THEPOWERGAME
Περίεργη φάση για τη χώρα, στην τελική ευθεία για τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου. Από τη μια, είναι ώρες που κανείς νομίζει πως πάμε για εθνικές εκλογές– κι αυτό, με τη συμβολή των κομμάτων που προτάσσουν «εθνικά» συνθήματα για τη σταθερότητα στη χώρα, για την ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς και τα συναφή. Από την άλλη, παρά την έντονη πολιτική αντιπαράθεση -μάλιστα εσχάτως με περισσή δόση λαϊκισμού-, η κοινή γνώμη δεν μοιάζει να συγκινείται ιδιαίτερα από την επικείμενη αναμέτρηση. Μια ένδειξη γι αυτό είναι αφενός ότι περίπου το 15% των πολιτών δηλώνουν αναποφάσιστοι, αφετέρου η διεξαγωγή των εκλογών τον Ιούνιο τροφοδοτεί τους φόβους για αυξημένη αποχή. Όλα αυτά, σχετικοποιούν και την ασφάλεια των δημοσκοπικών μετρήσεων.
Οπότε επανέρχεται το ερώτημα: πόσο ευρωπαϊκές είναι οι εκλογές της 9ης Ιουνίου; Πόσο συνδεδεμένες είναι με τα φλέγοντα ζητήματα της Ευρώπης, που τροφοδοτούν όσο ποτέ τα τελευταία χρόνια την αβεβαιότητα για το αύριο; Και εν τέλει πόσο ενημερωμένοι θα προσέλθουν οι συμπολίτες μας στις κάλπες για το ευρωπαϊκό δράμα;
Ας συγκρατηθούμε όμως πριν αρχίσουμε το «ανάθεμα» για τα κουσούρια του τόπου μας. Το φαινόμενο δεν είναι ελληνικό ούτε η ευθύνη για την απόσταση των πολιτών από τα ευρωπαϊκά δρώμενα αφορούν μόνο την Ελλάδα. «Οι ευρωπαϊκές εκλογές έχουν πολύ χαμηλότερη συμμετοχή από τις εθνικές. Οι εκλογές διεξάγονται ταυτόχρονα σε όλο το μπλοκ, αλλά μάλλον θεωρείται πως πρόκειται για 27 ταυτόχρονες εθνικές ψηφοφορίες. Οι Γάλλοι ψηφοφόροι θα θελήσουν να εκφράσουν στον κ. Macron τη δυσαρέσκειά τους, οι Πολωνοί θα κάνουν τον πρώτο απολογισμό της νέας τους κυβέρνηση και ούτω καθ’ εξής. Αν συζητηθούν οι πολιτικές της ΕΕ, αυτό θα είναι σχεδόν από σπόντα.» γράφει ο Economist, αποτυπώνοντας το κλίμα στην Ε.Ε. ενόψει των εκλογών.
Κι όμως, οι συσχετισμοί που θα προκύψουν από τις ευρωκάλπες θα παίξουν καθοριστικό ρόλο για το νέο πολιτικό τοπίο στην Ε.Ε. ενόψει μάλιστα ανοιχτών πληγών και πολλαπλών γεωπολιτικών προκλήσεων. Άλλωστε ακόμα και τις άγιες μέρες του Πάσχα για εμάς, οι εξελίξεις ήταν κάτι παραπάνω από ανησυχητικές. Στη Μέση Ανατολή, η κρίση κλιμακώνεται και δεν φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ. Την ίδια ώρα ο Ρώσος Πρόεδρος δίνει εντολή για ασκήσεις πυρηνικού πεδίου, ως απάντηση στις προκλήσεις της Δύσης, παράλληλα με την αποκάλυψη σχεδίου εξόντωσης του Ζελένσκι στην Ουκρανία. Ο Πρόεδρος της Κίνας συναντήθηκε στο Παρίσι με τον Μακρόν, με τον Γάλλο Πρόεδρο να εκλιπαρεί fair play για τις εμπορικές συναλλαγές Κίνας-Ε.Ε… Ο κύριος Σι επισκέπτεται επίσης τη Σερβία-με την οποία οι διμερείς συναλλαγές πάνε πρίμα- και το «μαύρο πρόβατο» της Ε.Ε. , την Ουγγαρία του Ορμπάν.
«Και εμένα τι με νοιάζουν όλα αυτά» είμαι σίγουρος ότι το ερώτημα αυτό έρχεται αυθόρμητα στα χείλη πολλών συμπολιτών μας. Τι σίγουρο είναι πως, ναι, για πολλούς όλα αυτά θα παίξουν μικρή ή και καθόλου ρόλο στην ψήφο της 9ης Ιουνίου, ακόμα και στην απόφασή τους να μην προσέλθουν στην κάλπη. Μια εξήγηση γι αυτό είναι πως τα ίδια τα πολιτικά κόμματα υποβαθμίζουν τη σημασία της συζήτησης για τα ευρωπαϊκά θέματα, εστιάζοντας στα «δικά μας». Μια άλλη, διαχρονική νόσος είναι η αποξένωση της ηγεσίας της Ε. Ε. από τους πολίτες, ακόμα χειρότερα η ατυχής ή ανεπαρκής διαχείριση κρίσιμων θεμάτων που επηρεάζουν άμεσα τη ζωή των Ευρωπαίων πολιτών. Πώς εκφράζεται αυτό; «Ενώ όλοι οι Ευρωπαίοι μπορούν να αναγνωρίσουν τον πρόεδρο ή τον πρωθυπουργό της χώρας τους, ελάχιστοι έχουν ιδέα ποιοι είναι αυτοί οι επίδοξοι ηγέτες της Επιτροπής, με την πιθανή εξαίρεση της εν ενεργεία.» Αυτή είναι η πικρή αλήθεια, όπως τη διατυπώνει ο Economist, που έχει όμως να κάνει και με τη στασιμότητα στη δομή και τη λειτουργία της Ε.Ε.
Κι όμως, η ευρωπαϊκή παράμετρος της ψήφου θα μετρήσει όσο ποτέ άλλοτε καθοριστικά για τα ελληνικά πράγματα. Κατ’ αρχάς για να μην μεμψιμοιρούμε περί τα ευρωπαϊκά, ας υπενθυμίζουμε την ευεργετική επίδραση στην ανάπτυξη της χώρας η-έστω και με ελλείψεις-αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Ακόμα είναι αδύνατον χωρίς ισχυρή Ευρώπη να αντιμετωπιστούν οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι και για τη χώρα μας, συμπεριλαμβανομένων και των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Επιπλέον, στο αμέσως προσεχές διάστημα θα επανακαθοριστεί η κατεύθυνση της δημοσιονομικής πολιτικής στην Ευρώπη, ενώ θα αναζητηθούν λύσεις για τα ζητήματα της οικονομικής πολιτικής, των αγροτικών προγραμμάτων, του ενεργειακού, για το θα γίνει με τα επιτόκια, το πώς θα γίνει η διαχείριση του μεταναστευτικού και προσφυγικού, το ποιοι νόμοι θα υιοθετηθούν για ενίσχυση του κράτους δικαίου. Με πόση ευκολία απεμπολούμε το δικαίωμά μας με την ψήφο μας να επηρεάσουμε την τροπή των πραγμάτων στα αμέσως επόμενα χρόνια, προς όφελος της χώρας μας!
Η τελική ευθεία της προεκλογικής καμπάνιας ενόψει της 9ης Ιουνίου δεν θα δώσει πολύ χώρο στην αναζήτηση των καλύτερων προτάσεων και επιλογών για όλα αυτά. Ωστόσο, ακόμα και με εθνικά κριτήρια να ψηφίσει κάποιος, η ευρωπαϊκή παράμετρος θα μετρήσει πολύ για την επόμενη μέρα. Μήπως υπάρχει ακόμα καιρός και χώρος για περισυλλογή;
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
