THEPOWERGAME
Με τη συγκρότηση της υπηρεσιακής κυβέρνησης, τη συγκρότηση και διάλυση της Βουλής, τα κόμματα ξεδιπλώνουν ήδη την προεκλογική τους καμπάνια ενόψει της αναμέτρησης της 25ης Ιουνίου, με το βασικό διακύβευμα να παραμένει εάν θα προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση, αλλά και με την ιδιαιτερότητα ότι «η κάλπη είναι άδεια», όπως επεσήμανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Αν όμως το αφήγημα της αυτοδύναμης κυβέρνησης παραμένει ισχυρό -αλλά και ζητούμενο- τα δεδομένα της περασμένης Κυριακής έχουν δημιουργήσει ένα εντελώς νέο σκηνικό, πρωτόγνωρους πολιτικούς συσχετισμούς, κερδισμένους και χαμένους.
«Φορέας» της μοναδικής ορατής κυβερνητικής επιλογής -δηλαδή της αυτοδυναμίας- είναι βεβαίως η ΝΔ, που με το 40,79% των ψήφων και τη διαφορά των 20,72 ποσοστιαίων μονάδων από τον ΣΥΡΙΖΑ, εκκινεί από πλεονεκτική θέση, χωρίς -όπως τονίζει ο αρχηγός της ΝΔ- να θεωρείται τίποτα δεδομένο και αυτονόητο. Ο κ. Μητσοτάκης ήδη ξεκινά περιοδείες από την Κρήτη, συνεχίζει με συγκέντρωση στο Περιστέρι, σχεδιάζει μια εντατική προεκλογική περιοδεία στην επικράτεια, ενώ ήδη έγινε η εκκίνηση για σειρά εμφανίσεων στα ΜΜΕ.
Το σύνθημα να μη μείνει ακυβέρνητη η χώρα στις 26 Ιουνίου, με σταθερή αυτοδύναμη κυβέρνηση με ορίζοντα τετραετίας, συνοδεύεται από μια επιχείρηση χαμηλών τόνων, εμμονής στους προγραμματικούς στόχους και… αξιολόγησης των βουλευτών που εκλέχτηκαν, αλλά και των υποψηφίων, με βάση τη συνεισφορά τους στην προεκλογική κούρσα.
Ο στόχος για διατήρηση και, ακόμα περισσότερο, για ενίσχυση του εκλογικού ποσοστού της ΝΔ μπορεί να είναι συνάρτηση ακόμα και της εισόδου η μη μικρότερων κομμάτων στον επόμενο γύρο. Ο κ. Μητσοτάκης επισημαίνει ιδιαίτερα το πρόβλημα στη Βόρεια Ελλάδα, εκεί όπου η Ελληνική Λύση του κ. Βελόπουλου εμφανίζεται ενισχυμένη, ενώ αυξημένη είναι και η παρουσία του κόμματος ΝΙΚΗ. Η συγκέντρωση, πανελλαδικά, σχεδόν 450.000 ψήφων από τα δύο αυτά κόμματα δημιουργεί έναν γρίφο δεξιά της ΝΔ.
Η βασική παράμετρος -σημειώνουν στην Πειραιώς- είναι η επεξεργασία μιας τακτικής εξουδετέρωσης των κινδύνων, του εφησυχασμού, της αποχής και των επιχειρημάτων των αντιπάλων. «Η στρατηγική της αυτοδυναμίας -τονίζουν- παραμένει ισχυρό όπλο και πλέον προϋπόθεση για τη σταθερότητα στη χώρα, όμως η επίτευξή της απαιτεί από σήμερα κιόλας κατάλληλους χειρισμούς και πειστικά επιχειρήματα». Κρίνουν, επίσης, σημαντικό να εξηγήσουν πως όλες οι βασικές προεκλογικές δεσμεύσεις -από την αύξηση των μισθών, τη βελτίωση του συστήματος υγείας μέχρι τις επενδύσεις και την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας- θα προσθέσουν θετικό φορτίο στο αφήγημα της αυτοδυναμίας και τη μείωση πιθανών διαρροών. Άλλωστε, η ΝΔ επισημαίνει πως το πρόβλημα είναι η διασφάλιση μιας σταθερής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας -κι εδώ δεν χωρούν υποχωρήσεις, ταλαντεύσεις, διαρροές.
Την ίδια ώρα, ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ την περασμένη Πέμπτη να κήρυξε «λήξη πένθους» για τη συντριβή της περασμένης Κυριακής αλλά παράλληλα φρόντισε να μεταθέσει την όποια συζήτηση για τα αίτιά της στο μέλλον, μη δίνοντας τον λόγο σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και επιλέγοντας οι όποιες τοποθετήσεις να δοθούν… γραπτά. Ωστόσο, το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνο η διαχείριση της ήττας, αλλά κυρίως ότι έχει ξεμείνει από εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Ένα κόμμα που διατεινόταν ότι είναι κόμμα εξουσίας δεν έχει πλέον πρόταση εξουσίας. Όλα τα «μοντέλα διακυβέρνησης» -η προοδευτική κυβέρνηση, η κυβέρνηση των ηττημένων, η κυβέρνηση ανοχής, η κυβέρνηση ειδικού σκοπού- ακυρώθηκαν από το εκλογικό αποτέλεσμα αλλά και από τη σθεναρή στάση των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης. Γίνεται σταδιακά συνείδηση σε μέρος των στελεχών πως ο «λογαριασμός» δεν αφορά μόνο τα λάθη της προεκλογικής καμπάνιας, αλλά ολόκληρη τη στρατηγική του κόμματος στα τέσσερα τελευταία χρόνια.
Έτσι, η αυτοκριτική τοποθέτηση του κ. Τσίπρα δεν αλλάζει τα δεδομένα και ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη ρέπει σε φρασεολογίες δαιμονοποίησης της προοπτικής αυτοδυναμίας της ΝΔ. Γίνεται λόγος για παντοδυναμία Μητσοτάκη, ορμπανοποίηση της χώρας, την ώρα που τόσο ο πρόεδρος όσο και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επιρρίπτουν ευθύνες στους πολίτες για τις επιλογές τους. Είναι φανερό πως με αναφορές του τύπου «σύνδρομο της Στοκχόλμης» του κ. Ξυδάκη δεν καλύπτεται το κενό μιας στρατηγικής, στην οποία επένδυσε ο ΣΥΡΙΖΑ και αποδείχτηκε αυτοκαταστροφική. Με ποσοστό 20,07% κινδυνεύει με περαιτέρω αποσυσπείρωση, την ώρα που το ΠΑΣΟΚ εμφανίζει βελτιωμένη εικόνα με το 11,45% των ψήφων.
Το ΠΑΣΟΚ με το ποσοστό αυτό «απελευθερώθηκε» από τον γρίφο του «πρωθυπουργού Χ», βελτίωσε τα ποσοστά του, αλλά ο δρόμος για την ανατροπή των συσχετισμών -κυρίως για την κούρσα με τον ΣΥΡΙΖΑ στα έδρανα της αντιπολίτευσης- είναι ακόμα μακρύς. Ο κ. Ανδρουλάκης κατέστησε σαφές ότι δεν πρόκειται να συμπράξει με τη ΝΔ για κυβερνητικό σχήμα ακόμα και αν η ΝΔ συγκεντρώσει 148 βουλευτές -οριακά κάτω από την απόλυτη πλειοψηφία εδρών. Ωστόσο, ο κίνδυνος ενός μπρα ντε φερ με τον ΣΥΡΙΖΑ, και η ένταση ενός καταγγελτικού λόγου κατά της ΝΔ δεν αποτελούν ικανή και αναγκαία συνθήκη για το άλμα που προσδοκά ο κ. Ανδρουλάκης την 25η Ιουνίου.
Μια παράμετρος με κρίσιμη σημασία για την κοινοβουλευτική δύναμη των κομμάτων -ιδιαίτερα για τη ΝΔ που επιδιώκει αυτοδυναμία- είναι και το ενδεχόμενο η προσεχής Βουλή από πεντακομματική να γίνει επτακομματική. Δύο σχηματισμοί -η ΝΙΚΗ και η Πλεύση Ελευθερίας της κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου- που έμειναν οριακά εκτός Βουλής διεκδικούν την είσοδό τους στο Κοινοβούλιο, με πιθανότητες επιτυχίας.
Ο δεύτερος γύρος μιας εκλογικής αναμέτρησης μόλις άρχισε. Η πολιτική αντιπαράθεση τις προσεχείς εβδομάδες θα καταδείξει αν ο επίλογος θα είναι η δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης ή αν θα έχουμε νέα σενάρια εκλογών ή συμμαχιών…