THEPOWERGAME

*** Μια κρίσιμη λεπτομέρεια που πρέπει να έχουμε υπόψη, για να συμπληρώσουμε το παζλ των γεωστρατηγικών ισορροπιών στην ευρύτερη περιοχή μας, θέλω να σας μεταφέρω σήμερα εδώ. Για να έχετε όσο το δυνατόν καλύτερη εικόνα, ώστε να ερμηνεύετε τις εξελίξεις σωστά (στο μέτρο του δυνατού).
*** Μαθαίνω ότι οι «μπιζιμπόντηδες» Γάλλοι, μετά τη σύνοδο για τη Συρία, που πραγματοποίησαν την περασμένη Πέμπτη, κι αυτή που κάνουν σήμερα για την Ουκρανία, έχουν στα σκαριά και μία για τη Λιβύη. Και σ’ αυτήν, η Ελλάδα θα πιέσει για να δώσει το «παρών», όπως έκανε και σ’ εκείνη της Πέμπτης.
*** Θα τα καταφέρει; Άγνωστο. Κι αυτό γιατί οι Γάλλοι τελευταία έχουν μάθει να ζητούν, ενώ δύσκολα δίνουν. Άσε που με την περίπτωση των Meteor από κάποια στιγμή άρχισαν να μας πουλάνε και τρέλα.
*** Για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Αλλά τέλος πάντων.
*** Την ίδια ώρα, οι ευρωπαϊκές «άκρες» στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού είναι από πενιχρές έως ανύπαρκτες. Κι αυτό εντείνει τον εκνευρισμό στις Βρυξέλλες και σε όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Σημείωση: Και στην Αθήνα.
*** Το συμπέρασμα προκύπτει κι από τις εντυπώσεις που άφησε η τριήμερη διάσκεψη για την ασφάλεια που ολοκληρώθηκε χθες στο Μόναχο. Τα νέα αφεντικά της Ουάσιγκτον που ήταν εκεί (Βενς, Ρούμπιο) ήταν σχεδόν απροσπέλαστα, μας μεταφέρεται.
*** Την ίδια ώρα, η ΕΕ βρίσκεται στη γωνία απομονωμένη, αλλά εδώ οφείλω να δώσω ένα credit στην Ελλάδα. Προχώρησε στην πρόσληψη εταιρείας λόμπινγκ στην Ουάσιγκτον νωρίτερα απ’ όλους.
*** Σας είχα γράψει προ ημερών ότι τα στελέχη της είχαν εντοπιστεί να κυκλοφορούν στην Αθήνα πριν κλείσει η συμφωνία. Προφανώς, είχαν έρθει για τις τελικές συζητήσεις. Θα προλάβει το τρένο;
*** Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα δύσκολα θα αποκτήσει τις σχέσεις που είχε με τους Δημοκρατικούς στις ΗΠΑ, επί Μπάιντεν. Αλλά αν κάνει, έστω κάποια, πρόοδο τώρα με τους Ρεπουμπλικανούς του Τραμπ, θα είναι ένα βήμα.
*** Ετσι κι αλλιώς, αυτήν τη στιγμή βρισκόμαστε λίγο πάνω από το μηδέν. Όπως και (σχεδόν) όλη η Ευρώπη. Με την εξαίρεση της Ιταλίας και της Ουγγαρίας.
*** Ο πρωθυπουργός σε κάθε ευκαιρία και με κάθε τρόπο βάζει τέλος στη φημολογία του ανασχηματισμού. Το ίδιο και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Λογικό και αποδεκτό. Εγώ δεν θα το αμφισβητήσω, απλά θα σημειώσω κάτι που το θεωρώ σχεδόν δεδομένο.
*** Ότι αν και εφόσον γίνει κάποια στιγμή ανασχηματισμός (που θα γίνει), τότε θα συσταθεί θέση υπουργού αναπληρωτή Μεταφορών. Από πού αντλώ τη σιγουριά;
*** Από το γεγονός ότι: α) το Μεταφορών δεν μπορεί «να σπάσει» από το Υποδομών, λόγω αλληλοκάλυψης αρμοδιοτήτων, την ίδια ώρα όμως που β) ο πρωθυπουργός θεωρεί ότι οι μεταφορές και οι συγκοινωνίες παραείναι κρίσιμος τομέας για να είναι υποβαθμισμένος σε υφυπουργείο.
*** Και δεν είναι μόνο η τραγωδία των Τεμπών που επιβάλλει αυτήν την απόφαση. Είναι επίσης η σκληρή καθημερινότητα που βιώνουν σχεδόν όλοι όσοι χρησιμοποιούν τα ΜΜΜ. Και σας βεβαιώνω ότι ως ζήτημα αναδεικνύεται απ’ όλες τις κυλιόμενες μετρήσεις της κοινής γνώμης.
*** Το θεωρώ δεδομένο: Ακόμα κι αν μια ομάδα στελεχών της Νέας Αριστεράς αποχωρήσει για να επιστρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα δεν θα διαλυθεί. Κι αυτό γιατί μια άλλη μεγάλη ομάδα θα μείνει σταθερά στην Πατησίων. Αν και, μεταξύ μας, δύσκολο το βρίσκω να φύγει έστω κι ένας…
Διαβάστε επίσης
Το ελληνικό εμπόριο με ΗΠΑ & Κίνα με φόντο τον εμπορικό πόλεμο
Πυρετός στην Ευρώπη: Το παζάρι για την Ουκρανία & η μυστική διπλωματία των ΗΠΑ
Δήμος Αθηναίων: Πώς θα λειτουργεί η κάρτα ενεργειακής φτώχειας