*** Αυτόν τον χαμό που γίνεται με τα ονόματα των υπουργών, των εν δυνάμει υπουργών και των υφυπουργών που χαιρετούν, αλλά και αυτούς που ετοιμάζονται, δεν τον έχω ξαναδεί. Κι έχω «περιγράψει» στη ζωή μου πολλούς ανασχηματισμούς.
*** Αλλά αυτήν τη φορά τα δεδομένα αλλάζουν με τόσο ταχείς ρυθμούς και από ώρα σε ώρα (ούτε καν από μέρα σε μέρα), που δηλώνω υπεύθυνα ότι έχω χάσει τον μπούσουλα. Πάρτε για παράδειγμα τον Μάκη Βορίδη.
*** Για την περίπτωσή του ακούς ό,τι θες: Από το ότι μένει αμετακίνητος στη θέση του για να σηκώνει τις δύσκολες κοινοβουλευτικές αποστολές του Μαξίμου, μέχρι ότι έχει κλειδώσει στο υπουργείο Ενέργειας, στη θέση του Σκυλακάκη, που αποχωρεί. Παίζει επίσης το σενάριο της αντιπροεδρίας για πάρτη του, στην περίπτωση που ο Χατζηδάκης δεν μετακινηθεί από το Οικονομικών στο Μαξίμου και στο κτίριο της Ζαλοκώστα, όπου, απ’ όσο ξέρω, έχει το γραφείο του o… Βορίδης.
*** Μπερδευτήκατε; Φανταστείτε τι έχουν πάθει οι ίδιοι οι υπουργοί; Χάος. Βέβαια, μ’ αυτά και μ’ αυτά, η ατζέντα των ημερών έχει κάπως ελαφρύνει. Όλοι ασχολούνται με το restart της κυβέρνησης. Και δεν νομίζω ότι αυτό στενοχωρεί ιδιαίτερα τον Μητσοτάκη. Για σκεφτείτε με τι ασχολούνταν την περασμένη εβδομάδα και θα καταλάβετε το γιατί.
*** Πάμε παρακάτω. Κρατάω πολύ μικρό καλάθι απέναντι σε αυτούς που υποστηρίζουν ότι η Αθήνα αυτόν τον καιρό κυνηγάει μια συνάντηση του Μητσοτάκη με τον Τραμπ. Κι αυτό γιατί δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι τη συμφέρει. Για σκεφτείτε:
*** Όποιος συναντά τον Τραμπ αυτόν τον καιρό θα πρέπει να κάνει μια δήλωση κατά της Ουκρανίας και του Ζελένσκι για να τον ευχαριστήσει. Αυτόματα, όμως, δυσαρεστεί όλους τους υπόλοιπους. Οπότε καλείται -χωρίς λόγο- ενώπιον όλων να διαλέξει στρατόπεδο, σαν άλλος Όρμπαν.
*** Γιατί να το κάνει όμως; Υπάρχει λόγος; Κανένας απολύτως. Γι’ αυτό σας λέω: Η Αθήνα δεν ψάχνεται για συνάντηση στην Ουάσιγκτον. Γιατί απλά δεν θέλει να βρει τον μπελά της. Γι’ αυτό. Τώρα, αν ο Τραμπ θέλει σώνει και καλά να συναντήσει τον Έλληνα πρωθυπουργό, ε, τότε τα πράγματα αλλάζουν.
*** Αλλά δεν νομίζω ότι στην Ουάσιγκτον κοιμούνται και ξυπνάνε με αυτόν τον καημό…
*** Ο Ανδρουλάκης μου λένε ότι φέρει βαρέως τον χαρακτηρισμό της «συμμαχίας του μηδενισμού». Αυτής που του απέδωσε ο Μητσοτάκης, όταν αναφέρθηκε στις υπογραφές που συγκεντρώθηκαν για την κατάθεση της πρότασης δυσπιστίας στη Βουλή την περασμένη εβδομάδα.
*** Γι’ αυτό και φροντίζει, όπου βρεθεί και όπου σταθεί, να διαχωρίζει τη θέση του και τη θέση του ΠΑΣΟΚ από μια παγίωση της κίνησης. Δεν τη θέλει αυτήν τη συμμαχία, γιατί εκτιμά ότι θα του κάνει κακό στο προφίλ.
*** Και θα την αποφύγει και ως «συμμαχία των προθύμων». Γιατί απλά αν «φορτωθεί» στην πλάτη τον ΣΥΡΙΖΑ και ό,τι κουβαλά, τότε «καληνύχτα».
*** Θα σας συστήσω να ρίξετε μια πολύ προσεκτική ματιά στην έκθεση αξιολόγησης της Moody’s για την ελληνική οικονομία, που θα δοθεί στη δημοσιότητα την Παρασκευή το βράδυ. Για πολλούς λόγους. Ο σημαντικότερος;
*** Είναι ο μόνος από τους Big-5 που δεν έχει δώσει στη χώρα μας επενδυτική βαθμίδα. Για τον απλό λόγο ότι είναι και ο πιο σκληρός απ’ όλους. Εγώ πάλι θα διαβάσω με μεγάλη προσοχή και τις όποιες πολιτικές προβλέψεις κάνει.
*** Αν κάνει.
