*** Ήταν πετυχημένη η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στην Ιερουσαλήμ; Ναι, κατηγορηματικά, είναι η απάντηση. Πώς είμαστε τόσο σίγουροι; Δεν χρειάζεται να έχει κανείς inside πληροφόρηση. Τότε; Αρκεί να ρίξει μια ματιά στον πόλεμο των ανακοινώσεων από την Τουρκία. Και των αντιδράσεων που προκαλεί εκεί, ακόμα και σήμερα, η συγκεκριμένη επίσκεψη.
*** Επίσης, αρκεί μια ανάγνωση των πρωτοσέλιδων τουρκικών εφημερίδων, αλλά και των δηλώσεων των κάθε λογικής αρμόδιων και «αρμοδίων» από τη γειτονική χώρα. Που απειλούν και προειδοποιούν την Ελλάδα, το Ισραήλ, την Κύπρο και όποιον «περνάει» από τα στενά του… Σουέζ.
*** Και η Αθήνα; Απλώς τρίβει τα χέρια της από ικανοποίηση. Προσοχή, όμως. Γιατί το πολύ τρίψιμο προκαλεί φωτιά. Τι εννοώ; Οι Ισραηλινοί σε αυτήν τη φάση είναι 100% απέναντι στους Τούρκους. Τίποτα όμως δεν μας εγγυάται ότι έτσι θα είναι πάντα.
*** Κάποιοι εδώ στην Αθήνα, που έχουν καλή μνήμη, μας λένε ότι δεν πάει πολύς καιρός από τότε που ο Ισραηλινός πρόεδρος ετοίμαζε τις βαλίτσες του για την Άγκυρα. Καλά διαβάσατε. Την Άγκυρα.
*** Ήταν τότε που ο Νετανιάχου (όχι πολύ παλιά, πριν από λίγα χρόνια) δεν βρισκόταν στην πρωθυπουργία και η νέα πολιτική κατάσταση πραγμάτων στην Ιερουσαλήμ είχε αποφασίσει να κλείσει το μέτωπο με την Τουρκία και τον Ερντογάν. Οπότε;
*** Οπότε κανείς δεν μας εγγυάται ότι και στο μέλλον, κάποια στιγμή, οι Ισραηλινοί δεν θα κάνουν το ίδιο. Στην πραγματικότητα, όσοι ξέρουν υποστηρίζουν ότι το βασικό μας σημείο αναφοράς στην Ιερουσαλήμ είναι ο Νετανιάχου. Και μια ελπίδα.
*** Ότι το κράτος του Ισραήλ έχει συνέχεια και τιμά τις συμφωνίες και τις συνεργασίες του. Ανεξαρτήτως των πολιτικών εξελίξεων.
*** Ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να βρίσκεται στις ΗΠΑ, για τις διαλέξεις-εξπρές στο Χάρβαρντ, όμως μάτια (και αυτιά) είναι στραμμένα στην Αθήνα. Παρακολουθεί, διαβάζει και συνομιλεί με ανθρώπους του εδώ. Γιατί καλό το rebranding, αλλά ακόμα καλύτερο το come back. Γιατί, σας διαβεβαιώ, ο Αλέξης με μια σκέψη κοιμάται και ξυπνάει.
*** Πώς θα επιστρέψει, καβάλα στο (αριστερό) άλογο, στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας. Όλα τα άλλα είναι να ‘χαμε, να λέγαμε. Μόνο που αντιλαμβάνεται ότι δεν έχει νόημα να επιστρέψει ως επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ. Οπότε τζάμπα ανησυχεί ο Φάμελλος.
*** Ούτε έχει σκοπό να επιστρέψει ως επικεφαλής ενός διευρυμένου ΣΥΡΙΖΑ. Στον οποίο θα έχουν επανενταχθεί ο Τζανακόπουλος, η Αχτσιόγλου και ο Χαρίτσης. Άσε που δεν τον θέλουν ούτε (κι) αυτοί, γιατί -σας διαβεβαιώ και πάλι- εξακολουθούν να του χρεώνουν τον Κασσελάκη (αλήθεια, πού βρίσκεται αυτός;).
*** Ο Αλέξης θα φανταζόταν τον εαυτό του ως επικεφαλής μιας διευρυμένης Κεντροαριστεράς. Δηλαδή, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, με τη συμμετοχή και του ΠΑΣΟΚ σε αυτήν την ιστορία. Μόνο που αυτό δεν έχει καμία απολύτως πιθανότητα να γίνει.
*** Ο Αλέξης το ξέρει κι επενδύει σ’ ένα… κύμα, που θα τον φέρει πίσω. Κι αν σε αυτό δεν συμμετέχουν ΣΥΡΙΖΑ, ΝΕΑΡ, ΠΑΣΟΚ και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις, θα μπορούσε να είναι ένα νέο κόμμα. Όμως, αυτό συνεπάγεται πολλή δουλειά από το μηδέν. Οπότε, τρέχα, γύρευε.
*** Γι’ αυτό σας λέω. Ο Τσίπρας, που τα καταλαβαίνει όλα αυτά, ξυπνάει κάθιδρος το βράδυ, βλέποντας τον εφιάλτη ότι στα 50 του μπορεί και να είναι συνταξιούχος.
