Με αφετηρία το λιμάνι του Grand Faw στη βόρεια άκρη του Περσικού Κόλπου, το Ιράκ σχεδιάζει να χαράξει έναν νέο εμπορικό διάδρομο που θα ενώνει την Ασία με την Ευρώπη. Με την ολοκλήρωση του έργου, το Ιράκ αναμένεται να διεκδικήσει την πρωτοκαθεδρία της Διώρυγας του Σουέζ που βρίσκεται σε δυσπραγία λόγω των επιθέσεων από τους Χούθι της Υεμένης σε εμπορικά πλοία που διασχίζουν της Ερυθρά Θάλασσα.
Στο επίκεντρο του «Development Road Project» βρίσκεται ένα σιδηροδρομικό και οδικό δίκτυο, έκτασης 740 μιλίων, που θα εκτίνεται από την παραθαλάσσια περιοχή του Αλ-Φο στο Ιράκ μέχρι τα σύνορα με την Τουρκία. Εκτιμάται πως θα κοστίσει περίπου 17 δισ. δολάρια, αντανακλώντας έναν διαχειρίσιμο προϋπολογισμό σε μια χώρα με ετήσια πετρελαϊκά έσοδα της τάξεως των 100 δισ. δολαρίων τα τελευταία χρόνια. Επειδή, όμως, έργα σε τόσο μεγάλη κλίμακα είναι χρονοβόρα, η ολοκλήρωσή τους ενδεχομένως να τεθεί υπό αμφισβήτηση από μια αστάθεια και πτώση των τιμών του πετρελαίου στις διεθνείς αγορές. Πηγές της Wall Street Journal αποκαλύπτουν πως η Τουρκία στηρίζει την κατασκευή του διπλού –σιδηροδρομικού και οδικού- δικτύου ενώ τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Κατάρ επιδοκιμάζουν επίσης τα σχέδια του Ιράκ.
Παράγοντες που διαδραματίζουν ενεργό ρόλο στο Development Road Project θεωρούν, επίσης, πως έτσι το Ιράκ μπορεί να αναδειχθεί σε μια ζώνη σταθερότητας και ευημερίας στη Μέση Ανατολή που σήμερα βάλλεται από την κατάρρευση της εκεχειρίας στη Γάζα, τον κίνδυνο νέου εμφυλίου στη Συρία, την επικίνδυνη διέλευση των πλοίων από την Ερυθρά Θάλασσα και την κλιμάκωση των εντάσεων στις σχέσεις Ουάσιγκτον-Τεχεράνης για τον ρόλο του Ιράν στην ευρύτερη περιοχή. Υπάρχουν, από την άλλη πλευρά, αμφιβολίες για την ασφάλεια του σιδηροδρομικού και οδικού δικτύου. Το Ιράκ διακρίνεται από ένα πολυκομματικό σύστημα, ενώ αρκετές περιοχές ελέγχονται από διαφορετικές ένοπλες δυνάμεις.
Οι βασικές υποδομές του λιμανιού Grand Faw ολοκληρώθηκαν πέρσι το φθινόπωρο από την νοτιοκορεάτικη Daewoo Engineering & Construction, η οποία ανέλαβε το έργο προ πενταετίας σε μια σύμβαση της τάξεως των 2,6 δισ. δολαρίων. Πέρσι τον Νοέμβριο παραδόθηκαν πέντε πρόσθετες θέσεις για τον ελλιμενισμό πλοίων ενώ το πρώτο στάδιο των εργασιών να αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί μέσα στο 2025, σύμφωνα με το αρχικό χρονοδιάγραμμα. Υπό κατασκευή βρίσκεται, επίσης, μια υποθαλάσσια σήραγγα που θα διευκολύνει τη σύνδεση του Ιράκ με τα οδικά δίκτυα της Ιορδανίας και της Τουρκίας.
Αυτός ο εναλλακτικός εμπορικός διάδρομος θα εξασφαλίσει στο Ιράκ δισεκατομμύρια σε κρατικά έσοδα και θα μειώσει την εξάρτηση της οικονομίας στο πετρέλαιο. Υπάρχουν, βέβαια, ανταγωνιστικά έργα και υφιστάμενες οδοί για τη σύνδεση των εμπορικών οδών μεταξύ Ασίας και Ευρώπης, όπως είναι η πρωτοβουλία «Μια Ζώνη, Ένας Δρόμος» της Κίνας. Ο Διάδρομος Μεταφοράς Βορρά-Νότου (INSTC) συνδέει την Ασία με την Ευρασία μέσω σιδηροδρόμων του Ιράν, του Τουρκμενιστάν και του Καζακστάν. Ο INSTC απλώνεται από τη Μουμπάη της Ινδίας μέχρι την Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας
Τον Σεπτέμβριο του 2023 υπογράφθηκε, επίσης, μνημόνιο συνεργασίας ανάμεσα στην Ινδία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Σαουδική Αραβία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ε.Ε για την κατασκευή του οικονομικού διαδρόμου IMEC, ο οποίος εκτιμάται πως θα αναβαθμίσει τον ρόλο της Ελλάδας ως κόμβο της Ευρώπης. Τον IMEC στηρίζει, επίσης, η Ουάσινγκτον. Αλλά ο πόλεμος στη Λωρίδα της Γάζας έχει παγώσει τα σχέδια αυτά, ενώ η Γαλλία προσπαθεί να προωθήσει στην Ινδία το λιμάνι της Μασσαλίας ως δίοδο για την Ευρώπη.
Την ίδια ώρα αναβαθμίζεται ο «Μεσαίος Διάδρομος» (Trans-Caspian International Transport Route ή TITR) που απλώνεται από την Κίνα στην Ευρώπη μέσω του Καζακστάν, της Κασπίας Θάλασσας και του Καυκάσου στην Τουρκία.Οπότε τα κίνητρα είναι ισχυρά για όλες τις πλευρές που επιδιώκουν να επωφεληθούν από τα 33 τρισ. δολάρια που καταγράφονται σε συναλλαγές του παγκόσμιου εμπορίου, σε ετήσια βάση. Μεταξύ Ευρώπης και Ασίας, οι εμπορικές συναλλαγές διαμορφώθηκαν πέρσι στα 762 δισ. δολάρια.
