THEPOWERGAME
Την πεποίθηση ότι το μεγάλο πολιτικό και κοινωνικό ζητούμενο για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και για τη χώρα συνολικά, είναι «να θέσουμε ξανά σε λειτουργία τον ανελκυστήρα της κοινωνικής ανόδου, της κοινωνικής κινητικότητας, των ίσων ευκαιριών για όλες και για όλους, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, χρώματος, θρησκείας, σεξουαλικού προσανατολισμού ή πολιτικών πεποιθήσεων. Πραγματική ισονομία και ισοπολιτεία, πραγματικές ευκαιρίες ανέλιξης για όσους ζουν και εργάζονται στη χώρα μας» εξέφρασε στην ομιλία του στο 14ο τακτικό Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, ο υπουργός Επικρατείας, Άκης Σκέρτσος.
Τόνισε, δε, πως χρειάζεται μία κυβέρνηση υπεύθυνη, ειλικρινή με όραμα για το μέλλον και τις νέες γενιές, «μία κυβέρνηση που δρα συνεχώς, που κάνει και λάθη, αλλά δεν ντρέπεται να τα ομολογήσει και να μάθει από αυτά. Και ταυτόχρονα μια κυβέρνηση τολμηρή που σπάει αυγά με κάθε τι που κρατάει καθηλωμένες τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου μας. Και αυτή η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη πιστεύω πως έχει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά».
Καταλήγοντας, ο υπουργός Επικρατείας σημείωσε πως «η αποστολή μιας φιλελεύθερης κυβέρνησης και σίγουρα αυτής της κυβέρνησης: να προστατεύει από κάθε κρίση και απειλή, να ενδυναμώνει με περισσότερα δικαιώματα και εφόδια εκείνους που μένουν πίσω και να απελευθερώνει όσους θέλουν να ανοίξουν τα φτερά τους και να δημιουργήσουν χωρίς περιττά βαρίδια και εμπόδια. Όσο υπηρετεί αυτούς τους στόχους και αυτές τις αξίες, η φιλελεύθερη παράταξη θα βρίσκεται πάντα στη σωστή πλευρά της ιστορίας, και το κυριότερο θα έχει και παρόν και μέλλον».
Ολόκληρη η ομιλία του Υπουργού Επικρατείας Άκη Σκέρτσου στο 14ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας
Κυρίες και κύριοι σύνεδροι, η ευκαιρία που μου δίνετε να απευθυνθώ σε εσάς από το βήμα του 14ου Συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας, ειδικά στη συγκεκριμένη ενότητα που αφορά στην ανανέωση, στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον της Νέας Δημοκρατίας αποτελεί μία στιγμή ιδιαίτερης συγκίνησης, χαράς και τιμής για εμένα.
Διότι μου δίνετε τη δυνατότητα να ξανα συστηθώ αλλά και να ξανασυναντηθώ μαζί σας. Ελάχιστοι άλλωστε γνωρίζετε ότι ο «εξελάκιας» ή «κουτάκιας» της κυβέρνησης, όπως με αποκαλεί χαριτολογώντας ο συνάδελφος και φίλος Γρηγόρης Δημητριάδης λόγω της συνήθειάς μου να βάζω σε λίστες και σε πίνακες το κάθε τι, κρατάει από μία οικογενειακή ρίζα που διαχρονικά συμπορεύεται με αυτή την ιστορική παράταξη.
Μία παράταξη που τελικά συνδέεται διαχρονικά με την πρόοδο, την ευημερία και την κοινωνική κινητικότητα του λαού αυτού του τόπου. Διότι και η δική μου ιστορία, η ιστορία της δικής μου οικογένειας, είναι άλλη μία από τις πάμπολλες ιστορίες κοινωνικής κινητικότητας που είμαι βέβαιος ότι πολλοί από εσάς έχετε εδώ μέσα.
Σας μιλώ, λοιπόν, σήμερα από αυτό το βήμα ως ο εγγονός του πρόσφυγά παππού μου, του Χρήστου, και της γιαγιάς μου Αδαμαντής που διέσχισαν τα ελληνοτουρκικά σύνορα στις αρχές του περασμένου αιώνα με την ανταλλαγή των πληθυσμών από την Ανατολική Θράκη για να εγκατασταθούν στον Ασκό Λαγκαδά στη Θεσσαλονίκη. Έφτασαν εκεί και έφτιαξαν μία οικογένεια, πρόκοψαν ως μυλωνάδες και έκαναν πέντε παιδιά.
Ή του άλλου παππού μου του Παναγιώτη του περήφανου αγρότη από την ορεινή Κορινθία που έκανε τρία παιδιά με τη γιαγιά μου Ευτυχία και δούλευαν στα χώματα του οροπεδίου του Φενεού, που τόπου που τόσο αγαπούσε μέχρι τα βαθιά του γεράματα.
Σας μιλώ ως γιος του Βασίλη, του εσωτερικού μετανάστη που άφησε τις δύσκολες αγροτικές δουλειές στην ορεινή Γκούρα εκεί στα μέσα της δεκαετίας του ΄60 για μία καλύτερη ζωή στην πόλη για να γίνει τελικά τραπεζικός υπάλληλος.
Σας μιλώ ως ένας από εσάς που τελείωσα και εγώ το δημόσιο σχολείο, το δημόσιο πανεπιστήμιο στη Θεσσαλονίκη αλλά και ως πατέρας πλέον του δικού μου 12χρονου Βασίλη και ως σύζυγος της Αυγής που θέλουμε και αγωνιζόμαστε καθημερινά ο γιος μας να ζήσει καλύτερα από εμάς.
Ας ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, κάτι. Το ότι εγώ ως εγγονός του πρόσφυγα μυλωνά και του αγρότη, ως ο γιος του τραπεζοϋπάλληλου και της γραμματέως αγγλικών, της μητέρας μου της Άννας, και μετέπειτα νοικοκυράς, κατάφερα να γίνω κάποια στιγμή Γενικός Διευθυντής στο Σύνδεσμο Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών και τελικά μέλος αυτής της κυβέρνησης δεν με κάνει παιδί των βιομηχάνων, δεν με κάνει παιδί μιας άλλης ανώτερης τάξης, ούτε κάποιον χωρίς κοινωνική ή ταξική συνείδηση.
Με κάνει σίγουρα όμως παιδί της μεσαίας τάξης, της δικής σας τάξης. Με κάνει παιδί της μεταπολιτευτικής Ελλάδας που τόσο έχει λοιδορηθεί τα τελευταία χρόνια, κάποιες φορές δίκαια αλλά και πολλές άλλες άδικα.
Μιας Ελλάδας και μιας κοινωνίας που κάποτε έδινε περισσότερες ευκαιρίες κοινωνικής και επαγγελματικής ανόδου σε όλους μας αλλά κάποια στιγμή αυτό σταμάτησε να συμβαίνει.
Αυτή άλλωστε είναι η πρόκληση τελικά για όλους μας, αυτή είναι η πρόκληση της πολιτικής σήμερα σε ένα κόσμο που αλλάζει ραγδαία και χαρακτηρίζεται από μεγάλες προκλήσεις και αβεβαιότητες, να μπορούν τα παιδιά μας, να μπορούν οι νεότερες γενιές να ζήσουν καλύτερα από τις προηγούμενες.
Αυτό είναι το πολιτικό επίδικο σήμερα, κάτι που τα τελευταία 12 χρόνια δεν είναι καθόλου δεδομένο για τις νεότερες γενιές που μεγαλώνουν μέσα σε αλλεπάλληλες κρίσεις οικονομικές, κοινωνικές, υγειονομικές, τώρα και γεωπολιτικές και βλέπουν με αγωνία τις προοπτικές για το δικό τους μέλλον να είναι λιγότερες συγκριτικά με τις προηγούμενες γενιές.
Το μεγάλο κοινωνικό και πολιτικό ζητούμενο, λοιπόν, για αυτή την Κυβέρνηση, για αυτή την παράταξη και τη χώρα μας συνολικά είναι να θέσουμε ξανά σε λειτουργία τον ανελκυστήρα της κοινωνικής ανόδου, της κοινωνικής κινητικότητας, των ίσων ευκαιριών για όλες και για όλους ανεξαρτήτως φύλου, ανεξαρτήτως ηλικίας, χρώματος, θρησκείας, σεξουαλικού προσανατολισμού ή πολιτικών πεποιθήσεων, πραγματική ισονομία, πραγματική ισοπολιτεία, πραγματικές ευκαιρίες ανέλιξης για όσους ζουν και εργάζονται στη χώρα μας.
Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να γίνει μία πιο δίκαιη κοινωνία για τους νέους της, για τις γυναίκες, για τα άτομα με αναπηρία, για τους ΛΟΑΤΚΙ, για κάθε ομάδα που βιώνει καθημερινά μικρότερες ή μεγαλύτερες ανισότητες και εμπόδια, που δεν έχει τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες ευκαιρίες για να γίνει η καλύτερη εκδοχή αυτού που ονειρεύεται και αυτού που μπορεί.
Για να συμβεί αυτό χρειαζόμαστε μία πολιτική παράταξη και μία Κυβέρνηση φιλελεύθερη, πατριωτική, ευρωπαϊκή, λαϊκή και ταυτόχρονα μεταρρυθμιστική. Μία Κυβέρνηση υπεύθυνη, ειλικρινή με όραμα για το παρόν αλλά και για το μέλλον της και τις νέες γενιές.
Μία Κυβέρνηση που δρα συνεχώς σε πολλά επίπεδα, στο εθνικό και στο ευρωπαϊκό, που κάνει και λάθη αλλά δεν ντρέπεται να τα ομολογήσει και να μάθει από αυτά.
Και ταυτόχρονα μία Κυβέρνηση τολμηρή που σπάει αυγά με κάθε τι που κρατά καθηλωμένες τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου μας.
Αυτή η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη πιστεύω πως έχει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά.
Εργαζόμαστε καθημερινά για να επισκευάσουμε τον χαλασμένο ανελκυστήρα των κοινωνικών ευκαιριών στην Ελλάδα, εργαζόμαστε καθημερινά και νοιαζόμαστε για να κάνουμε καλύτερη τη δημόσια εκπαίδευση, τη δημόσια υγεία, τις δημόσιες συγκοινωνίες, για να έχει αξία κάθε ευρώ που πληρώνουμε σε φόρους, να έχουν αξία οι υπηρεσίες που λαμβάνουμε από το κράτος για να άρουμε τις αστικές και τις περιφερειακές ανισότητες, να φρουρήσουμε καλύτερα τα σύνορα της χώρας μας και της Ευρώπης, να ενώσουμε την Ελλάδα, να ενώσουμε όλους τους Έλληνες σε μία ασφαλή χώρα για να φτιάξουμε επιτέλους ένα κράτος που υπηρετεί τον πολίτη αντί ο πολίτης να υπηρετεί αυτό.
Για να γίνουμε ενεργειακά αυτόνομοι και αυτάρκεις, αξιοποιώντας τον τεράστιο πλούτο του ήλιου, του ανέμου, των νερών μας για να απελευθερώσουμε την επιχειρηματικότητα από τα δεσμά του κρατισμού, να αυξήσουμε το εισόδημα όλων ανεξαιρέτως των πολιτών, να βοηθήσουμε τα ελληνικά προϊόντα να ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο και να κερδίσουν νέες αγορές.
Εν τέλει, να βοηθήσουμε την χώρα μας να συγκλίνει περισσότερο με την υπόλοιπη Ευρώπη, να γίνει πιο σύγχρονη, πιο ευρωπαϊκή, σίγουρα πιο δίκαιη.
Δεν τα έχουμε καταφέρει ακόμα. Έχουμε ακόμα δρόμο μπροστά μας. Όμως σίγουρα, παρά τις κρίσεις, βρισκόμαστε σήμερα σε καλύτερο σημείο από αυτό που ξεκινήσαμε το 2019. Και αυτό μετράει.
Η καθημερινή μας έγνοια είναι να πάμε ακόμα πιο μπροστά, ακόμα πιο ψηλά, όλοι μαζί ενωμένοι, χωρίς να μένει κανείς πίσω. Γιατί και το μπορούμε και το αξίζουμε.
Διότι τελικά αυτή είναι και η αποστολή μιας φιλελεύθερης κυβέρνησης και σίγουρα μιας φιλελεύθερης παράταξης. Να προστατεύει από κάθε κρίση και απειλή, να ενδυναμώνει με περισσότερα δικαιώματα και εφόδια εκείνους που μένουν πίσω και να απελευθερώνει όσους θέλουν να ανοίξουν τα φτερά τους και να δημιουργήσουν χωρίς περιττά εμπόδια και βαρίδια.
Όσο υπηρετεί αυτούς τους στόχους, αυτές τις αξίες, η φιλελεύθερη παράταξη θα βρίσκεται πάντα στην σωστή πλευρά της ιστορίας και το κυριότερο, θα έχει και παρόν και μάλλον.
Σας ευχαριστώ.
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
