THEPOWERGAME
*** Επειδή πολλά ακούω τώρα τελευταία σχετικά με την επόμενη μέρα της Νέας Αριστεράς, να σας αναφέρω δυο-τρία πράγματα που άκουσα σχετικά με το μέλλον της. Κατ’ αρχάς, στα γραφεία τους στη Βουλή υπάρχει ξεκάθαρη πλέον η πεποίθηση ότι στις ευρωεκλογές θα πετύχουν τον βασικό στόχο του 3% και κατ’ επέκταση θα εκλέξουν ευρωβουλευτή.
*** Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι θα στεριώσουν στο πολιτικό στερέωμα και από την επομένη μέρα θα βάλουν τον πήχη υψηλότερα. Ένα το κρατούμενο, λοιπόν. Τι άλλο έχουν αποφασίσει;
*** Ότι ακόμα κι αν όλα πάνε στραβά και αν δεν εκλέξουν ευρωβουλευτή και αν δεν πετύχουν το πολυπόθητο 3%, ένα είναι σίγουρο: δεν πρόκειται ποτέ ξανά να επιστρέψουν στον ΣΥΡΙΖΑ, είτε με τη σημερινή είτε με οποιαδήποτε άλλη μορφή του.
*** Όπερ σημαίνει ότι δεν πρόκειται να ξανακαθίσουν στο ίδιο τραπέζι όχι μόνο τον Στέφανο Κασσελάκη, αλλά ούτε με τον Παύλο Πολάκη ή τον Νίκο Παππά. Τελειωμένα πράγματα.
*** Και μια κι ο λόγος στους Πολάκη και Παππά, να σας γράψω εδώ ότι μετά τις τρικυμίες του συνεδρίου επανέκαμψαν στον κύκλο των προεδρικών. Ειδικά ο τελευταίος. Τώρα, μη φανταστείτε ότι είναι στον πρώτο ομόκεντρο, αλλά σε κάθε περίπτωση είναι σε κάποιον από τους κοντινούς.
*** Τι συνέβαλε επιπλέον στο να δρομολογηθεί αυτή η εξέλιξη; Το άδειασμα που τους επιφύλαξε ο Αλέξης Τσίπρας, όταν έκανε την αυτοκριτική του για τις περιπτώσεις της Novartis και των τηλεοπτικών καναλιών. Από εκείνη τη στιγμή και μετά «έκοψαν καπίστρι», που λένε και στα ορεινά.
*** Κι αφού άρχισα με ΣΥΡΙΖΑ, θα συνεχίσω έτσι. Για να προσθέσω ότι η θέση του οικονομικού διευθυντή του κόμματος παραμένει κενή, μετά την αποχώρηση του προηγούμενου. Και μάλιστα με τον τρόπο που έγινε. Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία, με την οποία -σας υπόσχομαι ότι- θα ασχοληθώ κάποια στιγμή στο μέλλον.
*** Τι ακούω, λοιπόν, για την πλήρωση της θέσης; Ότι είναι πιθανό να μη γίνει ποτέ. Και ατύπως, τα καθήκοντα να τα αναλάβει ο ίδιος ο πρόεδρος Κασσελάκης! Άλλωστε, από οικονομικά ξέρει. Οπότε μου λένε ότι το σκέφτεται.
*** Πρακτικά, πάντως, το βλέπω δύσκολο.
*** Θα σας μεταφέρω τώρα νοερά στο γραφείο του Αλέξη Τσίπρα. Εκεί όπου η είδηση ότι ο Βαγγέλης Καλπαδάκης αναλαμβάνει υψηλόβαθμο πόστο στην ελληνική αποστολή στον ΟΑΣΕ, στη Βιέννη, άφησε μια γλυκόπικρη γεύση. Κι εξηγούμαι:
*** Γλυκιά, γιατί ο Καλπαδάκης το αξίζει, αφού κατά κοινή ομολογία είναι ένας ικανός διπλωμάτης και συνεπώς η συγκεκριμένη τοποθέτηση αποτελεί επαγγελματική επιβράβευσή του. Πικρή, γιατί ο πρώην πρωθυπουργός χάνει έναν πολύτιμο συνεργάτη.
*** Θυμίζω ότι ο Καλπαδάκης είναι ο διπλωματικός του σύμβουλος εδώ και χρόνια. Αποχώρησε από δίπλα του για λίγο, μόνο όταν υπηρέτησε με την ίδια θέση δίπλα στον Κασσελάκη, αλλά μου λένε ότι «δεν τα βρήκαν» κι επέστρεψε στον Αλέξη.
*** Ποιο είναι το βασικό project που τρέχει τώρα; Τη συγκρότηση του ιδρύματος/ινστιτούτου που θέλει να συστήσει ο Τσίπρας. Και τη διοργάνωση ενός διεθνούς συνεδρίου, για την Κεντροαριστερά, στην Αθήνα. Πιθανότατα τον ερχόμενο Ιούνιο.
*** Αν ο Καλπαδάκης έφευγε αμέσως για Βιέννη, το project ανατιναζόταν. Τι μαθαίνω; Ότι τελικά θα πάρει τον δρόμο για την αυστριακή πρωτεύουσα προς το τέλος του έτους. Οπότε, όλα καλά.