποδίδουν το πρόβλημα στο γεγονός ότι πέντε μήνες μετά τα Τέμπη, η κυβέρνηση ψηφίστηκε πανηγυρικά με το 41%, κερδίζοντας την αυτοδυναμία. Εκλήφθηκε τότε ότι η ετυμηγορία της κάλπης «παράγραψε» τις όποιες ευθύνες, με αποτέλεσμα το θέμα να θεωρηθεί λήξαν; Έπαιξε ρόλο, ότι ο τότε υπουργός Μεταφορών Κώστας Καραμανλής -που παραιτήθηκε την επομένη της τραγωδίας- έθεσε υποψηφιότητα στην περιφέρειά του στις Σέρρες και επανεξελέγη; «Το γεγονός ότι είναι βουλευτής δεν επηρεάζει καθ’ οποιονδήποτε τρόπο την όποια πιθανή διερεύνηση αφορά τον ρόλο του κ. Καραμανλή», είπε ο κ. Μητσοτάκης στον Alpha. Αφήνοντας μάλιστα ανοιχτό το θέμα της προανακριτικής, είπε πως εάν οι δικαστές αποφασίσουν να στείλουν αιτιολογημένα τη δικογραφία στη Βουλή, για ενδεχόμενη ποινική εμπλοκή πολιτικών προσώπων, «η κυβερνητική πλειοψηφία δεν θα σταθεί εμπόδιο στην περαιτέρω διερεύνηση ενός τέτοιου ενδεχομένου».
Η μαζικότητα και η έκταση των συγκεντρώσεων την περασμένη Κυριακή, με τη συμμετοχή πολιτών από κάθε πολιτική απόχρωση και πάνδημη την απαίτηση για πλήρη διερεύνηση των αιτιών του δυστυχήματος ήταν ένα σοκ για το κυβερνητικό επιτελείο. Ταυτόχρονα όμως φανερώθηκε και το χάσμα ανάμεσα στους πολίτες, που διαμαρτυρήθηκαν, και το σύνολο του πολιτικού συστήματος. Κι αυτό γιατί η τραγωδία στα Τέμπη λειτούργησε σωρευτικά στη συνείδηση της κοινής γνώμης- έπαιξαν ρόλο και η Μάνδρα, το Μάτι, οι πυρκαγιές το περασμένου καλοκαιριού-, άσχετο αν εκδηλώθηκαν μαζικά «στη βάρδια» της κυβέρνησης. Αυτό δεν αναιρεί τη διαπίστωση ότι κρίση εμπιστοσύνης υπάρχει και για τα κόμματα της αντιπολίτευσης-τόσο για το ΠΑΣΟΚ όσο και για το ΣΥΡΙΖΑ, που άσκησαν κυβερνητική εξουσία-καθώς είναι κοινώς παραδεκτή η διαχρονικότητα της κρατικής ανικανότητας και στη διαχείριση του προβλήματος των σιδηροδρόμων, αλλά και το πρόβλημα της διαφθοράς και αναξιοκρατίας.
Και τώρα τι γίνεται; Η κυβέρνηση επιχειρεί ένα restart από δυσμενέστερη θέση, καθώς η θέση για συγκάλυψη φαίνεται να κυριαρχεί στα μυαλά των συμπολιτών μας. Τι μπορεί να πετύχει; Κατ’ αρχάς κρίσιμος θα είναι ο ρόλος της Δικαιοσύνης σε ό,τι αφορά στην απόδοση των ποινικών ευθυνών. Πολιτικά, το πρόβλημα παραμένει ανοιχτό, όπως και το ενδεχόμενο για σύσταση προανακριτικής επιτροπής, εφόσον προκύψουν νέα στοιχεία. Ο Πρωθυπουργός ήταν ξεκάθαρος απέναντι στη στάση της κ. Καρυστιανού που δέχτηκε και γαλάζια πυρά για τις πρωτοβουλίες της: «Η κ. Καρυστιανού έχασε το παιδί της. Βάζω τίτλους τέλους σε αυτό». Ασφαλώς αναθεώρηση αρμόζει και στις φιλόδοξες αναφορές περί «επιτελικού κράτους», καθώς τα Τέμπη απέδειξαν την τραγική ανεπάρκειά του.
Παράλληλα, είναι αμφίβολο εάν τα μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης -που επενδύουν από την περασμένη Κυριακή στο αφήγημα της συγκάλυψης και αναζητούν συγκλίσεις στο «αντιμητσοτακικό μέτωπο»-μπορούν να προσδοκούν κομματικά οφέλη από το άχαρο «καπέλωμα» των διαμαρτυριών. Δεν είναι τυχαίο πως οι πρώτες δημοσκοπικές ενδείξεις εμφανίζουν απώλειες όχι μόνο για την κυβέρνηση αλλά και για το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ, με την παράλληλη ενίσχυση κάποιων από τα μικρότερα κόμματα. Σε κάθε περίπτωση, η αντιπολίτευση δεν πρόκειται να υποστείλει τη σημαία της σφοδρής κριτικής για τα Τέμπη. Η κυβέρνηση, ωστόσο, οφείλει να απολογηθεί πρωτίστως στους πολίτες για τα αναπάντητα «γιατί». Κι αυτό το έργο είναι εξαιρετικά δύσκολο.
Διαβάστε επίσης
Πόσο ρωσικό και πόσο αμερικανικό φυσικό αέριο εισάγει η Ελλάδα
Γαλακτοκομικά: Οι εξαγωγές και τα στοιχήματα σε φέτα και γιαούρτι
Πώς είδε η ενεργειακή αγορά της Ευρώπης το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας