THEPOWERGAME
Πλήρης είναι πλέον ο ανασχεδιασμός του παγκόσμιου χάρτη ναυτιλίας, σε ό,τι αφορά στα φορτία διυλισμένων προϊόντων πετρελαίου, μέσα σε μόλις δύο μήνες από την έναρξη της απαγόρευσης των εισαγωγών από την Ρωσία προς την ΕΕ. Αυτή και μόνο η αλλαγή ήταν αρκετή ώστε να απαιτείται πλέον έως τέσσερις φορές περισσότερος χρόνος, προκειμένου να φτάσουν στον τελικό τους προορισμό φορτία από ντίζελ, βενζίνες, καύσιμα αεροπλοΐας και νέφτι, που κυρίως μεταφέρονται διά θαλάσσης.
Σύμφωνα με τις αναφορές των ναυτιλιακών παραγόντων, οι παγκόσμιοι προμηθευτές καυσίμων υποχρεώνονται σε μεγαλύτερες διαδρομές, υψηλότερου κόστους, προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες των πελατών τους. Έτσι, για παράδειγμα, τα καύσιμα από την Ρωσία, αντί να μεταφέρονται κατά κύριο λόγο στην Ευρώπη, μέσα σε τέσσερις-έξι μέρες που απαιτούνταν πριν την απαγόρευση, πλέον αναδρομολογούνται προς άλλους προορισμούς, όπως η Βραζιλία, η Τουρκία, η Νιγηρία και το Μαρόκο. Αντίστοιχα, οι ευρωπαϊκές χώρες εισάγουν πλέον φορτία ντίζελ από την Μέση Ανατολή, τις ΗΠΑ, ή ακόμα και την Ασία. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, δηλαδή τόσο των ρωσικών εξαγωγών, όσο και των ευρωπαϊκών εισαγωγών, τα πλοία καλούνται να πραγματοποιήσουν ταξίδια που χρειάζονται από 16 έως και 18 ημέρες, δηλαδή τρεις και τέσσερις φορές περισσότερο χρόνο. Οι Ευρωπαίοι εισαγωγείς προϊόντων, όπως νέφτι, περίμεναν περί τις τέσσερις ημέρες για την άφιξή τους από τα ρωσικά λιμάνια, προς το λιμάνι της Αμβέρσας. Τώρα, απαιτείται αναμονή 18 ημερών για την εξασφάλιση εναλλακτικών προμηθειών από τις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ εξελίσσονται στον βασικό προμηθευτή νέφτι της ευρωπαϊκής αγοράς, την ίδια στιγμή που η Βραζιλία, ένας παραδοσιακός εισαγωγές αμερικανικού νέφτι, αυξάνει τις εισαγωγές από την Ρωσία, λόγω της χαμηλότερης τιμής (και παρά το υψηλότερο μεταφορικό κόστος). Την ίδια στιγμή, τα φορτία από την Ασία, που εξάγονταν κυρίως προς την Αφρική και την ανατολική Μεσόγειο, επίσης καταγράφουν πτώση, λόγω των φθηνότερων τιμών από την Ρωσία, με αποτέλεσμα να προωθούνται προς την Σιγκαπούρη, όπου αποθηκεύονται προσωρινά.
Πρόκειται για μια πλήρη μεταστροφή του παγκόσμιου ναυτιλιακού χάρτη, που έχει ως αποτέλεσμα τον διπλασιασμό του δείκτη ναύλων για προϊόντα διυλισμένου πετρελαίου (Clean Tanker Index), καθώς το μεταφορικό κόστος έχει αυξηθεί κατακόρυφα, ενώ τα πλοία που χρησιμοποιούνται, λείπουν από άλλα δρομολόγια, περιορίζοντας την προσφορά τονάζ και αυξάνοντας κι άλλο τους ναύλους. Για να αντιληφθεί κανείς την διαφορά, αρκεί να υπολογίσει ότι για 37.000 τόνους φορτίου (τυπικό μέγεθος), από την Ευρώπη προς την Δυτική Αφρική ανέρχεται σε σχεδόν 56 δολάρια/τόνο. Αντί όμως να γίνονται τέτοια δρομολόγια, πραγματοποιούνται ταξίδια από τα λιμάνια της Βαλτικής προς την Νιγηρία, με κόστος 174 δολάρια/τόνο. Το ίδιο ταξίδι, από την Ρωσία προς την Αίγυπτο κοστίζει 150 δολάρια/τόνος και προς το Μαρόκο 104 δολάρια/τόνος. Για να εξασφαλίσει πελάτες, η Ρωσία έχει μειώσει κατακόρυφα την τιμή του φορτίου.
Εκτός όμως από τα υψηλότερα κόστη, αλλά και τα υψηλότερα έσοδα για τα πλοία, υπάρχει αρνητική επίδραση και στο «μέτωπο» της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης. Η εκτόξευση της αναλογίας όγκου φορτίων/διανυθείσα απόσταση, έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνονται οι εκπομπές ρύπων από τα πλοία. Με βάση τα στοιχεία που ήταν γνωστά πριν την πανδημία, μια αύξηση της απόστασης των ταξιδιών κατά 10% (για τα δεξαμενόπλοια που προσεγγίζουν ή αναχωρούν από την Ευρώπη), οδηγεί σε αύξηση των ρύπων κατά περίπου 1,5 εκατ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα. Πρόκειται για μια ποσότητα ίση με τις ετήσιες εκπομπές ρύπων 750.000 αυτοκινήτων στην Ευρώπη.
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
