*** Μα είναι δυνατόν οι Τούρκοι να επιμείνουν στην παραγγελία των 40 Eurofighters, όπως «απειλούν» εδώ και αρκετό καιρό; Οι Έλληνες επιτελείς, που παρακολουθούν το θέμα από κοντά, εκφράζουν δύο ενστάσεις:
*** Η πρώτη έχει να κάνει με τις επιχειρησιακές δυνατότητες αυτού του μαχητικού. Μπορεί να είναι ικανοποιητικές, αλλά υπολείπονται -σημαντικά- εκείνες των Rafale και των αναβαθμισμένων F-16, που εξασφάλισε η Ελλάδα. Εννοείται δε ότι δεν προσεγγίζουν ούτε κατ’ ελάχιστον τις δυνατότητες των F-35, που ετοιμάζεται να κλειδώσει η Ελλάδα (πάλι).
*** Δηλαδή οι Τούρκοι χάνουν σε όλες τις συγκρίσεις με τις επιχειρησιακές δυνατότητες που θα αποκτήσουν οι Έλληνες πιλότοι, προσεχώς. Και μαζί θα χάσουν οριστικά και την υπεροπλία πάνω από το Αιγαίο.
*** Η δεύτερη ένσταση αφορά τον χρόνο παραλαβής των Eurofighters. Το πρώτο δεν αναμένεται πριν από το τέλος του 2026, στην καλύτερη των περιπτώσεων. Άσε που προηγουμένως θα πρέπει να καμφθούν οι αντιδράσεις της Γερμανίας.
*** Η τελευταία είναι συμπαραγωγός χώρα (με το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ισπανία). Και για να εκτελεστεί η όποια παραγγελία, θα πρέπει να δώσει τη συγκατάθεσή της. Αλλά προς το παρόν αρνείται πεισματικά να το κάνει.
*** Βεβαίως, στο παρασκήνιο ο Σούνακ υποστηρίζει στον Ερντογάν ότι στο τέλος θα πείσει τον Σολτς να βάλει την υπογραφή του. Αλλά τίποτα ακόμα δεν είναι δεδομένο. Οπότε και τα Eurofighters στον αέρα είναι…
*** Μπορεί μετά την τελευταία κρυάδα στο Λονδίνο τα χαμόγελα να «πάγωσαν» όσον αφορά την προοπτική επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι οι προσπάθειες σταμάτησαν.
*** Άλλωστε, και μόνο το γεγονός ότι ο Γεραπετρίτης, ως νομικός κυρίως, συναντήθηκε με τον Όσμπορν, που είναι ο άνθρωπος-κλειδί στο Βρετανικό Μουσείο, λέει πολλά.
*** Οι δυο τους θα συνεχίσουν στο παρασκήνιο την προσπάθεια να βρεθεί μια νομική φόρμουλα που θα επιτρέψει τον επαναπατρισμό. Άλλωστε, ο Γεραπετρίτης, ως υπουργός Επικρατείας, είχε «δουλέψει» πολύ αυτήν την ιστορία.
*** Ο Όσμπορν, όμως, γιατί να το κάνει; Προφανώς (και) για δικούς του, πολιτικούς, λόγους. Υπήρξε υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης των Τόριδων, όπως λένε όσοι τον ξέρουν, είναι αυθύπαρκτη πολιτική προσωπικότητα και σε καμία περίπτωση δεν εξαρτάται από τον Σούνακ.
*** Άλλωστε, ο τελευταίος στο Λονδίνο αντιμετωπίζεται περίπου ως πολιτικά μελλοθάνατος αυτό το διάστημα.
*** Και μια μικρή -απειροελάχιστη- κίνηση προσέγγισης μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας, που πέρασε κάτω από τα ραντάρ. Ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Λαβρόφ, για να επισκεφθεί προσφάτως τα Σκόπια στο πλαίσιο της συνεδρίασης του ΟΑΣΕ, πέρασε από Τουρκία και Ελλάδα.
*** Πώς; Οι δυο χώρες άνοιξαν τους εναέριους χώρους τους, ώστε το αεροπλάνο του να χρησιμοποιήσει τον απαραίτητο αεροδιάδρομο. Η Βουλγαρία αρνήθηκε να το κάνει.
*** Λεπτομέρεια; Μπορεί, αλλά και πάλι, κάτι είναι…
*** Εδώ και καιρό επιμένω ότι κάτι περίεργο συμβαίνει στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου. Από την τουρκοκυπριακή πλευρά καταγράφονται αλλεπάλληλες προκλήσεις, άλλες μεγαλύτερες κι άλλες μικρότερες.
*** Η Λευκωσία ζητεί την παρέμβαση του ΟΗΕ, αλλά μαθαίνω ότι και οι δικές τους μεταξύ τους σχέσεις δεν είναι οι καλύτερες τελευταία. Τελευταίο κρούσμα;
*** Η σύγχυση που δημιουργήθηκε με την τελευταία συνάντηση των Χριστοδουλίδη – Γκουτέρες στο Ντουμπάι, στο περιθώριο της COP28. Τι εννοώ; Αμφισβητείται ακόμα και το αν έγινε συνάντηση.
*** Βεβαίως, φωτογραφίες υπάρχουν, αλλά αυτές λέγεται ότι τραβήχτηκαν στο πλαίσιο μιας συνάντησης «στο πόδι» και όχι μιας κανονικής…
