Επίσημο δείπνο προς τιμήν του Ιταλού υπουργού Εσωτερικών Ματέο Πιαντεντόζι παρέθεσε ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Νότης Μηταράκης παρέθεσε στην ελληνική πρεσβεία στη Ρώμη.

Η πρώτη τους αυτή συνάντηση αποτέλεσε ευκαιρία για να συζητηθούν οι τελευταίες εξελίξεις που αφορούν το μεταναστευτικό. Ιταλία και Ελλάδα ανήκουν στην ομάδα χωρών του MED5 (Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Κύπρος, Μάλτα) και έχουν συνεχή ανταλλαγή απόψεων επί της μεταναστευτικής πολιτικής στη Μεσόγειο θάλασσα.

Σε δηλώσεις του προς το ΑΠΕ-ΜΠΕ αναφερόμενος στα αποτελέσματα της συζήτησης με τον Ματέο Πιαντεντόζι, ο κύριος Μηταράκης τόνισε:

«Ευχήθηκα καλή επιτυχία στον Ιταλό υπουργό Εσωτερικών στον πολύ δύσκολο ρόλο που έχει αναλάβει. Οι χώρες πρώτης υποδοχής, οι MED5, πρέπει να βρούμε λύσεις μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, για να μειώσουμε τις συνολικές ροές προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και παράλληλα να βρούμε διαδικασίες αναγκαστικής αλληλεγγύης. Το μεταναστευτικό είναι ένα πρόβλημα το οποίο έχει επηρεάσει δυσανάλογα τα κράτη πρώτης υποδοχής, επιτέλους είναι εποχή η Ευρώπη να βρει κοινές ευρωπαϊκές λύσεις, στο πλαίσιο του νέου Συμφώνου για τη δίκαια κατανομή των μεταναστευτικών βαρών».

Σε σχέση με τις μεταναστευτικές ροές, ο Νότης Μηταράκης σημείωσε: «Υπάρχουν ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν. Συζητήσαμε την κατάσταση στη Μεσόγειο. Θεωρώ ότι συγχέουμε δυο διεθνείς συμφωνίες: τη Συμφωνία για την Προστασία της Ανθρώπινης Ζωής στη Θάλασσα, με τη Συμφωνία Ασύλου. Άλλο είναι η διάσωση και άλλο η διαδικασία ασύλου. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει ένα ενιαίο θέμα και γι’ αυτό δημιουργεί τις δυσλειτουργίες που παρατηρούμε σήμερα, το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ιταλία».

Αναφερόμενος στη στρατηγική που πρέπει να ακολουθηθεί σε ευρωπαϊκό πλαίσιο, ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου δήλωσε στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων: «Η Frontex, νομίζω, πρέπει να λειτουργήσει και στα ευρωπαϊκά σύνορα, αλλά και πέρα των ευρωπαϊκών συνόρων, για να αποτρέπει παράνομες αναχωρήσεις προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και, παράλληλα, χρειάζεται συνεργασία. Όπως ήταν η Κοινή Δήλωση του 2016 μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, η οποία δυστυχώς, δεν εφαρμόζεται σήμερα πλήρως, όπως θα έπρεπε. Αντίστοιχα χρειάζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση να καταλήξει σε συμφωνίες με χώρες προέλευσης και κυρίως με χώρες διέλευσης, για να αποτρέψουμε αυτές τις επικίνδυνες, παράνομες αναχωρήσεις από ξένα κράτη προς την ΕΕ. Και να υπάρχει μια ενιαία στρατηγική ανθρωπιστικής βίζας, μια ενιαία στρατηγική νόμιμης μετανάστευσης, αντί να επιτρέπουμε στα κυκλώματα λαθροδιακινητών να επιλέγουν ποιος θα έρθει να ζήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Χρειάζεται γενικότερα και στήριξη των χωρών προέλευσης, όπως είναι η Αφρική, το Αφγανιστάν, όπως είναι η κατάσταση που επικρατεί στη Μέση Ανατολή. Η Ευρώπη πρέπει να είναι πιο ενεργή στο διεθνές πλαίσιο, διότι, τελικά, όποια κρίση δεν μπορούμε να προλάβουμε, θα μας βρει με μεταναστευτικές ροές στην Ευρώπη».