Σε σημαίνοντα θέματα όπως η ενεργειακή κρίση, ο ρόλος της Τουρκίας στο γεωπολιτικό σκηνικό, αλλά και τη διάθεση συνεργασιών με άλλα κόμματα εν όψει εκλογών εστίασε ο πρώην Πρωθυπουργός της χώρας και Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, στη συζήτηση στην οποία έλαβε μέρος κατά την τρίτη ημέρα εργασιών του 7ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών, χαρακτηρίζοντας, «φιάσκο» την πρόσφατη παρουσία του Ουκρανού ηγέτη Βολοντίμιρ Ζελένσκι στη Βουλή.
Αρχικά, σε σχέση με την σημαντική επιβάρυνση των Ελλήνων λόγω της ενεργειακής κρίσης, τόνισε: «Μια οικογένεια δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα πλέον με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και όταν αυτό συνδυάζεται με αυξήσεις σε είδη κατανάλωσης και καυσίμων, βρισκόμαστε μπροστά σε μια δυσεπίλυτη εξίσωση. Σύμφωνα με τις έρευνες, στην τρίτη εβδομάδα του μήνα εξαφανίζεται το εισόδημα των πολιτών», κάνοντας, επίσης κριτική στην κυβέρνηση για την απολιγνιτοποίηση, κατηγορώντας την για έλλειψη σχεδίου με αρχή, μέση και τέλος.
Σε αυτό το πλαίσιο, ανέφερε ότι υπάρχει αργοπορία σε επενδύσεις σε πράσινη ενέργεια και ΑΠΕ, ενώ πρόσθεσε ότι υπάρχει και έλλειμμα σωστής ενεργειακής στρατηγικής. Σύμφωνα με τον ίδιο «ο ΣΥΡΙΖΑ είχε σχεδιασμό μέχρι το 2030 που δεν επέτρεπε την πρόσδεση σε ένα καύσιμο όπως το φυσικό αέριο. Τρία χρόνια μετά δεν έχει γίνει τίποτα. Η ΔΕΗ επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ δεν αύξησε το λογαριασμό της ούτε ένα ευρώ. Πρέπει να μειωθούν οι υπέρογκοι λογαριασμοί που παίρνει ο καταναλωτής. Είναι απαραίτητο να υπάρχει πλαφόν τόσο σε τιμές χονδρικής, όσο και λιανικής. Η ΔΕΗ πρέπει να σταματήσει τη λογική της αισχροκέρδειας».
Σε συνέχεια αυτής της κατάστασης, όπως πρόσθεσε, υπάρχει ένας μεγάλος κίνδυνος, αυτός της αύξησης του πληθωρισμού και της μείωσης των αναπτυξιακών ρυθμών και της ελάττωσης του εισοδήματος που μπορεί να φέρει χώρες της Ε.Ε. με υψηλό χρέος μπροστά σε έκρηξη ανισοτήτων και εκτίμησε ότι πρέπει να αναζητηθεί ευρωπαϊκή απάντηση σε αυτό το πρόβλημα.
Στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκε και η παρουσία Ζελένσκι στο ελληνικό κοινοβούλιο, την οποία ο κ. Τσίπρας χαρακτήρισε «άτολμη» από την πλευρά του Ουκρανού ηγέτη και «φιάσκο» για την ελληνική κυβέρνηση και τη Βουλή, εκφράζοντας, παρ’ όλ’ αυτά, την απόλυτη αλληλεγγύη στον Ουκρανικό λαό.
Ιδιαίτερη έκταση έδωσε, εξάλλου, στις τοποθετήσεις του ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και στο ρόλο της Τουρκίας τον τελευταίο καιρό και με αφορμή και την κρίση στην Ουκρανία: «Είναι κρίσιμο το γεγονός ότι σε αυτή τη φάση η Τουρκία αναβαθμίζεται γεωπολιτικά και παριστάνει την διεθνή δύναμη. Μάλιστα, αναδεικνύει διαρκώς την ανάγκη αναθεώρησης συνθηκών όπως της Λωζάνης. Η κυβέρνηση έχει κινηθεί με επιπολαιότητα πάνω σε αυτό, κάνοντας κινήσεις όπως αυτή με την αποστολή στρατιωτικού υλικού από τις πρώτες στην Ουκρανία. Δεν είμαστε ούτε φιλορώσοι ούτε αντιρώσοι, ούτε αντιαμερικάνοι, ούτε φιλοαμερικάνοι, είμαστε με την ειρήνη και τη σταθερότητα, είμαστε με τα εθνικά συμφέροντα της χώρας. Σε ό,τι αφορά το μεγάλο εθνικό μας ζήτημα με την Τουρκία πρέπει να έχουμε εθνική στρατηγική, είναι λάθος να κάνουμε παλινωδίες. Έχω ανησυχία γιατί αναβαθμίζεται ο ρόλος της Τουρκίας, τη βλέπω να παίρνει διαστάσεις φιλειρηνικής δύναμης, αλλά και γιατί η στρατηγική της κυβέρνησης πάνω σε αυτό το ζήτημα είναι στρατηγική που δεν καταλαβαίνω αν έχει αρχή, μέση και τέλος. Η Χάγη αποτελεί μονόδρομο, έναν κοινό προσανατολισμό για την επίλυση των διαφορών μας με βάση το διεθνές δίκαιο».
Αλλάζοντας θέμα, ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε και στο επικείμενο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ σημειώνοντας ότι υπάρχει ανάγκη στήριξης της εσωκομματικής δημοκρατίας, αύξησης των μελών του κόμματος, αλλά και ενίσχυσης της κουλτούρας τους τόσο εσωκομματικά, όσο και στα κοινωνικά δρώμενα, προσθέτοντας ότι για τον ίδιο δεν μετρά τόσο η διαδικασία της εκλογής προέδρου ως πρόσωπο, αλλά η στρατηγική για τη δημιουργία ενός κόμματος αναβαθμισμένου και χρήσιμου για να κυβερνήσει εκ νέου τη χώρα, καθώς όπως ανέφερε χαρακτηριστικά «σύντομα πιστεύω ότι θα κληθούμε να βγάλουμε τα κάστανα από τη φωτιά».
Σε αυτό το σημείο, δε, και σε ερώτηση της Δώρας Αναγνωστοπούλου για τη διάθεση συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με άλλο κόμμα στις προσεχείς εκλογές σημείωσε ότι, κατά την άποψή του, οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις δεν είναι τόσο σταθερές όσο οι κυβερνήσεις συνεργασίας, οι οποίες όμως δεν μπορούν να δημιουργηθούν από εκ διαμέτρου αντίθετες δυνάμεις, αλλά με δυνάμεις που έχουν συγκλίσεις.
