THEPOWERGAME
«Το 41% δεν ισοδυναμεί με λευκή επιταγή. Ισοδυναμεί με αυξημένη ευθύνη. Δεν είναι άλλοθι για λάθη. Είναι κίνητρο για αποτέλεσμα που επιπλέον δεν επιτρέπει υπερφίαλες συμπεριφορές καθώς το πολιτικό «κοντέρ» μηδενίστηκε στις εκλογές». Το καμπανάκι για την κυβερνητική παράταξη ήρθε από τα χείλη του πρωθυπουργού, στη συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ.
Περίεργο, καθώς την ίδια ώρα, η μια μετά την άλλη οι δημοσκοπήσεις επιβεβαίωναν την μετεκλογική εικόνα στο πολιτικό σκηνικό: Η ΝΔ διατηρεί την πολιτική της κυριαρχία με ποσοστά πέριξ του 40% και από εκεί και πέρα… η ανατροπή της ανατροπής. Ο ΣΥΡΙΖΑ φθίνει δημοσκοπικά, με μια κρίση που βαθαίνει και τραβάει σε μάκρος και το ΠΑΣΟΚ, εξαιτίας της πτώσης του ΣΥΡΙΖΑ, αναδεικνύεται δεύτερο κόμμα.
Είναι φανερό ότι οι τεκτονικές αναταράξεις στο αντιπολιτευτικό φάσμα δεν αφήνουν ανεπηρέαστη την κυβερνητική παράταξη. Και τούτο γιατί, εκτός των άλλων, το μπρα ντε φερ ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ έχει να κάνει με την «προσβασιμότητα» της αύξησης της επιρροής τους στο χώρο του Κέντρου (πάλι το Κέντρο στο επίκεντρο…). Εκεί που η ΝΔ διατηρεί ισχυρά ερείσματα, παρά τις παλινωδίες, τις ατολμίες και τις εξωγενείς ασύμμετρες απειλές. Όμως τίποτα δεν είναι δεδομένο, ιδιαίτερα στην πορεία προς τις ευρωεκλογές.
Ας δούμε μια βασική αντίφαση. Όλες οι δημοσκοπήσεις του Νοεμβρίου δίνουν στη ΝΔ υψηλά ποσοστά, παραπλήσια του εκλογικού ποσοστού του Ιουνίου 2024. Επίσης η συσπείρωση παραμένει υψηλή-82% για τη ΝΔ, στη μέτρηση της ALCO. Ωστόσο, στην ίδια δημοσκόπηση, το 52% των ερωτηθέντων δηλώνουν μη ικανοποιημένοι από την κυβέρνηση, έναντι 46% της μέτρησης του Σεπτεμβρίου. Η έρευνα δίνει απάντηση και στην αναφορά του πρωθυπουργού για «υπερφίαλες συμπεριφορές», καθώς το 55% των ερωτηθέντων διαπιστώνει αλαζονεία στις κυβερνητικές πρακτικές. Ακόμα πιο γκρίζα είναι η εικόνα στη δημοσκόπηση της Prorata: Το 71% δηλώνουν μη ικανοποιημένοι από το κυβερνητικό έργο.
Πώς εξηγείται λοιπόν το χάσμα ανάμεσα στην κλιμακούμενη δυσαρέσκεια προς την κυβέρνηση-με αιχμή του δόρατος την ακρίβεια- με τα υψηλά δημοσκοπικά ποσοστά που διατηρεί; Η απάντηση είναι πως παραμένει ο βασικός εγγυητής της συνταγής «σταθερότητα-κυβερνησιμότητα», που εξακολουθεί να έχει απήχηση στο ενδιάμεσο πολιτικό αλλά και κοινωνικό χώρο. Απόδειξη γι’ αυτό, οι απαντήσεις των πολιτών σε σχετικό ερώτημα της Prorata: Η συντριπτική πλειονότητα απαντά ότι δεν είναι ικανοποιημένοι από το αντιπολιτευτικό έργο των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Το 93% το δηλώνουν αυτό για τον ΣΥΡΙΖΑ, το 89% για το ΠΑΣΟΚ και το 80% για το ΚΚΕ.
Στο χώρο του Κέντρου στοχεύουν, θέλοντας και μη, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ που φυλλοροεί όσο και το ΠΑΣΟΚ που αίφνης οφείλει να διαχειριστεί μια ανέλπιστη δεύτερη θέση στο πολιτικό στερέωμα. «Δε θα αφήσω τους “νοικοκύρηδες” στη Δεξιά, την ώρα που οι αληθινοί μπαχαλάκηδες είναι αυτοί που μας κυβερνούν και αποσυνθέτουν την κοινωνία» δήλωσε την περασμένη Τετάρτη ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στ. Κασσελάκης, ο οποίος, μια μέρα πριν, έκανε ένα ιδιότυπο άνοιγμα στους… «κυρ-Παντελήδες» των sixties: .«Είναι μία επιστροφή στην παλιά νοικοκυρεμένη Ελλάδα.
Στην Ελλάδα όπου ο νοικοκύρης είχε το σπίτι του καθαρό, τηρούσε τους κανόνες, τους νόμους και είχε ενδιαφέρον και ενσυναίσθηση για τον γείτονά του”. Καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει «φέτες» να αποκολλώνται από τα αριστερά του, είναι ολοφάνερο πως επιχειρεί μια στροφή προς το Κέντρο, φιλοδοξώντας να διεμβολίσει το χώρο, που εκτός των άλλων, χαρίζει στον Κυρ. Μητσοτάκη υψηλά ποσοστά δημοφιλίας και κυβερνησιμότητας.
Η καθίζηση του ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν έχει να κάνει τόσο με το κενό στην Κεντροαριστερά, όσο με το τεράστιο έλλειμα αντιπολίτευσης. Και αυτό είναι που φέρνει το ΠΑΣΟΚ σε κρίσιμα διλήμματα ενόψει της επόμενης μέρας. Προσώρας δύο τάσεις φαίνεται να αντιμάχονται. Η μία προκρίνει την υιοθέτηση ενός «ανένδοτου» ή «σκληρού ροκ» απέναντι στον Μητσοτάκη-περίεργη λογική, καθώς αυτό ακριβώς το αντιπολιτευτικό μοντέλο οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ σε κατάρρευση. Η δεύτερη αντίληψη ωθεί στο συμπέρασμα ότι η δημιουργία αξιόπιστου αντιπολιτευτικού πόλου προϋποθέτει την προσέγγιση ή κάποιας μορφής συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Κάτι τέτοιο όμως εξουδετερώνει εξ αρχής τη βασική προσπάθεια που οφείλει να κάνει και το ΠΑΣΟΚ για ένα γενναίο άνοιγμα προς την Κεντροδεξιά αλλά και την Κεντροαριστερά. Ίσως η πιο σωστή επιλογή είναι και η πιο δύσκολη: η ανάδειξη μιας αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης απέναντι στη ΝΔ. Με άλλα λόγια, η επιδίωξη να πείσει ευρύτερα κοινωνικά στρώματα ότι μπορεί να κυβερνήσει. Η αίσθηση της «κυβερνησιμότητας», μέσω μια θεσμικής και υπεύθυνης αντιπολίτευσης, θα είναι το κλειδί διείσδυσης σε έναν χώρο, απαγορευμένο εδώ και χρόνια για το ΠΑΣΟΚ.
Όλα αυτά πιθανόν θα είχαν μια «γραμμική» εξέλιξη, εάν δεν μεσολαβούσαν οι ευρωεκλογές σε λίγους μήνες. Εκεί το κριτήριο της «κυβερνησιμότητας» μπορεί να υποσκελιστεί από τη διάθεση των πολιτών να στείλουν μηνύματα σε κάθε κατεύθυνση. Όπως είδαμε τα ποσοστά μη ικανοποίησης για κυβέρνηση αλλά και αντιπολίτευση είναι πολύ υψηλά. Για τον πρωθυπουργό, αυτό σημαίνει ότι οφείλει να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα με συνδυασμό μεταρρυθμίσεων, αλλά και κοινωνικών παροχών. Για το ΠΑΣΟΚ, προέχει η ταχύρρυθμη επεξεργασία μιας βιώσιμης εναλλακτικής πρότασης. Για τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως είναι τα πράγματα, θα χρειαστεί κάποιος χρησμός από το μαντείο των Δελφών για το πού θα κάτσει η σκόνη.
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
