*** Πληθαίνουν οι πληροφορίες (και τα ρεπορτάζ) που έρχονται (και) από το εξωτερικό για τη δράση Ρώσων κατασκόπων στην Ευρώπη. Κατά συνέπεια και στην Ελλάδα, όπου είχαμε άλλωστε και σχετικό κρούσμα, πρόσφατα.
*** Την αρχή έκανε ο βρετανικός Guardian, τη Δευτέρα, με ρεπορτάζ που αναφερόταν στην υπόθεση του Παγκρατίου και της Ρωσίδας που εξαφανίσθηκε όταν ξεσκεπάστηκε.
*** Μεσοβδόμαδα, τη σκυτάλη πήρε το Politico, το οποίο αποκάλυψε ότι η Μόσχα κινείται ξανά επιθετικά, για να επανασυστήσει το δίκτυο των κατασκόπων της στην Ευρώπη.
*** Για τον σκοπό αυτόν χρησιμοποιεί: α) τόσο την κρατική υπηρεσία πληροφοριών, SVR, η οποία είναι η διάδοχος της KGB (οι Ρώσοι εξακολουθούν να την αποκαλούν έτσι), β) όσο και τη στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών GRU (λιγότερο γνωστή, αλλά το ίδιο δραστήρια με την προηγούμενη).
*** Οι λεπτομέρειες που αναφέρονται και στα δύο ρεπορτάζ είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες. Συμβουλή: αναζητήστε τα.
*** Γράφουμε και ξαναγράφουμε για την προμήθεια των Rafale, το project των F-35 και την αναβάθμιση των F-16 σε Viper, για τα ελικόπτερα Black Hawk, για τους πυραύλους, για, για, για…
*** Όμως, φαίνεται ότι μας διαφεύγει ένα άλλο, εξίσου κρίσιμο κομμάτι του εξοπλιστικού παζλ. Ποιο; Αυτό που αφορά την αγορά των μεταγωγικών αεροσκαφών C-130. Υπάρχουν νεότερα και από εκεί.
*** Συγκεκριμένα, οι πληροφορίες λένε ότι η Ελλάδα διαπραγματεύεται την εξαγορά τεσσάρων C-130G. Για την ακρίβεια, το ελληνικό υπουργείο Άμυνας θέλει να αγοράσει τέσσερα καινούργια από τις ΗΠΑ.
*** Το «θετικό» της ιστορίας είναι ότι κατασκευάστρια εταιρεία τους είναι η Lockheed. Γιατί θετικό; Επειδή είμαστε καλά πελατάκια της και πρέπει να μας προσέξει. Τόσα λεφτά της δίνουμε ή πρόκειται να της δώσουμε (F-35, F-16 κ.λπ.).
*** Το αρνητικό είναι ότι η διαθεσιμότητα των C-130 δεν είναι και η μεγαλύτερη, γιατί και η παραγωγή τους δεν είναι απεριόριστη. Άρα, θα πρέπει να περιμένουμε. Το θέμα είναι ότι δεν μπορούμε για πολύ. Ο λόγος;
*** Ο διαθέσιμος στόλος των C-130 στην Ελλάδα σχεδόν έχει μηδενιστεί. Αλλά την ίδια ώρα, ο συγκεκριμένος τύπος μεταγωγικού είναι υπερ-απαραίτητος. Πώς τα καταφέραμε έτσι; Αυτό είναι μια άλλη, πικρή, ιστορία.
*** Σημασία έχει ότι μας λείπουν. Γι’ αυτό και υπάρχει η πιθανότητα να βγούμε στη διεθνή αγορά, για να αναζητήσουμε προς εξαγορά (ελαφρώς) μεταχειρισμένα. Αν δεν βρούμε καινούργια.
*** Σε τέτοια κατάσταση έχουμε βρεθεί…
*** Υπάρχει πιθανότητα η S&P να μας δώσει επενδυτική βαθμίδα στις 21 Απριλίου; Σύμφωνα με την Goldman Sachs, «μπορεί και ναι». Οι υπόλοιποι τρίτοι παρατηρητές, όμως, το βλέπουν δύσκολο. Μεταξύ μας; Και οι Έλληνες τραπεζίτες.
*** Βλέπετε, το διεθνές κλίμα είναι αρνητικό, αλλά κι έτσι να μην ήταν, παραμονές εκλογών και με το πολιτικό ρίσκο να ελλοχεύει, ποιος θα μας έκανε τέτοια χάρη;
*** Παρ’ όλα αυτά, ακούω από την αγορά ότι η κυβέρνηση κινείται δραστήρια στο παρασκήνιο για να εξαντλήσει κάθε περιθώριο. Υποτίθεται ότι έχει μερικές καλές «άκρες», που θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμες.
*** Αλλά και πάλι είναι πολύ δύσκολο. Κανένα «σπίτι» δεν διακυβεύει τη φήμη του. Άσε που για να πεις ότι μια χώρα αποκτά πραγματικά επενδυτική βαθμίδα, θα πρέπει να την έχουν κατατάξει εκεί δύο μεγάλοι οίκοι αξιολόγησης.
*** Αλλά, στην κατάσταση που είναι η Ελλάδα, και με έναν κάνει προς το παρόν τη δουλειά της. Αλλά (πολύ) δύσκολο και πάλι.
