THEPOWERGAME
*** Δεν έχει προηγούμενο ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει στις Βρυξέλλες για την κατανομή των καλών θέσεων που αδειάζουν, από τώρα έως και τις αρχές του ερχόμενου καλοκαιριού. Περιττό να σας γράψω τι γίνεται στο παρασκήνιο. Συμμαχίες, υποσχέσεις, καραμπόλες και έχει ο Θεός.
*** Είναι ενδεικτική η μάχη που δόθηκε για τη θέση του επικεφαλής της ευρωπαϊκής τραπεζικής εποπτικής αρχής. Περίπου με… τσαμπουκά, το Βερολίνο επέβαλε την εκλεκτή του, Γερμανή υποψήφια, ενώ φαβορί ήταν η Ισπανίδα.
*** Όπως, όμως, γίνεται τώρα γνωστό, για να πειστεί η τελευταία, φέρεται να εξασφάλισε τη στήριξη της Γερμανίας για την άλλη καλή θέση που ανοίγει: αυτή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.
*** Μόνο που γι’ αυτήν προαλειφόταν εδώ και καιρό μια πολύ ισχυρή παράγων των Βρυξελλών και συγκεκριμένα η εκτελεστική αντιπρόεδρος, Βεστάγκερ. Η οποία, επειδή αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να χάσει στη στροφή, ξεκινά νέο γύρο περιοδειών στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
*** Μάλιστα, γι’ αυτήν την τελευταία περίπτωση, εμμέσως, υπάρχει και ελληνικό ενδιαφέρον. Γιατί το γράφω; Επειδή για αντιπρόεδρός της φέρεται να προαλείφεται Έλληνας υποψήφιος. Κατά συνέπεια, θέλουμε πολύ να δούμε πού «θα κάτσει» η μπίλια.
*** Και αφού είμαι σε ευρωπαϊκό μουντ, να σας γράψω εδώ πως κάτι μου λέει ότι στο τέλος η Εύα Καϊλή θα το γυρίσει το παιχνίδι σε ό,τι αφορά στο Qatargate. Η αντεπίθεση που σήμανε στα μέσα της περασμένης εβδομάδας προκάλεσε αίσθηση στις Βρυξέλλες. Όπως και η επανεμφάνισή της στο Στρασβούργο.
*** Εννοείται ότι σε αυτήν την ιστορία μένει να φωτιστούν πολλές αθέατες πλευρές ακόμα. Και ίσως γι’ αυτό όλοι προετοιμάζονται αναλόγως για την τελική μάχη. Εξ ου και το Ευρωκοινοβούλιο, για παράδειγμα, προσέλαβε και αυτό μεγάλο βελγικό δικηγορικό γραφείο.
*** Η συνέχεια επί του πεδίου.
*** Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια, τουλάχιστον, θέλει να πετύχει το Μαξίμου μέσω του νέου συστήματος με το οποίο θα ψηφίσουμε στις Ευρωεκλογές. Εν ολίγοις, το σχέδιο έχει ως εξής: Η επικράτεια σπάει σε πέντε ή επτά περιφέρειες και οι κάτοικοί τους ψηφίζουν με σταυρό τους υποψηφίους σε αυτές.
*** Τι διασφαλίζεται; Κατ’ αρχάς ο σταυρός. Όπερ σημαίνει ότι οι υποψήφιοι, όσοι και όποιοι κι αν είναι, θα πρέπει να τρέξουν για να τον εξασφαλίσουν. Κατά συνέπεια, κερδισμένο θα είναι και το κόμμα, αφού δεν θα υπάρχει η διασφάλιση-διορισμός της λίστας.
*** Κατά δεύτερον, η αποσυμπίεση από τους υποψηφίους-σελέμπριτις. Εκτιμάται ότι στις κατά τόπους περιφέρειες θα προτιμηθούν όσοι έχουν κάτι να πουν και κυρίως κάτι ουσιαστικό να προσφέρουν.
*** Αυτό, άλλωστε, δεν είναι και το νόημα της κάλπης;
*** Ένα έχω να καταθέσω: από την ώρα που ξεκίνησε η τακτική των τριμερών επαφών, τόσο σε επίπεδο κορυφής, όσο και σε υπουργικό, η Ελλάδα μόνο κέρδη έχει αποκομίσει. Γι’ αυτό και ο θεσμός επεκτείνεται γεωγραφικά και κατ’ επέκταση γεωστρατηγικά.
*** Πάρτε, για παράδειγμα, αυτήν που ετοιμάζεται για τις 9 Οκτωβρίου στη Βάρνα της Βουλγαρίας. Γύρω από το ίδιο τραπέζι θα καθίσουν οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας, της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας, ενώ θα υπάρχει και ένας προσκεκλημένος: ο Μολδαβός.
*** Υπάρχει ενδεχόμενο από αυτήν τη συνάντηση να βγει χαμένη η Ελλάδα; Καμία. Αντιθέτως. Άλλωστε, η σκιά του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης θα πέφτει βαριά πάνω και από αυτήν την τριμερή.