THEPOWERGAME
Για το πρόγραμμα κατά της κακοποίησης παιδιών, το ειδικό ποινικό μητρώο για όσους κατηγορούνται για θέματα παιδικής κακοποίησης, τις ποινές σε ό,τι αφορά αδικήματα σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών αλλά και για τον «κανόνα των εσωρούχων», που ήδη διδάσκεται στα σχολεία, μίλησε η Έλενα Ράπτη στα Παραπολιτικά 90,1.
Για το ειδικό ποινικό μητρώο, μεταξύ άλλων η βουλευτής της ΝΔ δήλωσε: «Αυτή είναι μια από τις βασικές μας πολιτικές, ενάμιση χρόνο πριν το συζητήσαμε με τον κ. Τσιάρα και με τον κ. Κώτσηρα, γιατί θεωρούμε ότι όλοι όσοι, είτε εργάζονται είτε ως εθελοντές, βρίσκονται κοντά στα παιδιά μας πρέπει να έχουν προσκομίσει αυτό το ειδικό ποινικό μητρώο, που θα λέει ότι δεν υπάρχουν εις βάρος τους αδικήματα κατά της γενετήσιας αξιοπρέπειας παιδιών. Όσοι βρίσκονται κοντά στα παιδιά μας θα ξέρουμε ότι είναι καθαροί».
Αναλυτικά οι δηλώσεις της:
Αναφορικά με τη στάση του κ. Κατρίνη και της κ. Γιαννακοπούλου για το έργο της κ. Ράπτη: «Και ο κ. Κατρίνης και η κ. Γιαννακοπούλου γνωρίζουν καλά το θέμα, όλα αυτά τα χρόνια έχουν συμβάλει στην ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση. Ο κ. Κατρίνης υπήρξε συντονιστής του προγράμματος ”Ένα στα Πέντε” του Συμβουλίου της Ευρώπης πριν από μένα, άρα είχαμε στενή συνεργασία από τότε και όταν εγώ ανέλαβα, πάλι μαζί συνεχίσαμε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, προκειμένου να ενημερώσουμε και να ευαισθητοποιήσουμε για το συγκεκριμένο θέμα. Άρα ξέρουν το θέμα και οι δύο από την αρχή, ξέρουν ποια είναι τα προβλήματα, τα κενά, οι δυσλειτουργίες και σε προηγούμενη συζήτηση στη Βουλή, διότι το εθνικό σχέδιο δράσης, που αποτελεί πρωτοβουλία του πρωθυπουργού, ήρθε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό τον Νοέμβριο του ’21 στη Βουλή και εκεί είχαμε την ευκαιρία να το συζητήσουμε στους βασικούς του άξονες, στις οριζόντιες διυπουργικές πολιτικές. Εκεί είχαμε προτάσεις από το ΚΙΝΑΛ και τότε εγώ είχα συνάντηση με τους εκπρόσωπους όλων των κομμάτων και ό,τι σκέψεις και προτάσεις είχαν τις ενσωμάτωσα. Είχαμε συζητήσει και με τον κ. Μπάρκα του ΣΥΡΙΖΑ και βεβαίως στήριζε αυτή την πρωτοβουλία. Είναι σημαντικό πως χθες πολλοί συνάδελφοι πήραν το λόγο, ακόμα και κάποιοι που μπορεί να διαφωνούσαν σε κάποια σημεία θεωρούσαν πολύ σημαντικό να προχωρήσει ένα εθνικό σχέδιο δράσης για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση. Εμείς θέλουμε τις προτάσεις τους και θα τις ενσωματώσουμε εφόσον είναι στη σωστή κατεύθυνση».
Αναφορικά με το ειδικό ποινικό μητρώο για όσους κατηγορούνται για θέματα παιδικής κακοποίησης, ασέλγειας: «Αυτή είναι μία από τις βασικές μας πολιτικές, ενάμιση χρόνο πριν το συζητήσαμε με τον κ. Τσιάρα και με τον κ. Κώτσηρα, γιατί θεωρούμε ότι όλοι όσοι, είτε εργάζονται είτε ως εθελοντές, βρίσκονται κοντά στα παιδιά μας πρέπει να έχουν προσκομίσει αυτό το ειδικό ποινικό μητρώο, που θα λέει ότι δεν υπάρχουν εις βάρος τους αδικήματα κατά της γενετήσιας αξιοπρέπειας παιδιών. Αυτό είναι σημαντικό, γιατί οι δράστες επιλέγουν να δραστηριοποιούνται σε χώρους με παιδιά, γιατί όταν έχουν χώρο και χρόνο με το παιδί μπορούν πιο εύκολα να το προσελκύσουν και να κερδίσουν την εύνοια και την εμπιστοσύνη του. Το ειδικό ποινικό μητρώο το επεξεργάζεται τώρα το υπουργείο Δικαιοσύνης και θα μας φέρει το τελικό κείμενο για να ψηφιστεί, ωστόσο είναι βασικό να γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχουν αδικήματα εις βάρος ανθρώπων, είτε είναι εκπαιδευτικοί, είτε είναι κοινωνικοί λειτουργοί, είτε είναι ο οδηγός στο σχολικό που συνοδεύει τα παιδιά, όσοι βρίσκονται κοντά στα παιδιά μας θα ξέρουμε ότι είναι καθαροί».
Αναφορικά με τις ποινές σε ό,τι αφορά αδικήματα σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών: «Το νομοθετικό μας πλαίσιο είναι ιδιαίτερα αυστηρό, αυστηροποιήθηκε και με τις αλλαγές που έγιναν πρόσφατα στον ποινικό κώδικα, πλέον το αδίκημα του βιασμού, της αποπλάνησης ανηλίκου, τιμωρείται ως κακούργημα. Έχουμε τη δυνατότητα αυτά τα αδικήματα να δρομολογούνται αυτεπάγγελτα και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, ώστε ο εισαγγελέας, αν έχει μια υποψία, μια πληροφορία, να μπορεί να δρομολογήσει την έρευνα που χρειάζεται, όμως δεν πρέπει οι ποινές να γίνουν πάρα πολύ αυστηρές. Ενώ σε σχέση με άλλα ευρωπαϊκά κράτη το δικό μας θεσμικό πλαίσιο είναι πιο αυστηρό, να σας πω τι γίνεται: τα παιδιά αυτά δέχονται σεξουαλική κακοποίηση από πρόσωπο που γνωρίζουν και εμπιστεύονται, είναι ένα πρόσωπο οικείο, για το οποίο έχουν ανάμεικτα συναισθήματα. Δηλαδή είναι ένα πρόσωπο που θέλουν να υπάρχει στη ζωή τους, το αγαπούν, αλλά δεν θέλουν να κάνει τη συγκεκριμένη πράξη. Σπάνια θέλουν να στείλουν αυτόν τον άνθρωπο στη φυλακή, οπότε αν ξέρουν ότι οι ποινές είναι πάρα πολύ αυστηρές δεν θα καταγγείλουν, και εμείς θέλουμε τα παιδιά να σπάσουν τη σιωπή, γιατί θέλουμε να γλιτώσουν από τον εφιάλτη που ζουν.
Μπορούν να συζητηθούν πολλά θέματα γύρω από τις ποινές, στη συζήτηση που γίνεται όμως στο πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης γι’ αυτά τα θέματα, ότι οι ποινές πρέπει να είναι αυστηρές, δεν πρέπει όμως να είναι εξοντωτικές. Η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και το κάθε παιδί βιώνει διαφορετικά την κακοποίηση, πολλά παιδιά καταλήγουν να συναινούν σε αυτές τις πράξεις και καταθέτουν ότι θεωρούσαν ότι αυτό που συνέβαινε ήταν κάτι φυσιολογικό, γιατί είχε ξεκινήσει από πολύ τρυφερή ηλικία. Όταν οι κακοποιητικές συμπεριφορές είναι μέσα στο σπίτι, μη φανταστείτε ότι είναι πάντα με έναν βίαιο τρόπο».
Για τον «κανόνα των εσωρούχων»: «Διδάσκεται ήδη στα σχολεία. Ο ”κανόνας του εσώρουχου” είναι ο βασικός κανόνας στο πλαίσιο της καμπάνιας ”Ένα στα Πέντε” του Συμβουλίου της Ευρώπης και βάζει τα όρια, προσδιορίζει το κακό άγγιγμα σε ένα παιδί ηλικίας 4 έως 8-10 ετών. Ουσιαστικά λεει ότι στην περιοχή που βρίσκεται το εσώρουχο δεν πρέπει να επιτρέπουμε σε κανέναν να μας αγγίζει, γιατί το άγγιγμα είναι κακό. Όλα τα άλλα αγγίγματα, που μπορεί να είναι στα μαλλιά, στα χέρια, στη μύτη, είναι καλά αγγίγματα και αυτό γιατί δεν πρέπει να απομακρύνουμε το παιδί από την αγάπη και τα χάδια που μπορεί να δεχτεί από το οικείο περιβάλλον, αλλά πρέπει να λέει πάντα όχι και στον παππού και στο θειο και στον ξάδελφο και στον κολλητό του μπαμπά ή της μαμάς, πρόσωπα από το οικείο περιβάλλον που και εμείς εμπιστευόμαστε το παιδί μας μαζί τους.
Στο πλαίσιο του εθνικού σχεδίου δράσης έρχονται πολλές ευεργετικές διατάξεις, όπως είναι το ενιαίο πρωτόκολλο διαχείρισης κρουσμάτων, που ουσιαστικά προσδιορίζει τα βήματα για την αντιμετώπιση ενός περιστατικού διατομεακά. Ταυτόχρονα παρεμβαίνουν και οι δικαστικές και οι αστυνομικές και οι κοινωνικές υπηρεσίες, ώστε το παιδί να κάνει μια και μόνη δικανική εξέταση, που είναι πολύ σημαντικό, και επίσης το αρχείο καταγραφής και επιτήρησης κρουσμάτων, για να γνωρίζουμε πόσα ειναι αυτά τα περιστατικά και ποια είναι η εξέλιξή τους».