*** Δεν ξέρω αν θα ωφεληθεί ο Τούρκος πρόεδρος, Ερντογάν, από την άνοδο του Αμερικανού ομολόγου του, Τραμπ, στην εξουσία, όμως έχω την εντύπωση ότι η τουρκική οικονομία σίγουρα θα αποκομίσει κέρδη. Και εξηγούμαι:
*** Παρακολουθώ την πορεία της τουρκικής λίρας από τη μέρα της νίκης του Τραμπ. Είναι από τα νομίσματα που διεθνώς έχουν σημειώσει άνοδο και μάλιστα σημαντική.
*** Εννοείται ότι την ίδια ώρα πολλά άλλα έχουν σημειώσει μεγάλες απώλειες. Ενδεικτικό στοιχείο κι αυτό του τι περιμένουν οι αγορές, ανά περίπτωση.
*** Επίσης, παρακολουθώ την άνοδο του χρηματιστηρίου της Κωνσταντινούπολης, όπως επίσης και την πορεία των τουρκικών ομολόγων. Όλα συνηγορούν υπέρ της ίδιας άποψης:
*** Η Τουρκία αναμένεται να είναι από τους ευνοημένους της επιστροφής του Τραμπ στην εξουσία. Και οι αγορές, έχω να σας πω, σπάνια κάνουν λάθος στην κρίση τους. Γιατί το πληρώνουν ακριβά.
*** Ξέρετε πότε θα παραδοθεί το πρώτο μαχητικό πέμπτης γενιάς F-35 στην ελληνική Πολεμική Αεροπορία; Αν όλα πάνε καλά, έως το τέλος του 2028. Δηλαδή «αύριο», με βάση τους χρόνους στο μέτωπο των εξοπλιστικών.
*** Μπορείτε να φανταστείτε τι σημαίνει αυτό; Ότι η Ελλάδα γίνεται πραγματικός «παίκτης», στην ευρύτερη περιφέρεια. Γιατί F-35 διαθέτουν ελάχιστες χώρες στα εξοπλιστικά τους χαρτοφυλάκια.
*** Ξέρετε τι άλλο σημαίνει; Ότι η Ελλάδα αποκτά την πραγματική κυριαρχία στον αέρα του Αιγαίου. Για έναν απλό λόγο: αν η Τουρκία αποκτήσει ποτέ F-35, έτσι όπως τα έχει καταφέρει, αυτό θα γίνει πολλά-πολλά χρόνια μετά.
*** Το ακόμα πιο ενδιαφέρον της ιστορίας, όμως, είναι ότι εν τω μεταξύ η Ελλάδα θα έχει ολοκληρώσει την παραλαβή των γαλλικών Rafale, που είναι κάτι λιγότερο από πέμπτης γενιάς. Και το ακόμα πιο εκπληκτικό είναι ότι μέχρι τότε μπορεί και να έχει παραγγείλει άλλα έξι (επιπλέον) Rafale.
*** Υπό τον όρο ότι θα έχει βρεθεί ο απαραίτητος, σ’ αυτές τις περιπτώσεις, δημοσιονομικός χώρος. Η οικονομία μας, όμως, πάει από το καλό στο καλύτερο και μάλλον θα έχει βρεθεί. Και κάτι ακόμα:
*** Όλο αυτό το διάστημα το πιθανότερο είναι ότι η τουρκική πολεμική αεροπορία θα παραμένει σχεδόν απαρχαιωμένη. Σας το ξανάγραψα πρόσφατα. Αν συνεχίσει αυτήν την πολιτική ο Ερντογάν, κινδυνεύει να πάθει ό,τι και το Ιράν.
*** Κι όσοι κατάλαβαν, κατάλαβαν.
*** Πού βάζουν τον πραγματικό πήχη της συμμετοχής στις κυριακάτικες εσωκομματικές εκλογές τους στον ΣΥΡΙΖΑ; Κάπου μεταξύ 40.000 και 50.000 ψηφοφόρων. Αν προσέλθουν τόσοι, θα είναι μια αρχή, πιστεύουν.
*** Βεβαίως, δημοσίως υποστηρίζουν ότι ο στόχος τους είναι οι 100.000 ψηφοφόροι. Για πολλούς λόγους; Ο σημαντικότερος; Για να «δικαιολογήσουν» το γεγονός ότι παραμένουν -όπως πιστεύουν- δεύτερο κόμμα στη χώρα.
*** Ακόμα κι έτσι, όμως, πόρρω θα απέχουν από τους σχεδόν 150.000 που είχαν πάει στις κάλπες πριν από περίπου έναν χρόνο, για να εκλέξουν πρόεδρο τον Στέφανο Κασσελάκη. Κι αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, με το οποίο θα πρέπει να αναμετρηθούν με το «καλημέρα».
*** Α, και κάτι ακόμα. Δεν θα μπορεί στο εξής να γίνεται καμία σύγκριση με το ΠΑΣΟΚ, στις αντίστοιχες κάλπες του οποίου προσήλθαν περί τους 300.000 ψηφοφόρους. Τα μεγέθη πλέον είναι διαφορετικά.
*** Πόσω μάλλον -επαναλαμβάνω- αν μεθαύριο πάνε για να ψηφίσουν, όλοι κι όλοι, 40.000…
Διαβάστε επίσης
Bitcoin: Επόμενη στάση οι 100.000 δολάρια
Ναδάλ: Πόσα εκατομμύρια έβγαλε ο βασιλιάς της σκόνης
Motor Oil: Πώς προχωρούν οι επενδύσεις για την πράσινη μετάβαση
